Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 31

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
2
84%
Nawozy organiczno-mineralne (Plonofoska „J" i „W" oraz Rekulter „O") produkowane na bazie węgla brunatnego mają sypką postać. Aglomeracja ciśnieniowa tych nawozów miała na celu zbadanie możliwości poprawienia ich właściwości fizycznych. Wstępne wyniki badań wskazują, że granulowanie tą metodą jest możliwe przy odpowiedniej wilgotności nawozów. Minimalna wilgotność przy której można było granulować Plonofoski wynosiła 35%, a dla Rekultera 42,9%. Uzyskany granulat był kruchy, a jego twardość była uzależniona głównie od składu chemicznego.
Badania przeprowadzone w latach 1990-2000 obejmowały wybrane cechy jakościowe wód kąpielisk (Zespołu Szkół Technicznych, Dzikiej Plaży, Szyjki, Skoczni) jeziora Olecko Wielkie. Średnie stężenie amoniaku i azotu azotynowego w badanych latach malało zarówno wiosną, jak i latem. Natomiast azotu azotanowego malało tylko wiosną, a w czasie lata miało tendencję wzrostową. W okresie wiosennym średnie zawartości amoniaku, azotu azotanowego i tlenu rozpuszczonego były w porównaniu do okresu letniego wyższe. Natomiast azot azotynowy występował w nieznacznie wyższych stężeniach latem. Współczynniki korelacji prostej między zawartością tlenu rozpuszczonego a zawartością azotu amonowego wahały się od 0,32 do -0,62, azotu azotanowego od 0,25 do -0,54, azotu azotynowego od -0,07 do -0,71.
Badane osady ściekowe pochodziły z Miejskiej Oczyszczalni Ścieków w Olsztynie. Uzyskane wyniki wskazują, że osady te charakteryzują się duża zmienną zawartością suchej masy (10.8-44.5%) i znacznie mniejszą popiołu (41.3-60.9%). Wysoka zawartość azotu (średnio 3.53% w s.m.), fosforu (1.82%) i wapnia (2.10%) wskazuje, że osady mogą być dobrym źródłem składników nawozowych. W mniejszej ilości występowały potas (0.20%), magnez (0.31%) i sód (0.05%). Najwyższe zawartości Cu, Cd, Ni, Pb, Hg i Cr nie przekraczały górnej proponowanej dopuszczalnej normy, co nie odnosi się do zawartości Zn.
Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 1991-1993 na glebie brunatnej wyługowanej, zaliczonej do V klasy. Badano wpływ różnych wariantów nawożenia azotem, magnezem i mikroelementami na plon i wybrane cechy morfologiczne łubinu żółtego trzech odmian: Manru, Juno i Amulet. Stwierdzono, że wysokość plonu badanych odmian zależała od warunków pogodowych, cech genetycznych, a tylko w bardzo niewielkim stopniu od zastosowanego nawożenia. Najwyższe plony nasion uzyskano u odmiany Juno (średnio - 1.74 t z 1 ha), niższe u odmiany Amulet (1,52 t z 1 ha) i Manru (1.41 t z 1 ha). Plony nasion w roku korzystnym pod względem temperatury i rozkładu opadów (1993), w porównaniu z rokiem, w którym wystąpiła posucha (1992), były 2,3 razy wyższe i wynosiły średnio 2.08 t z 1 ha. Badane czynniki, oprócz nawożenia, istotnie wpłynęły na zróżnicowanie masy tysiąca nasion, wysokość roślin, liczbę strąków i nasion na roślinie.
Field experiment conducted in the years 1991-93 at Experimental Station Łężany to study the effect of outside of roots fertilization on yielding and protein content in white lupine seeds. It was noted, that decisive effect on white lupine yield first of all had moisture and thermic conditions and genetic attribute of lupine varieties Foliar application of magnesium and microelements had no significant influence on white lupine yield.
