Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 33

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy przedstawiono badania zakresu krioskopowego układu woda-sorbitol z wybranymi hydrokoloidami oraz próbę predykcji zależności temperatury krioskopowej, czasu zamrażania i rozmrażania od udziału dodatków. Predykcję temperatury krioskopowej badanego materiału przeprowadzono dwoma wybranymi metodami obliczeniowymi. Stwierdzono, że w zakresie badań zwiększający się udział sorbitolu w układzie w obecności zarówno gumy guar, jak i mączki chleba świętojańskiego skutkuje obniżeniem i zmianą ich zakresu krioskopowego. W przypadku predykcji temperatury krioskopowej takich materiałów obie badane metody mogą być przydatne do wyznaczania temperatury krioskopowej takich materiałów.
Celem pracy było określenie wpływu napojów alkoholowych, dodawanych do sorbetów pomarańczowych, na kształtowanie się temperatury krioskopowej i przebieg zamrażania sorbetów. Próby sorbetów zamrażano metodą owiewową w temperaturze -32 °C. Temperatura krioskopowa badanych produktów była zależna od rodzaju i ilości dodawanych wyrobów alkoholowych. Większy ich udział powodował istotniejsze obniżenie wartości temperatury krioskopowej sorbetów. Badając sorbety oznaczano w nich zawartość ekstraktu ogólnego oraz przeprowadzono ocenę sensoryczną z zastosowaniem testu skalowania. Stwierdzono, że proces zamrażania wpływał w sposób zróżnicowany na zawartość ekstraktu. Sensorycznie najodpowiedniejszym mrożonym deserem owocowym tego typu okazały się sorbety zawierające w swoim składzie gin, szampan oraz wódkę, których udział masowy wynosił 7,50 %.
Celem pracy było scharakteryzowanie jakości wypiekowej, sensorycznej i teksturalnych właściwości herbatników z ciasta mrożonego, w którym wykorzystano zamienniki sacharozy i mąkę orkiszową. Zamienniki sacharozy wpływały w sposób zróżnicowany na kształtowanie się wypiekowych i teksturalnych właściwości herbatników a zamrażanie powodowało niekorzystny wzrost ich twardości. Modyfikacja składu recepturowego 100% udziałem syropu daktylowego oraz 100% udziałem mąki orkiszowej wpłynęła najkorzystniej na cechy fizyczne i sensoryczne otrzymanych herbatników.
W pracy określono wpływ metody zamrażania oraz udział inuliny jako zamiennika sacharozy na wybrane cechy jakościowe pieczywa drożdżowego. Zamrażanie pieczywa realizowano metodą owiewową i metodą impingement. Po 30 dniach zamrażalniczego przechowywania pieczywo rozmrażano i oznaczano: zawartość wody, stratę masy po rozmrożeniu, wyróżniki tekstury oraz przeprowadzono ocenę organoleptyczną. Zamrażanie metodą impingement korzystniej wpływało na kształtowanie się właściwości teksturalnych miękiszu pieczywa (korzystny spadek twardości i gumowatości). Pomimo niekorzystnych zmian spójności oraz elastyczności pieczywa udział 33 i 50% inuliny jest do zaakceptowania jako zamiennik sacharozy w pieczywie drożdżowym.
Wheat and wheat-rye doughs, including those modified with ingredients, were frozen at -30°C in air recording their temperature with a digital thermometer. After preliminary baking the following were determined: dough and bakery efficiency, crump mass density, bakery volume, baking, total baking loss and crust-crump ratio. The rheological assessment was made after TPA test, while organoleptic evaluation included: bakery appearance, colour, crust thickness, elasticity, crump porosity, taste and flavour.
Celem pracy była ocena wpływu zamrażania na wyciek i twardość żeli żelatynowych sporządzonych w wodzie, w mleku i w soku pomarańczowym. Analizowano próbki żeli niemrożonych (próby kontrolne) i po obróbce (po zamrożeniu, przechowywaniu przez 24 h w temperaturze -33 °C oraz po rozmrożeniu). Twardość żeli mierzono w testach ściskania i penetracji, przy użyciu analizatora LFRA Texture Analyzer. Wielkość wycieku rozmrażalniczego zmniejszała się wraz ze wzrostem udziału masowego żelatyny w żelu. Największe uszkodzenia struktury powodowało zamrażanie w ciekłym azocie (pęknięcia powierzchni żeli) oraz zamrażanie owiewowe (duży wyciek, rozwodnienie żelu). Za najkorzystniejszą metodę, powodującą najmniejszy wyciek, uznano zamrażanie immersyjne w glikolu. Żele sporządzone w mleka i soku (oprócz żeli z 2-procentowym udziałem żelatyny) zamrażane zanurzeniowo w glikolu charakteryzowały się brakiem wycieku po ich rozmrożeniu oraz dobrze zachowywały twardość, dlatego mogą stanowić surowiec bądź produkt polecany do zamrażalniczego utrwalania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.