Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 103

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Obecnie obserwujemy w naszym kraju wyraźny wzrost poziomu agrotechniki. Coraz większą wagę przywiązuje się do jakości stosowanej wody, jak też do materiału siewnego o wysokiej jakości, od którego wymaga się, aby odznaczał się jak najwyższą energią i zdolnością kiełkowania. Duże zainteresowanie wzbudzają mało jak dotychczas doceniane, tzw. proekologiczne czynniki poprawiające wartość siewną nasion, takie jak promieniowanie jonizujące, pole magnetyczne i elektryczne. Szczególną uwagę przyciąga metoda wykorzystania pola magnetycznego w obróbce wody stosowanej do nawodnień. Wbrew pozorom jest to sposób mało kłopotliwy, jak i niewymagający dużych nakładów pieniężnych. Celem pracy było określenie wpływu magnetycznej aktywacji wody na dynamikę kiełkowania i początkowy wzrost wybranych gatunków ziół. Doświadczenie laboratoryjne dwuczynnikowe przeprowadzono w latach 2008-2009. Składało się ono z kilku serii pomiarów, które miały na celu ocenić wpływ stosowania uzdatnionej magnetycznie wody na wartość siewną nasion oraz dynamikę wzrostu siewek wybranych gatunków ziół. Wyniki badań potwierdziły zróżnicowaną reakcję materiału siewnego ocenianych gatunków ziół, na zastosowany rodzaj wody. W pierwszych dniach badań stwierdzono wyższy procent kiełkujących nasion na obiektach z wodą magnetyzowaną. Większa była zarówno energia, jak i zdolność kiełkowania nasion u prawie wszystkich badanych ziół w obiektach z wodą magnetyzowaną, w porównaniu do obiektów kontrolnych (woda wodociągowa). W doświadczeniu oceniano również dynamikę wzrostu siewek roślin. Stwierdzono, że zarówno woda poddana obróbce magnetycznej, jak i gatunek, miały wpływ na wyższy wskaźnik początkowego rozwoju roślin.
W środowiskach o znacznym zasoleniu występują halofity, które są narażone nie tylko na stres związany z zasoleniem ale również na stres związany z niedoborem tlenu. Stopniowe narastanie tego problemu na terenach użytkowanych rolniczo, wpływa na ukierunkowanie badań naukowych, mających na celu dobór roślin uprawnych o dużej tolerancji względem gleb słonych, w tym również nawadnianych. Celem, przeprowadzonych w latach 2008-2009 doświadczeń, był dobór gatunków roślin do fitoremediacji gleb nawadnianych i nawożonych przez wiele lat. Z przeprowadzonych doświadczeń wynika, że spośród wskaźników wzrostu i rozwoju roślin, do oceny ich przydatności do rekultywacji gleb zasolonych, najbardziej nadawały się indeks azotowy i zazielenienia, w mniejszym zakresie wysokość roślin. Zaobserwowano interakcję między nawożeniem a gatunkiem na kształtowanie się świeżej i suchej masy roślin. Dotyczyło to głównie świeżej i suchej masy części nadziemnej natomiast w przypadku korzeni, jedynie ich świeżej masy. Biorąc pod uwagę zasolenie podłoża i wzrost badanych roślin największą odporność na zasolenie wykazała gorczyca biała, kukurydza a najmniej odpornym gatunkiem okazał się łubin żółty. Dowodzi tego obniżenie zasolenia, koncentracja wapnia, potasu i fosforu, w glebie poddanej wieloletniemu nawadnianiu i nawożeniu azotem i potasem w porównaniu do obiektów kontrolnych (be nawożenia).Przeprowadzone doświadczeniu wykazały, że najodpowiedniejszym gatunkiem do fitoremediacji gleb z wieloletnim nawadnianiem i nawożeniem mogłyby być gorczyca biała oraz kukurydza cukrowa, w mniejszym stopniu życica wielokwiatowa. Nie stwierdzono tego pozytywnego oddziaływania w przypadku łubinu żółtego.
Ścisłe doświadczenie laboratoryjne przeprowadzono w roku 2006. Składało się ono z serii badań mających na celu określenie wpływu, jaki wywiera woda poddana obróbce magnetycznej na kiełkowanie i wzrost badanych roślin. Testowanymi roślinami były: Kolendra siewna Coriandrum sativum, Szałwia lekarska Salvia officinalis, Fasola zwyczajna Phaseolus vulgaris, Ogórek gruntowy Cucumis dativus. Wszystkie etapy doświadczenia zostały przeprowadzone w kiełkownikach, gdzie podłożem były dwie warstwy bibuły wolnej od zanieczyszczeń. Poszczególne rośliny badano według schematu: trzy powtórzenia po 50 nasion dla obiektu kontrolnego oraz dla obiektu, w którym zastosowano wodę poddaną działaniu pola magnetycznego. Aby uzyskać efekt „namagnetyzowania” wody wykorzystano magnetyzer składający się z kilku sekcji. W skład jednej sekcji wchodzi namagnesowany osiowo pierścieniowy magnes z ferrytu baru oraz pierścieniowy stalowy biegun. Generowane przez magnesy strumienie magnetyczne po wniknięciu do bieguna zmieniają kierunek z osiowego na promieniowy [www.crylomag. com.pl]. Użyta w doświadczeniu wersja magnetyzera to model bez kołnierza o następujących parametrach: ciśnieniu roboczym 0,6 MPa, średnim przepływie wody 2,25 m3·h-1, wartości indukcji 0,30 T. Efekt magnetycznego uzdatnienia wody uzyskano poprzez jednokrotne przepuszczenie medium przez magnetyzer. Celem przeprowadzonych badań było określenie wpływu wody uzdatnionej magnetycznie na kinetykę kiełkowania i początkowy wzrost wybranych gatunków roślin. Rodzaj zastosowanej wody nie miał istotnego wpływu na procent skiełkowanych nasion, zaobserwowano wpływ wody magnetyzowanej na wzrost siewek roślin.
