Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 73

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2003-2005 przeprowadzono w Stacji Badawczej ATR w Wierzchucinku k. Bydgoszczy jednoczynnikowe doświadczenie mikropoletkowe. Doświadczenie polowe założono metodą losowanych bloków na glebie płowej właściwej, kompleksu żytniego dobrego. Jego celem było porównanie oddziaływania nawożenia różnymi mikroelementami (Cu, Zn, Mn, B, Mo), stosowanymi w formie schelatowanej, na wielkość plonu nasion i słomy fasoli zwyczajnej odmiany Aura, a także na akumulację makroskładników w plonie. Wykazano, że zastosowane mikroelementy na ogół dodatnio wpływały na wielkość plonu nasion i słomy fasoli zwyczajnej, a także na ilość pobranych makroskładników. Mikroelementem, który w największym stopniu kształtował plon nasion fasoli zwyczajnej był mangan. Korzystne działanie plonotwórcze posiadał też cynk, natomiast nawożenie miedzią nie wpływało na wielkość plonu nasion fasoli lub powodowało jego obniżenie. Największy wpływ na wielkość plonu słomy wywierało zastosowanie miedzi oraz manganu. Największe ilości azotu, potasu, wapnia, magnezu i sodu pobierały rośliny fasoli nawożone manganem. Zastosowanie molibdenu i cynku powodowało rownież wzrost pobrania większości pierwiastków z plonem nasion i słomy fasoli.
W latach 2004-2006 prowadzono jednoczynnikowe doświadczenia mikropoletkowe w Stacji Badawczej w Wierzchucinku należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Celem badań była ocena wpływu nawożenia pojedynczymi mikroelementami (Mn, B, Mo, Cu i Zn) na kształtowanie się zawartości siarki ogólnej, siarczanowej (VI) i organicznej w nasionach oraz w słomie fasoli zwyczajnej odmiany Aura. Mikroelementy w formie schelatowanej zastosowano dolistnie w postaci serii nawozów ‘Symfonia’. Przeprowadzone badania wykazały, że pierwiastkiem, który spowodował największą w porównaniu z obiektem kontrolnym, kumulację siarki ogólnej w nasionach i w słomie fasoli, a także siarki siarczanowej (VI) w nasionach, był cynk. Stosunkowo dużą rolę w kształtowaniu zawartości różnych form siarki w plonie fasoli odgrywały również miedź i molibden. Mangan i bor były jedynymi mikroelementami, które nie różnicowały istotnie zawartości badanych form siarki w plonie fasoli w stosunku do obiektu, na którym nie stosowano nawożenia tymi składnikami.
In 1999-2002, a strict two-factor field experiment was conducted at the University of Technology and Agriculture in Bydgoszcz to evaluate the effect of different nitrogen doses on the content and mutual ratios of macro-elements in green mass of winter barley in relation to barley growth stage. The experiment was established at the Research Station in Wierzchucinek near Bydgoszcz. The plant material consisted of samples of winter barley biomass taken at five stages of maturity: tillering, shooting (stem elongation), heading, initial grain filling and soft dough phases. The following nitrogen doses in kg⋅ha-1 were applied as ammonium nitrate: 0, 60, 120, 180. The results showed that the content of N, P, K, Ca, Mg and Na in winter barley vegetative mass decreased in the consecutive phenological phases, from tillering to soft dough. The largest decrease in the consecutive growth stages was detected for nitrogen and magnesium. With respect to nitrogen, phosphorus, calcium and sodium, their decrease in winter barley biomass during the growing season was generally higher in objects fertilised with nitrogen than in objects with no nitrogen fertilisation. In general, nitrogen had a positive effect on the content of the assayed macroelements in winter barley vegetative mass in all the growth phases. The ratio of the total content of nitrogen cations was observed to have attained the highest values in the later plant growth phases in the objects with no nitrogen or those fertilised with 60 kg N ha-1.
