Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 19

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Materiałem badawczym było ziarno i mąka czterech odmian pszenicy jarej, uprawianej w siewie czystym i mieszanym, ze zbioru z trzech kolejnych lat. Badanymi odmianami były: Omega, Igna, Henika, Banti oraz ich mieszaniny: Omega+Igna+Henika i Omega+Igna+Banti. Omega i Igna należą do odmian wrażliwych na grzyby patogeniczne w przeciwieństwie do odmian Henika i Banti. Pszenicę uprawiano z zastosowaniem i bez zastosowania ochrony fungicydowej. Wykazano, że cechy genetyczne odmian wpłynęły na jakość technologiczną mieszanin. Niska szklistość ziarna odmiany Banti i wysoki wskaźnik sedymentacji mąki z niego uzyskanej (28%, 40,0 cm3) oddziaływały na wartości tych wyróżników w mieszaninie Omega+Igna+Banti (62%, 39,0 cm3). Duża wydajność i rozpływalność glutenu mąki uzyskanej z ziarna odmiany Henika (36,4 %, 12 mm) przyczyniły się do uzyskania wyższych wartości wymienionych cech mieszaniny Omega+Igna+Henika (36,2%, 8 mm), w porównaniu z odmianami Omega (35,1%, 7 mm) i Igna (33,8%, 6 mm). Stosowanie fungicydów w uprawie pszenicy wpłynęło korzystnie na większość cech fizycznych ziarna oraz na wydajność mąki ogółem, ale równocześnie spowodowało zmniejszenie zawartości białka ogółem w mące, jak również pogorszenie objętości i porowatości miękiszu chleba.
Celem pracy była ocena wpływu wybranych dodatków technologicznych na właściwości ciasta i jakość chleba pszennego z udziałem otrąb gryczanych. Materiałem badawczym były mieszanki mąki pszennej i otrąb gryczanych. Otręby były zamiennikami mąki pszennej w ilości 10, 20 i 30 %. Ponadto w celu poprawienia jakości pieczywa do mieszanek dodawano suchy gluten pszenny lub proszek do pieczenia w ilości 2 i 4 %. W mące pszennej oraz sporządzonych mieszankach oznaczono zawartość białka ogółem, właściwości reologiczne ciasta przy wykorzystaniu farinografu Brabendera, właściwości kompleksu amylozowo-skrobiowego stosując amylograf Brabendera oraz wykonano wypiek laboratoryjny chleba metodą Biskupskiego. Otręby gryczane odznaczały się znacznie większą zawartością białka ogółem niż mąka pszenna. Wartości cech amylograficznych ciasta wzrastały wraz z dodatkiem otrąb gryczanych. Zastosowanie substancji spulchniających powodowało znaczne zwiększenie maksymalnej lepkości ciasta w porównaniu z materiałem: bez dodatków technologicznych oraz z glutenem. Wzrost udziału otrąb gryczanych w mieszankach przyczynił się do zwiększenia wodochłonności badanych prób. Czas rozwoju i rozmiękczenie ciasta mieszanek z otrębami gryczanymi miały wyższe wartości niż próby bez ich dodatku. Czas rozwoju i stałość ciasta były najdłuższe w przypadku mieszanek z 10 % udziałem otrąb. Zastosowanie proszku do pieczenia w mieszankach wpłynęło na zmniejszenie wodochłonności oraz poprawę właściwości reologicznych ciasta w odniesieniu do materiału: bez dodatków technologicznych i z suchym glutenem pszennym. Największą objętością odznaczały się chleby uzyskane z mieszanek mąki pszennej i 10 % otrąb gryczanych. Zastosowanie proszku do pieczenia i zwiększanie jego udziału w próbach wpływało niekorzystnie na objętość chleba. Natomiast dodatek suchego glutenu pszennego i rosnąca jego dawka nie powodowały istotnych zmian objętości chleba w stosunku do pieczywa bez dodatków technologicznych.
