Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 27

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Działalność lobbingowa jest czynnikiem, który kształtuje otoczenie instytucjonalno-prawne, a przez to determinuje pozycję konkurencyjną sektora rolno-spożywczego. Lata 90. charakteryzowały się intensywnym rozwojem ilościowym i jakościowym unijnych grup nacisku w obszarze agrobiznesu. Jednocześnie polski sektor nie był efektywnie reprezentowany, zarówno na poziomie krajowym, jak i narodowym, co nie mogło dodatnio przekładać się na bilans handlowy.
Artykuł dotyczy zmian w systemie protekcji polskiego sektora rolno-żywnościowego. Transformacja gospodarcza na początku lat dziewięćdziesiątych spowodowała, że Polska była jednym z najbardziej liberalnych krajów w Europie. Jednak konieczność sprostania międzynarodowej konkurencji wysoko dotowanych produktów unijnych wymusiła stopniowe podnoszenie poziomu ochrony polskiego sektora. Podejmowane działania dotyczyły wewnętrznej i zewnętrznej protekcji, a zakres i instrumenty determinowane były przede wszystkim międzynarodowymi regulacjami handlowymi. Członkostwo Polski w WTO i coraz bardziej zaawansowany proces integracyjny z UE w coraz większym stopniu będą implikowały polski protekcjonizm rolny.
Charakterystyczną cechą współczesnych międzynarodowych relacji handlowych jest rosnąca liczba regionalnych porozumień handlowych. W procesie tym coraz częściej uczestniczą kraje tzw. globalnego Południa. Utworzenie ugrupowania wiąże się między innymi ze zmianą kierunku przepływów handlowych. Głównym celem opracowania jest identyfikacja kierunku handlu rolnożywnościowego regionalnych ugrupowań handlowych relacji Południe-Południe (CACM, CAN, EAC, MERCOSUR) w świetle wybranych wskaźników regionalnych współzależności handlowych. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że handel rolno-żywnościowy we wszystkich badanych ugrupowaniach w większym stopniu ukierunkowany jest na kraje członkowskie niż na kraje trzecie. Różnice pomiędzy ugrupowaniami dotyczą zmian tego ukierunkowania. Specjalizacja kierunkowa umacniała się w przypadku CACM i CAN, pozostawała bez zmian dla krajów EAC, a zmniejszyła się dla MERCOSUR.
7
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Regionalne porozumienia handlowe w świetle WTO

100%
Zwrócono uwagę na obserwowany we współczesnych relacjach handlowych na świecie proces powsta­wania regionalnych porozumień handlowych. Porozumienia takie, chociaż mają charakter dyskryminacyjny, powstają na mocy regulacji GATT/WTO, której podstawą działania jest klauzula najwyższego uprzywilejowania. Przedstawiono podstawy prawne powstawania regionalnych porozumień handlowych oraz wybrane cechy cha­rakteryzujące proces ich rozwoju. Zwrócono również uwagę na relacje pomiędzy tworzeniem regionalnych poro­zumień handlowych a celem WTO, którym jest liberalizacja światowego handlu.
W pracy podjęto próbę określenia pozycji konkurencyjnej na globalnym rynku rolno-żywnościowym trzech amerykańskich ugrupowań CACM, MERCOSUR i NAFTA w świetle wybranych mierników dotyczących PKB, wydajności i handlu zagranicznego. Na podstawie przeprowadzonej analizy stwierdzono, że w badanym okresie wzrosła pozycja konkurencyjna na globalnym rynku rolno-żywnościowym ugrupowania MERCOSUR. W ugrupowaniu tym, w porównaniu z NAFTA i CACM, nastąpiła największa poprawa PKB per capita oraz wydajności pracy w rolnictwie. Ponadto, tylko udział obrotów rolno-żywnościowych MERCOSUR w obrotach światowych wzrósł w warunkach większej dynamiki wymiany z krajami trzecimi w porównaniu z pozostałymi ugrupowaniami.