W pracy przedstawiono wyniki badań uzyskanych w doświadczeniach polowych, przeprowadzonych w latach 2002-2003. Oceniono w nich wpływ nawadniania podkoronowego i nawożenia mineralnego na plonowanie wiśni oraz zawartość niektórych makro- i mikroelementów w glebie. Lata, w których prowadzono badania były zróżnicowane pod względem warunków opadowotermicznych. Sezon wegetacyjny w 2002 roku charakteryzował się umiarkowaną sumą opadów oraz temperaturą powietrza, natomiast rok 2003 był wyraźnie suchy i ciepły. W latach badań plony owoców zwiększyły się pod wpływem nawadniania, średnio o 2,5 kg w przeliczeniu na jedno drzewo. Podobnie zastosowane nawożenie zwiększyło plony owoców wiśni, a największy wpływ miało nawożenie na poziomie 1NPK. Pod wpływem wyższej dawki nawożenia 2NPK, plon owoców już nie wzrastał. Zastosowane zabiegi agrotechniczne modyfikowały właściwości chemiczne gleby lekkiej. W największym stopniu dotyczyło to zawartości azotu w warstwie ornej i podornej.
Celem pracy była ocena wpływu mikrozraszania i nawożenia azotowopotasowego na aktywność fotosyntetyczną i jakość plonów dwóch odmian wiśni. Badania przeprowadzone w latach 2008-2009 (w dziesiątym roku po posadzeniu), na drzewach wiśni odmian ‘Łutówka’ i ‘Kelleris’. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w siedmiu powtórzeniach. Drzewa uprawiano w rozstawie: 4 x 2 m. Zastosowanie nawadniania oraz nawożenia azotem i potasem wpływało na przebieg procesów fizjologicznych. Drzewa nawadniane intensywniej asymilowały dwutlenek węgla i transpirowały wodę. Nie wywarło natomiast wpływu na stężenie CO2 w aparatach szparkowych. Nawadnianie przyczyniło się do zmniejszenia wartości indeksu azotowego oraz zazielenienia liści, na każdej wysokości korony drzewa. Wzrost poziomu nawożenia N i K zwiększał wartość obu wskaźników. Istotnie większą sprawność aparatu fotosyntetycznego liści stwierdzono w odmianie ‘Kelleris’. Pod wpływem nawadniania przyrost plonu owoców średnio z obu odmian wyniósł 10,3%. Spośród odmian większym plonowaniem wykazała się ‘Kelleris’, chociaż różnica w plonach nie była duża. Zastosowanie dodatkowego nawożenia azotowopotasowego w dawce 160 kg×ha-1 zwiększyło plon owoców, w porównaniu do obiektu kontrolnego o 12,5%.Nie stwierdzono istotnego wpływu ocenianych czynników doświadczalnych na masę 100 owoców wiśni. Spośród badanych czynników, zastosowanie nawożenia azotem i potasem w łącznej dawce 160 kg×ha-1, zwiększyło w owocach zawartość azotu, fosforu, potasu i cynku. Poprawa uwilgotnienia gleby zmniejszyła koncentrację azotu i żelaza zwiększyła natomiast zawartość potasu, wapnia, magnezu i cynku. Odmiana nie miała wpływu na skład chemiczny owoców.
W eksperymencie przeprowadzonym w latach 2003 i 2005 w Stacji Doświadczalnej Lipnik, na glebie brunatnej kwaśnej, zaliczanej do IVb klasy bonitacyjnej, kompleksu żytniego dobrego, a pod względem uprawy do gleb lekkich o małej retencji wody użytecznej, oceniano wykorzystanie wody przez śliwy odm. ‘Čacanska Rana’ uprawianej w różnych warunkach wodnych i nawozowych. Doświadczenie przeprowadzono metodą losowanych podbloków w układzie zależnym (ang. split-plot), w czterech powtórzeniach, na drzewach w czwartym roku po posadzeniu, wchodzących w trzeci rok owocowania. Między drzewami utrzymywano murawę, a w rzędach drzew - ugór herbicydowy. Pierwszym czynnikiem było nawadnianie podkoronowe: O - kontrola (bez nawadniania), W – nawadnianie za pomocą minizraszaczy typu Hadar, gdy potencjał wodny gleby obniżył się poniżej - 0,01 MPa. Czynnikiem drugim było nawożenie mineralne: 0 NPK – kontrola (bez nawożenia), 2 NPK - 260 kg NPK·ha-1 (80+60+120). Nawozy azotowe stosowano wczesną wiosną, przed ruszeniem wegetacji, natomiast fosforowe i potasowe jesienią zgodnie z zaleceniami agrotechnicznymi. Na podstawie ilorazu intensywności fotosyntezy do transpiracji wyznaczono fotosyntetyczny współczynnik wykorzystania wody (WUE) i chwilowy fotosyntetyczny współczynnik wykorzystania wody (WUEI). Czynniki zastosowane w doświadczeniu - nawadnianie uzupełniające i nawożenie mineralne różnicowały wartości badanych cech. Oba badane współczynniki (WUE i WUEI) zależały od warunków meteorologicznych, jak i zabiegów agrotechnicznych (nawadnianie, nawożenie) stosowanych w trakcie trwania doświadczenia. Liście roślin nawożonych charakteryzowały się wyraźnie większą efektywnością wykorzystania wody.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 6 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.