Technological quality of grain and flour of milling mixtures ‘Omega’ + ’Igna’ + ’Henika’ and ‘Omega’ + ’Igna’ + ’Banti’, made of three varieties of grain mixed in equal proportion were compared to quality of wheat which was cultivated in mixtures of the same varieties. Before sowing those varieties were compiled in equal proportion. ‘Omega’ and ‘Igna’ are varieties susceptible to infestation by fungi unlike ‘Henika’ and ‘Banti’ varieties. Wheat was cultivated with or without fungicide protection. Hectolitre weight, content of low molecular SDS-soluble protein and number of insoluble protein in flour were more profitable for mixtures made of pure stands than variety mixtures. As far as vitreousness of grain, milling properties of grain, content of protein in grain and SDS + ME-soluble protein are concerned the quality of variety mixtures was higher for the variety mixture in comparison with mixtures made of pure stands. Fungicide protection in the cultivation of pure varieties and varieties mixtures increased value of hectolitre weight and filling and uniformity of grain
Celem pracy była ocena wpływu otrąb trzech odmian gryki (Kora, Luba i Panda) na właściwości ciasta i jakość pieczywa pszennego. Otręby gryczane stosowano jako zamiennik mąki pszennej w ilości 10, 20, 30, 40 i 50 % w stosunku do masy mąki. Przygotowane próby oceniono pod względem właściwości skrobi przy wykorzystaniu amylografu Brabendera. Właściwości reologiczne ciasta pszennego i pszenno- gryczanego określono stosując farinograf Brabendera. Chleby wypieczone metodą jednofazową oceniono pod względem: objętości i nadpieku. Oceniono także porowatość miękiszu. Stwierdzono, że udział otrąb gryczanych w mieszankach i masie ciasta zmienił ich właściwości. Badania amylograficzne dowiodły, że wielkość dodatku otrąb powodowała jedynie zróżnicowanie początkowej temperatury kleikowania. Końcowa temperatura kleikowania i maksymalna lepkość kleiku mieszanek zawierających otręby odmiany Panda były niższe od wartości tych parametrów w przypadku prób zawierających otręby innych odmian. Najlepszymi właściwościami reologicznymi cechowało się ciasto z mąki pszennej. Wraz ze wzrostem dodatku otrąb gryczanych do mąki pszennej obniżeniu ulegały takie cechy farinograficzne, jak: stałość, rozmiękczenie i liczba jakości. Na podstawie próbnego wypieku stwierdzono, że objętość chlebów zmniejszała się wraz ze wzrostem udziału otrąb gryczanych w mieszankach, natomiast porowatość miękiszu ulegała poprawie. Wielkość dodatku otrąb do mąki pszennej, jak również ich odmiana, nie wpłynęły na nadpiek pieczywa.
Background. Buckwheat, despite its broad nutritional benefits, is still not widely appreciated grain. It contains a protein with preferred amino acid composition and it is a valuable source of micronutrients and vitamins of the B group and vitamin E. Moreover, buckwheat groats have a high amount of polyphenols, including flavonoids and flavones. Eating rye bread is beneficial due to its high content of dietary fiber, phenolic acids and characteristic taste and aroma. Therefore, the use of rye flour and buckwheat mill products for bread may allow obtaining a product of high nutritional value and flavor. Objective. The aim of the study was to evaluate the influence of buckwheat products addition and baking process on the antioxidant properties of rye-buckwheat blends and breads. Material and methods. Experimental material was rye flour type 580 and buckwheat flour, wholegrain flour and bran obtained by grinding buckwheat groats. Buckwheat products share was 20 and 35%. The control was the rye flour. In the rye-buckwheat blends and bread loaves, the contents of selected flavonoids by HPLC method, total polyphenols content by Folin-Ciocalteu method and the antioxidant activity by the DPPH˙ radical scavenging method were determined. Results. Buckwheat bran was significantly richer in total polyphenols, rutin, quercetin, orientin and isoorientin than other buckwheat products and rye flour. Bread after baking contained similar amount of total polyphenols and quercetin and have a comparable ability to scavenge 1,1diphenyl-2-picrylhydrazyl radicals (DPPH˙) than the corresponding blends. Baking process negatively affected the amount of rutin, orientin and isoorientin. Conclusions. The use of buckwheat bran as a replacement for wheat flour in bread significantly increases its nutritional value. The process of baking unequally affects the content of particular groups of antioxidant compounds.
Background. It is believed that buckwheat can be used as a functional food ingredient in the prevention and treatment of diet-related diseases, e.g., atherosclerosis, hypertension, obesity, constipation and cancers. The use of buckwheat protein preparations in the diet for experimental animals had a significant effect on the reduction of cholesterol level in their blood serum, liver and gall bladder, and additionally inhibited the formation of gall stones as a result of changes in cholesterol metabolism. Buckwheat protein extracts have additionally been shown to reduce the level of LDL and VLDL fractions. Objective. The aim of this study was to evaluate the effects of different products from ground buckwheat nuts (flour, meal and bran) and bread with their addition applied in balanced diets on selected biochemical blood markers in Wistar rats. Material and Methods. The study was conducted with 64 male Wistar rats. Animals received a semi-synthetic diet AIN 93M with 20% addition of buckwheat flour, meal or bran and containing 20% rye-buckwheat bread made with 35% buckwheat flour, meal or bran, respectively. The animals were fed the experimental diets for 4 weeks. Whole blood was used to measure hematocrit and hemoglobin concentrations. The contents of glucose, total cholesterol, LDL, HDL, and triglycerides were determined in the blood serum using BioSystem biochemical tests. Results. There was no significant effect of 20% addition of ground buckwheat products (buckwheat flour, meal and bran) or bread with their addition to balanced diets on hematocrit, hemoglobin concentration in the blood or the concentration of glucose in the blood serum of experimental animals. The study showed a statistically significant beneficial effect of dietary addition of buckwheat or rye-buckwheat bread on the reduction of total cholesterol, LDL cholesterol, and triglycerides (TGC) in the blood serum of rats. Conclusions. A statistically significant decrease was demonstrated in LDL cholesterol and triglycerides in the blood serum of animals fed diets with 20% addition of ground buckwheat products (buckwheat flour, meal and bran) and rye-buckwheat bread containing these products.