Celem artykułu była identyfikacja wybranych relacji pomiędzy handlem międzynarodowym i bezpieczeństwem żywnościowym, ze szczególnym uwzględnieniem regionalnych porozumień handlowych. Badania przeprowadzono na podstawie krajowych i zagranicznych źródeł literatury przedmiotu. W warunkach ciągle nierozwiązanego problemu braku bezpieczeństwa żywnościowego identyfikuje się nie tylko źródła takiego stanu rzeczy, ale również sposoby poprawy sytuacji żywnościowej na świecie. Jednym z czynników poprawiających w sposób bezpośredni i pośredni poziom bezpieczeństwa żywnościowego jest handel międzynarodowy. Ograniczone możliwości liberalizacji handlu na poziomie globalnym powodują, że poprawianiu dostępu do żywności służyć może regionalizm handlowy. Jednak pełnemu wykorzystaniu regionalnych porozumień handlowych w rozwiązaniu problemu braku bezpieczeństwa żywnościowego towarzyszyć musi eliminowanie czy choćby ograniczanie barier pozataryfowych.
W procesie globalizacji i intensyfikacji powiązań handlowych kraje rozwijające się są dyskryminowane. Przeprowadzona liberalizacja handlu w warunkach niekompletnych i niedoskonałych rynków nie była wystarczająca, aby stworzyć impuls rozwojowy, jednocześnie generowała koszty dostosowań. Czynniki związane m.in. ze specyfiką czynnika ziemi, ograniczeniem dysproporcji rozwojowych, koncepcją rozwoju przez handel, bezpieczeństwem żywnościowym, stały się przesłankami do stworzenia programu Aid for Trade i ukierunkowania oficjalnej pomocy rozwojowej na te obszary działalności gospodarczej, które będą zwiększały konkurencyjność produktów rolnych krajów rozwijających się na rynkach krajów wysoko rozwiniętych. Realny dostęp do rynków bogatej Północy będzie zdeterminowany liberalizacją handlu rolnego wspartą pomocą rozwojową.
12
100%
Wciąż istniejący problem głodu na świecie skłania społeczność międzynarodową do podejmowania prób jego rozwiązania. Jednym z takich działań jest udzielanie pomocy żywnościowej w wymiarze międzynarodowym, skierowanej głównie do krajów rozwijających się. Analiza udzielanej pomocy żywnościowej w długim okresie pozwala zidentyfikować prawidłowości dotyczące wzrostu znaczenia pomocy nadzwyczajnej oraz odchodzenia od zakupów bezpośrednich jako sposobu nabywania żywności. Tendencje te są widoczne również u dwóch głównych dostawców pomocy żywnościowej – USA i Unii Europejskiej. Obserwowane kierunki zmian są uwarunkowane między innymi podejmowanymi inicjatywami na poziomie ponadnarodowym, które znajdują odzwierciedlenie w regulacjach głównych donatorów.
W pracy zwrócono uwagę na kwestię pomocy żywnościowej jako swego rodzaju sposób realizacji „good governance” i społecznej odpowiedzialności krajów bogatych względem krajów biednych. Opracowanie ma charakter przeglądowy. W pierwszej części przedstawiono niedożywienie jako problem globalny współczesnej gospodarki światowej. W drugiej części scharakteryzowano pomoc żywnościową z uwagi na formę jej dostarczania, sposób zakupu, czy głównych dostawców i odbiorców. W podsumowaniu podkreślono, że pomoc żywnościowa w warunkach nierozwiązanego problemu głodu systematycznie maleje, jej udzielanie jest determinowane czynnikami politycznymi i ekonomicznym, a jej ostateczny wpływ na sytuację żywnościową w krajach rozwijających się nie jest jednoznaczny.
The aim of the study was to identify goals of imposing non-tariff measures such as SPS and TBT in agrifood trade in association with the concept of sustainable agriculture. The relationships between agri-food trade and the environment and food safety were described. In quantitative analysis the data from the WTO-TIP Goods database for the years 1996, 2006 and 2016 were used. The study confirmed that the imposing SPS and TBT measures are determined by characteristics of sustainable agriculture and can be treated as premises for non-tariff protectionism.
