Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 49

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono odkształcenia geometrii przekrojów poprzecznych leśnych dróg stokowych w Bieszczadach o nawierzchni umocnionej niesortem kamiennym. Oparto się na materiałach archiwalnych uzyskanych w badaniach z lat 1973–75, wykonywanych w Zakładzie Inżynierii Leśnej AR w Krakowie na zlecenie Lasów Państwowych. Obserwowane odkształcenia pogrupowano pod względem wystawy stoku, rodzaju gruntu w podłożu, spadków podłużnych i poprzecznych jezdni oraz wyróżnionych części pasa drogowego (skarpy wykopu, nasypu, korony drogi i jezdni).
W pracy przedstawiono pomiary natężenia spływu wody z nawierzchni leśnej drogi stokowej, której skarpa wykopu przecięła kanał spływu wewnątrzgruntowego. Pomiary wykonano w okresach o różnych wielkościach opadów atmosferycznych, w okresie bezdeszczowym oraz w czasie roztopów wiosennych. Uzyskane wyniki ułatwiają ocenę istotności badanego problemu dla obiegu wody w zlewni, a także dla utrzymania przejezdności drogi. Częstotliwość wykonanych pomiarów pozwala prześledzić dynamikę procesu i powiązać go z charakterystyką opadu. Największe natężenia spływu zaobserwowano w czasie roztopów wiosennych oraz w czasie pierwszej doby od obfitych opadów, lecz warunkiem jest wysycenie gruntu wodą przez wcześniejsze opady. Uzyskane dane pokazują 10-krotnie większe natężenie spływu w okresie tajania śniegu nad spływem zmierzonym podczas opadu 9,8mm, oraz 200-krotną przewagę tego natężenia nad spływem zmierzonym w okresie bezdeszczowym. Części stoków górskich z gęstą siecią potoków i miejsc źródliskowych powinny być omijane w procesie projektowania i budowy sieci dróg leśnych w górach.
W pracy przedstawiono pomiary natężenia spływu powierzchniowego z czterech odcinków leśnych dróg stokowych. Jeden z odcinków pomiarowych ulokowany był w miejscu, w którym wykop drogi przeciął kanał spływu wewnątrzgruntowego. Porównywane są natężenia jednostkowe z okresów o niewielkich i dużych opadach, oraz z okresu tajania śniegu. Przedstawione pomiary pokazują bardzo wyraźną przewagę intensywności spływu powierzchniowego z odcinka, gdzie nastąpiło przecięcie kanału spływu wewnątrzgruntowego, w stosunku do pozostałych odcinków pomiarowych. Dysproporcja ta uwydatnia się przy małych opadach oraz w okresie tajania śniegu - przewaga około 30-krotna. Porównując intensywność spływów z okresu tajania śniegu i małych opadów przewaga ta osiąga wartości nawet ponad 400-krotne. Cechy różnicujące odcinki pomiarowe bez wysięku wody ze skarpy wykopu nie pozwalają (na podstawie tych badań) na stwierdzenie mocnego powiązania którejś z nich z intensywnością spływu wody z ich nawierzchni.
W pracy przedstawiono symulacyjne wyliczenia objętości wody pochodzącej ze spływu powierzchniowego formującego się na leśnych drogach górskich. Podstawą wykonywanych obliczeń były rzeczywiste pomiary natężenia spływu powierzchniowego z dróg przeprowadzone przez autora w Beskidzie Śląskim w la-tach 2003-2004, a także założenia jednolitości warunków w obszarze 100 ha, dla którego je wykonano. Dla różnych gęstości sieci drogowej (od 10 do 30 m∙ha-1), różnych opadów atmosferycznych (1,1; 2,1; 5,2; 9,8 mm) i przyjętego 3-godzinnego czasu trwania opadu podano symulowane ilości wody oraz ich sto-sunek procentowy w odniesieniu do opadu (P) na całym rozpatrywanym terenie. Otrzymano między innymi: dla gęstości sieci 10 m∙ha-1 i opadu 1,1 mm - 376 litrów (0,03% opadu); dla gęstości sieci 30 m∙ha-1 i opadu 9,8 mm - 58 077 litrów (0,6% opadu). Obliczono także ilości spływu powierzchniowego na podstawie danych z pomiaru w czasie tajania śniegu (również w ciągu 3 godzin) i otrzymano: dla gęstości sieci 10 m∙ha-1 - 75 588 litrów; dla gęstości sieci 30 m∙ha-1 - 226 765 litrów. W dyskusji wielkości te porównano z normatywnym zużyciem wody przez statystyczną osobę. W porównaniu tym otrzymano między innymi: objętość spływu dla opadu 9,8 mm i gęstości sieci dróg 30 m∙ha-1 581 razy większą niż dzienne, normatywne zużycie wody przez jedną osobę. W porównaniu wielkości spływu powstałego z tajania śniegu z sieci o gęstości 30 m∙ha-1 i dziennego zapotrzebowania jednej osoby otrzymano 2 268-krotną różnicę.