Przedmiotem badań były losowo nabywane na wybranych targowiskach Gdańska i Bydgoszczy następujące warzywa: sałata, marchew, rzodkiewka. Wykazano, że warzywa nabywane w początkowym okresie prowadzenia badań (kwiecień, maj) cechowała wyższa zawartość azotu azotanowego. W miesią­cach letnich (lipiec, sierpień) na ogół obserwowano obniżenie kumulacji tej formy azotu. Nie stwierdzono wyraźnych różnic między zawartością azotanów w warzywach pochodzących z targowisk gdańskich i bydgoskich. Jak wykazało doświadczenie wazonowe, rodzaj podłoża, a także poziom nawożenia znacząco wpływały na zdolność gromadzenia azotanów w sałacie.
Next to nitrogen, phosphorus, potassium and magnesium, sulphur plays an important role in plant metabolism and is considered to be one of the most important nutrients. As sulphur deficit in Polish soils has been increasing in the last few decades, research has been carried out in order to evaluate the impact of different sulphur rates and forms on the content of macroelements (N, P, K, Ca, Mg, S, Na) and their ratios in the Mila cultivar potato tubers. A strict, three-year field experiment was set up on Haplic Luvisol with acid reaction (5.3 pHKCl), mean richness in available forms of phosphorus, potassium and magnesium but low in sulphur. The field experiments involved the sulphur application in doses of 20 and 40 kg S kg-1 in the form of sulphate (VI) (K2SO4 and (NH4)2SO4) as well as in elemental form (Wigor S, containing 90% of pure sulphur and 10% of bentonite). Although potatoes represent the group of crops with low sulphur requirements, the research has clearly indicated that this component has definite impact on the content of macroelements in tubers. It was found that sulphur application, irrespective of its form and rate, compared with control sample generally increased the content of nitrogen, sulphur and magnesium in potato tubers, decreasing at the same time calcium content. The effect of the form of sulphur fertilisers on the content of macroelements was not univocal. The values of all the ratios calculated (K+:Mg+2, K+:(Ca+2+Mg+2) and (K++Na+ ):(Ca+2+Mg+2)), except for K+:Ca+2, have generally decreased after sulphur application, which indicates positive changes in the nutritive value of potato tubers.
Przedmiotem badań było ziarno jęczmienia ozimego zbieranego w początkowej fazie jego zawiązywania, dojrzałości mlecznej, woskowej i pełnej przy stosowaniu nawożenia azotem w dawkach 0, 60, 120 i 180 kg N·ha⁻¹. Doświadczenie przeprowadzono w Stacji Badawczej w Wierzchucinku (53°26’ N; 17°79’ E), należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. Podczas wypełniania ziarna jęczmienia ozimego odmiany Paweł udział wszystkich badanych frakcji w białku ogólnym na ogół zwiększał się. W największym stopniu dotyczyło to prolamin; różnica ich zawartości między fazami A i D wynosiła średnio dla trzech lat badań 207,7%. W białku dojrzewającego ziarna jęczmienia ozimego we wszystkich badanych fazach rozwoju ziarna pod wpływem nawożenia azotem wzrastał znacząco udział białek zapasowych, to jest prolamin i glutelin (o 15,7 %), przy jednoczesnym obniżeniu zawartości albumin i globulin (o 18,2%). Największy wpływ dawek azotu na kształtowanie składu frakcyjnego białka obserwowano w fazie dojrzałości pełnej. Zmiany proporcji ilościowych między frakcjami białkowymi, zachodzące podczas ontogenezy ziarna jęczmienia ozimego pod wpływem działania intensywnego nawożenia azotem, mogą sugerować pewne obniżenie wartości odżywczej białka.
Badania przeprowadzono w latach 1998-2000 w Stacji Badawczej w Wierzchucinku, należącej do Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego w Bydgoszczy. W dwuczynnikowym doświadczeniu polowym badano wpływ zróżnicowanych dawek azotu (0, 60, 120, 180 kg N∙ha⁻¹) na zawartość azotu ogólnego oraz skład aminokwasowy białka jęczmienia ozimego w kolejnych fazach rozwojowych. W wyniku zastosowanego nawożenia azotem nastąpiło istotne obniżenie zawartości azotu ogólnego w zielonej masie jęczmienia ozimego w każdej z badanych faz jego rozwoju. Podczas wegetacji jęczmienia ozimego, a także pod wpływem nawożenia azotem, wykazano w jego biomasie istotne obniżenie zawartości większości aminokwasów egzogennych, co wskazuje na pogorszenie wartości biologicznej białka, postępujące wraz z rozwojem rośliny.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.