Celem przeprowadzonych badań była ocena zmian cech jakościowych pieczywa, otrzymanego z mieszanek mąki pszennej z różnym udziałem śruty owsianej, pod wpływem dodatku preparatów enzymatycznych i metody wypieku. Do badań użyto mąki pszennej typu 650 oraz mieszanek mąki pszennej i śruty owsianej. Udział śruty owsianej wynosił 10, 20 lub 30 %. Zastosowano dwa preparaty enzymatyczne: Bakezyme GO 1500 BG i Gluzyme Mono 10 000 BG o działaniu utleniajacym. Mąkę pszenną i mieszanki pszenno-owsiane oceniono pod względem zawartości białka ogółem i skrobi, wydajności glutenu, wskaźnika sedymentacji i liczby opadania. Ciasto prowadzono metodą jednofazową. Do wypieku stosowano metodę tradycyjną oraz metodę odroczoną z zamrażaniem kęsów ciasta. Pieczywo oceniono pod względem wydajności i objętości. Właściwości miękiszu określono za pomocą aparatu typu INSTRON 5544 (test TPA). Wykazano, że wzrost udziału śruty owsianej w mieszance z mąką pszenną powodował zwiększenie zawartości białka ogółem oraz zmniejszenie: zawartości skrobi, wydajności glutenu i wskaźnika sedymentacji. Zastosowanie śruty owsianej jako zamiennika mąki pszennej w ilości 20 i 30 % prowadziło do znacznego zmniejszenia objętości pieczywa oraz wzrostu twardości, gumowatości i żuwalności miękiszu. Dodatek preparatów enzymatycznych nie spowodował istotnych zmian w badanych parametrach jakości chlebów. Pieczywo z odroczonego wypieku charakteryzowało się mniejszą: objętością bochenka, elastycznością i spoistością miękiszu oraz większą: wydajnością, twardością, gumowatością i żuwalnością w porównaniu z pieczywem otrzymanym w sposób tradycyjny.
Materiałem badawczym było ziarno 11 odmian pszenicy ozimej: Begra, Panda, Olcha Almari, Gama, Wilga, Emika, Kobra, Roma, Jawa, Juma, ze zbioru w latach 1994-1996. Stwierdzono, że oceniane odmiany różniły się wartościami badanych cech. Małe różnice zaznaczyły się tylko w końcowej temperaturze i czasie kleikowania mąki. Mąka pszenna charakteryzowała się niską aktywnością a-amylazy, mierzonej liczbą opadania. Na ilość glutenu, liczbę sedymentacji i wartość wypiekową mąki korzystnie wpływała zawartość białka ogółem i aktywność α-amylazy. Stwierdzono, że ziarna skrobi badanych odmian pszenicy odznaczały się dużą trwałością w czasie ogrzewania w temperaturze 95°C, a po ochłodzeniu do 50°C kleiki skrobiowe trudno retrogradowały. Chleby wypieczone z mąki pszennej różniły się objętością, nadpiekiem i porowatością miękiszu.
Materiał badawczy stanowiło 11 odmian pszenicy ozimej (Begra, Panda, Olcha, Almari, Gama, Wilga, Emika, Kobra, Roma, Jawa, Juma), ze Stacji Oceny Odmian w Tarnowie Śląskim, pochodzących ze zbioru w latach 1994-1996. Wykazano zmienność zawartości białka ogółem, białka rozpuszczalnego w soli sodowej siarczanu dodecylu (SDS), gluteniny wysokocząsteczkowej oraz białka nierozpuszczalnego. Stwierdzono, że mąka badanych odmian różniła się aktywnością enzymów proteolitycznych i a-amylazy, mierzonej liczbą opadania. Wykazano skorelowanie liczby opadania z zawartością białka ogółem i zawartością pentozanów rozpuszczalnych. Pentozany rozpuszczalne w większym stopniu różnicowały odmiany pszenicy niż pentozany nierozpuszczalne i zawartość pentozanów ogółem. Odmiany pszenicy różniły się zawartością skrobi w mące. Zawartość skrobi była istotnie skorelowana z zawartością białka ogółem i białka nierozpuszczalnego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.