15
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Państwa najsłabiej rozwinięte na globalnym rynku

100%
W pracy przedstawiono państwa najsłabiej rozwinięte (PNR) w kontekście preferencyjnego dostępu ich produktów rolno-żywnościowych do rynków krajów rozwiniętych. Zaprezentowano znaczenie sektora rolnego w gospodarkach PNR oraz miejsce produktów rolno-żywnościowych PNR na światowym rynku. Wskazano podejmowane przez społeczność międzynarodową działania mające na celu kreowanie i rozwój instrumentów ułatwiających eksport rolno-żywnościowy z PNR do krajów rozwiniętych. Dostępne rozwiązania nie przekładają się na osiąganie korzyści z uczestnictwa w globalnym rynku rolnym, co uwarunkowane jest zarówno charakterem samych zapisów, jak i wewnętrznymi problemami strukturalnymi.
Przedstawiono wskaźniki regionalnych współzależności handlowych wykorzystywanych do oceny międzynarodowych ugrupowań integracyjnych. W wyniku oszacowania tych mierników dla UE oraz MERCOSUR stwierdzono, że zarówno handel ogółem, jak i handel rolno-żywnościowy są w większym stopniu ukierunkowane na wymianę z członkami odpowiedniego ugrupowania. Ponadto, w MERCOSUR intensywność wewnątrzregionalnego handlu rolno- -żywnościowego rosła wolniej niż handlu zewnątrzregionalnego przy odwrotnych relacjach w UE.
Członkostwo Polski w Unii Europejskiej związane było z wprowadzeniem systemu ochrony produktów regionalnych i tradycyjnych, który jest elementem unijnej polityki jakości jak i Wspólnej Polityki Rolnej. Wytwarzanie takich produktów stanowi alternatywne źródło dochodów producentów rolnych, stwarza możliwość wzmocnienia konkurencyjności małych gospodarstw, może również wpływać na ograniczenia odpływu ludności z obszarów wiejskich. Zarejestrowane produkty regionalne i tradycyjne to dla konsumenta gwarancja jakości i potwierdzenie jego autentyczności. To także ochrona lokalnej tradycji, zachowanie tożsamości regionu i dziedzictwa kulturowego. System ochrony produktów regionalnych i tradycyjnych wpisuje się tym samym w zrównoważony rozwój obszarów wiejskich poprzez oddziaływanie na sferą ekonomiczną jak i społeczną. Zarejestrowane oznaczenia geograficzne można również analizować w kontekście idei etnocentryzmu konsumenckiego, który polega na dokonywaniu świadomych zakupów rodzimej produkcji. Konsumenci produktów regionalnych i tradycyjnych mają poczucie pewności, że dany produkt pochodzi z określonego obszaru geograficznego, jest wytwarzany zgodnie z tradycyjną recepturą i w związku z tym posiada wyjątkowe walory. Jest to istotne zarówno dla osób odwiedzających dany region, dla których może to stanowić atrakcję turystyczną jak i dla samych mieszkańców, którzy poprzez promocję i zakupy produktów regionalnych przyczyniają się do rozwoju regionu. Pojęcie etnocentryzmu konsumenckiego można również odnieść do wyborów konsumentów mających na celu, nie tylko wspieranie produkcji krajowej, ale także regionalnej. Konsument będzie w większym stopniu identyfikował się z regionem wówczas, gdy dostrzeże związek między swoimi decyzjami związanymi z zakupem dóbr lokalnych producentów a rozwojem regionu. Stąd też tworzeniu rynku produktów regionalnych i tradycyjnych towarzyszyć winno budowanie świadomości konsumentów dotyczących relacji ich zakupów z otoczeniem.
The main aim of the article was to indicate the influence of selected determinants of Poland’s agri-food export to countries outside the European Union. Although European Union countries have been the Poland’s main trading partners for years, the share of third countries in total Polish trade has gradually been increasing. In the case of Polish agri-food trade, a different tendency is observed, as the importance of non-EU countries is decreasing. In the analysis, covering the years 2000-2016, the gravity model was used. The dependent variable was Poland’s agri-food export to third countries, while independent variables included GDP, the geographical distance between partners, differences of GDP per capita of exporter and importer, agricultural value added, the preferential trade agreement and variable describing whether a given country was a post-socialist country. Research confirmed that the masses of economies expressed in GDP attract trade between countries, while the distance between partners limits it. A positive impact on Polish agri-food exports was observed for agricultural value added and more liberal trade regulations between partners, which were a result of preferential trade agreements between the European Union and selected third countries. On the other hand, historical conditions related to the fact that the country was in the group of socialist countries with economies undergoing a transformation process since the 1990s have limited Polish agri-food exports.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.