Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 50

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 1999-2001 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, którego celem było określenie wpływu zróżnicowanej ochrony rzepaku przed szkodnikami, chorobami i chwastami na jakość nasion. Oznaczono zawartość tłuszczu surowego, białka ogólnego i glukozynolanów oraz wyliczono plon tłuszczu i białka. Stwierdzono, że brak ochrony przed szkodnikami w całym cyklu badań wpływał na obniżenie zawartości tłuszczu o 1,8-2,8 punktu procentowego w porównaniu z obiektami, w których taką ochronę stosowano. Zawartość pozostałych składników nasion nie była modyfikowana stosowanymi środkami ochrony roślin. Nasiona polskiej odmiany mieszańcowej złożonej Margo charakteryzowały się lepszą jakością w porównaniu z odmianą populacyjną Star, ze względu na istotnie niższy poziom glukozynolanów i większą zawartość białka.
3
100%
W pracy przedstawiono wyniki trzyletnich badań (1999-2001) nad wpływem zróżnicowanej ochrony na plonowanie rzepaku jarego odmiany ustalonej Star i mieszańcowej Margo. W całym okresie badań najwyższy plon uzyskano po zastosowaniu pełnej ochrony chemicznej (Butisan 400 SC + Decis 2,5 EC + Ronilan 500 SC). Szeregując czynniki biotyczne od najbardziej do najmniej obniżających plon nasion stwierdzono następującą kolejność: szkodniki, chwasty, choroby. Związane to było z silną redukcją organów generatywnych głównie przez słodyszka rzepakowego (Meligethes aeneus F.), objawiającą się zmniejszeniem liczby łuszczyn na pędzie głównym i liczby nasion w łuszczynie. Przeprowadzona analiza regresji dowiodła, że plon nasion determinowany był przede wszystkim liczbą łuszczyn na pędzie głównym oraz na pędach bocznych.
Przeprowadzono badania wpływu patogenów suchej zgnilizny (F. solani var. coèruleum i F. sulphureum) na sklad chemiczny trzech odmian ziemniaka: Azalia, Pola, Odra. Badano zawartość azotu ogólnego i białkowego, cukrów ogólnych, redukujących i dwucukrów oraz witaminy C. Stwierdzono istotne obniżenie zawartości azotu ogólnego i białkowego w ziemniakach porażonych przez Fusarium, w porównaniu z bulwami zdrowymi. Ponadto obserwowano wzrost zawartości cukrów redukujących i dwucukrów w ziemniakach inokulowanych Fusarium, w porównaniu z grupą kontrolną. Poziom witaminy C uległ obniżeniu w bulwach porażonych Fusarium u wszystkich odmian ziemniaka. Zmiany zawartości składników chemicznych w bulwach ziemniaków były związane z rodzajem patógena suchej zgnilizny.
Przeprowadzone badania miały na celu ocenę wpływu herbicydów na procesy fotosyntezy i respiracji fitoplanktonu. Eksperyment wykonano w komorze wegetacyjnej. Glony wodne poddano działaniu herbicydów: Azoprim 50 WP (atrazyna), Afalon 450 SC (linuron), Roundup 360 SL (glifosat). Pomiary stężenia tlenu wykonywano po upływie 5 godzin, 1 doby oraz 4, 5, 6, 7 dób od założenia eksperymentu. Stwierdzono, że w warunkach pełnego oświetlenia, w miarę upływu czasu, stężenie tlenu w hodowli glonów wodnych traktowanych herbicydami Azoprim 50 WP i Afalon 450 SC malało, natomiast wzrastało pod wpływem preparatu Roundup 360 SL po upływie czwartej doby doświadczenia. Przy braku dostępu światła, w czasie trwania eksperymentu, stężenie tlenu w hodowli glonów traktowanych herbicydami kształtowało się na poziomie wyników kontrolnych. Spośród badanych herbicydów, jedynie Roundup 360 SL wpływał korzystnie na produkcję fitoplanktonu brutto, natomiast Azoprim 50 WP i Afalon 450 SC hamowały ten proces.
W pracy przedstawiono wyniki badań prowadzonych w latach 1995-1999 z rzepakiem jarym (odmian Star i Lisonne) oraz w latach 1998-2000 z gorczycą białą (odmian Nakielska i Borowska) na terenie Zakładu Produkcyjno-Doświadczalnego Bałcyny koło Ostródy, należącego do Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Celem badań było określenie wpływu wybranych herbicydów na zawartość fosforu, potasu i magnezu w nasionach rzepaku jarego oraz fosforu, potasu, magnezu, wapnia i sodu w nasionach gorczycy białej. Układ warunków pogodowych w latach badań w istotny sposób determinował zawartość fosforu, potasu i magnezu w nasionach badanych odmian rzepaku jarego oraz potasu, magnezu, wapnia i sodu w nasionach odmian gorczycy białej. Zastosowane w doświadczeniach herbicydy nie wpłynęły istotnie na kształtowanie poziomu badanych pierwiastków w nasionach rzepaku jarego oraz nie modyfikowały zawartości większości badanych pierwiastków w nasionach gorczycy, z wyjątkiem sodu i magnezu w pierwszym roku doświadczenia, a także fosforu w drugim. W całym cyklu badań testowane odmiany rzepaku jarego różniły się istotnie zawartością magnezu, natomiast odmiany gorczycy białej jedynie zawartością fosforu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.