W pracy przedstawiono porównanie zapasów wody gruntowej w profilach małej zlewni leśnej w Beskidzie Śląskim. Głównym celem badań było porównanie zapasów w profilach leżących blisko dróg (do 30m) i zapasów w profilach leżących poza strefą przydrożną. Do analizy wybrano dziesięć profili rozmieszczonych na terenie całej zlewni, które grupowano według kryteriów: odległość od drogi, odległość od najbliższego potoku, wysokość położenia nad poziomem morza, różnica rzędnych profilu i potoku mierzona wzdłuż spadku oraz różnica rzędnych profilu i najbliższego potoku. Porównywano zapasy jednostkowe, czyli przeliczane do warstwy profilu o grubości 1cm. Uzyskane średnie wartości zapasów jednostkowych z utworzonych grup profili pokazywano na tle profili położonych w strefie wpływu drogi. Według przeprowadzonej analizy czynnik położenia profilu względem drogi nie jest czynnikiem dominującym w różnicowaniu wielkości zapasów wody gruntowej. Za czynnik o takim znaczeniu można uznać wysokość położenia profilu.
Forest roads are treeless strips of land without any natural cover, appropriately shaped in a longitudinal and transverse direction, along which traffic is possible. Road embankments and surfaces are made of proper materials, with the preservation of technological requirements and particular attention to the density of subbases in the road construction. Surface water runoff occurs on all roads as a result of rainfall, because material density of the surface hinders or blocks the infiltration and the road gradient causes the water movement. Precipitation intensity and ground filtration capacity determine the runoff quantity. In forest areas, the surface runoff basically occurs on road surfaces and timber depots, while outside those sites, it rarely occurs in natural and not devastated areas. The paper presents the results of measurements of the surface-runoff intensity from forest dirt roads along several surveyed sections. Some sections were characterised by a high escarpment of the excavation and cross-cut canal for subsurface runoff. The unit intensity from measurement sessions of various precipitation levels was presented, as well as those from the period of snow cover melting. Measurements were taken every 15 minutes. On the basis of these measurements, simulation calculations of the amount of water were performed assuming the homogeneity of the area, the road network and precipitation characteristics, which can occur in the form of surface runoff on forest roads with similar characteristics, in the area of 100 ha, with the road network density of 15 m·ha-1 and 25 m·ha-1, during the precipitation lasting 3 h. These values were referred to the total water quantity from such precipitation and compared with the standard water consumption by an average consumer.
Stanowisko Primula farinosa jest jedynym w Polsce obszarem, na którym ta roślina występuje. Położone jest w południowej części Beskidu Sądeckiego. Teren ten posiada status obszaru Natura 2000. W pracy badano wybrane właściwości fizyczne gruntów w obszarze występowania Primuli, oraz w terenie przyległym. Określano na tej podstawie możliwości, warunki i zakres wykonywania prac inżynierskich oraz prac związanych z pozyskaniem drewna w terenie przyległym do stanowiska. Stwierdzono obecność gruntów ilastych, o słabej zdolności filtracji (od 2,95÷5,60 m·doba-1). Grunty wewnątrz stanowiska cechują się dość dużą zawartością części organicznych (do ok. 30%). Poza stanowiskiem zawartość części organicznych jest niewielka (do ok. 10%). Dla utrzymania stabilności warunków hydrologicznych stanowiska bardzo ważne jest zachowanie ciągłości pokrywy glebowej na jego obszarze, oraz na obszarze leżącym powyżej. Dlatego w tym terenie proponuje się rozważną gospodarkę leśną, zrywkę drewna z użyciem dodatkowych środków minimalizujących uszkodzenia wierzchniej warstwy gleby, rekultywację śladów po zrywce drewna, zaniechanie robót inżynierskich związanych z wykopami, oraz odpowiednie odwodnienie powierzchniowe dróg już istniejących.
W pracy analizowana jest aktualność metodyki projektowania sieci dróg leśnych w terenach górskich. Omawiane jest dostosowanie poszczególnych etapów projektowania i szczegółowych procedur do aktualnego systemu funkcjonowania nadleśnictw w Polsce, potrzeb nowoczesnego leśnictwa oraz współczesnych możliwości projektowych i postaci materiałów wyjściowych. Podkreśla się wykorzystywanie w bieżących opracowaniach analiz i obróbki GIS danych zawartych w standardzie LMN. Etap inwentaryzacji i lokalizacji nowych dróg w sieci dobrze wykorzystuje nowe możliwości tych analiz. Wskazuje się na niespójność procedur w etapie określania optymalnej gęstości sieci drogowej z powodu rodzaju i treści niektórych, aktualnie dostępnych, danych wyjściowych. Etap oceny ekonomicznej projektowanego rozwiązania również wymaga aktualizacji z racji zmienionych realiów gospodarczych, przyjmowanych w analizie szacunkowych ustaleń, a także korzystania z nieadekwatnych wielkości ponoszonych kosztów. Metoda w obecnym kształcie nie jest stosowana jako całość, a tylko niektóre procedury włączane są do opracowań tematycznych. Potrzebne są nowe ustalenia kryteriów udostępniania drzewostanów i waloryzacja przynajmniej niektórych funkcji lasu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.