W pracy zamieszczono wyniki badań kompostów otrzymanych z kompostowania pomiotu kurze­go z trocinami, gnojowicy z trocinami i słomą i osadów ścieków komunalnych z trocinami. Ocenę ich wartości agrochemicznej dokonano na podstawie zawartości podstawowych składników pokarmowych oraz składu frakcyjnego związków azotu i węgla organicznego. Przeprowadzono również doświadczenie wegetacyjne w wazonach celem określenia ich wartości nawozowej. Okazało się, że otrzymane komposty różnią się nie tylko zawartością azotu ale również jego składem frakcyjnym i pod tym względem najlepszym okazał się kompost z osadów ściekowych i trocin. Nawożenie wy­produkowanymi kompostami było niewystarczające dla otrzymania optymalnego plonu kukurydzy na zieloną masę.
Przedstawione wyniki badań uzyskano w latach 1995-1996 w doświadczeniach polowych. W badaniach porównywano działanie nawozów organiczno-mineralnych z nawozami mineralnymi na plon bulw ziemniaka oraz wybrane właściwości chemiczne i fizykochemiczne gleby. Badano również wpływ następczy nawożenia na plon jęczmienia jarego. Uzyskane wyniki wskazują, że nawozy organiczno-mineralne i mineralne spowodowały wzrost plonu bulw ziemniaka o 13,0-30,5%, natomiast węgiel brunatny nieznacznie go obniżył (o 4,0%). Wykorzystanie azotu, fosforu i potasu w ciągu dwóch lat było większe z nawozów mineralnych niż organiczno-mineralnych. Stosowanie nawozów organiczno-mineralnych i węgla brunatnego spowodowało znaczący wzrost próchnicy w glebie. Nie miało natomiast większego wpływu na zmianę właściwości fizykochemiczne gleby, jedynie nieznacznie obniżyło kwasowość hydrolityczną.
W doświadczeniu polowym prowadzonym w latach 1986-92 na terenie RZD Bałcyny określono wpływ nawożenia mineralnego i obornikiem na intensywność wydzielania CO₂, z gleby. Stwierdzono, że w okresie 14 tygodni wegetacji roślin intensywność wydzielania CO₂, w serii z obornikiem zwiększyła się o 18% w porównaniu do serii bez obornika. Najintensywniejsza dyfuzja CO₂, wystąpiła w drugiej połowie czerwca i pierwszej dekadzie lipca, co bardziej uwidoczniło się przy uprawie roślin zbożowych (kukurydzy i jęczmienia jarego) niż roślin okopowych (burak cukrowy). Wpływ temperatury powietrza był dodatni, a jej wzrost o 1 °C powodował przyrost wydzielania o 0.269g CO₂/dobę × m². Najwyższe korelacje dyfuzji CO₂ z opadami stwierdzono w latach suchych.
Three field experiments on comparison of the effects of organic and mineral fertilizations on the changes of reaction and acidity of soil were conducted. Slurry fertilizing influenced the change of soil reaction to a small extent but manure caused the soil reaction increase. Mineral fertilizers decreased the soil reaction in each experiment. Fertilizing, except for fertililizing with manure, influenced the increase of acid hydrolysis. More extensive growth of hydrogen cations was observed in those experiments where the only mineral fertilizing was used than where the organic and mineral ones were applied together. The changes in a cation content in comparison to the control experiment were not significant. Their decreasing tendency was noticed. The contents of active manganese and exchangable aluminium were higher in experiments with mineral fertilizers than in those with organic ones.
W pracy podano skład chemiczny kompostów otrzymanych z osadów tłuszczowych i oddzierek skór surowych, które zostały wykorzystane do sporządzenia kompostów. Drogą kompostowania uzyskano zadowalającą biodegradację związków tłuszczowych, a wartość nawozową otrzymanego kompostu sprawdzono w wegetacyjnych doświadczeniach wazonowych. Stwierdzono, że nawożenie samym kompostem jest niewystarczające dla otrzymania optymalnego plonu zielonej masy kukurydzy i faceli. Zachodzi zatem konieczność pogłównego zasilania roślin mineralnymi nawozami azotowymi. Przy takim sposobie nawożenia (kompost + N min.) uzyskano wysokie zwyżki plonów testowanych roślin.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.