Analizowano próbki węgla brunatnego pochodzącego z KWB Adamów, Bełchatów, Konin, Sieniawa i Turów. W próbkach węgli brunatnych oznaczono zwartość: suchej masy metodą suszarkową, azotu ogółem metodą Kjeldahla, frakcje związków azotu wg kwaśnej hydrolizy, zawartość siarki całkowitej metodą nefelometryczną, frakcję związków siarki ulegającej hydrolizie kwaśnej oraz organiczne i mineralne związki siarki. Największą zawartością suchej masy charakteryzował się węgiel z KWB Bełchatów - 90,92%, najmniejszą węgiel brunatny z KWB Adamów - 52,09%. Zawartość azotu ogółem wynosiła średnio 5,48 g·kg⁻¹ s.m. Suma form mineralnych azotu stanowiła średnio 2,14% azotu ogółem, azotu w związkach łatwo ulegających hydrolizie - 1,07% azotu ogółem, a azotu w związkach trudno ulegających hydrolizie - 4,20% azotu ogółem. W pozostałości po hydrolizie koncentracja azotu w związkach nie ulegających hydrolizie była wysoka, stanowiła średnio 92,56% azotu ogółem. Zawartość siarki ogółem wahała się od 1,9 g·kg⁻¹ s.m. w węglu brunatnym z KWB Konin do 3,0 g·kg⁻¹ s.m. w węglu brunatnym z KWB Sieniawa. Największą zawartość siarki w związkach ulegających hydrolizie kwaśnej oznaczono także w węglu z KWB Sieniawa - 0,9 g·kg⁻¹ s.m. Koncentracja siarki w związkach mineralnych stanowiła średnio 2,91% siarki ogółem, a w związkach organicznych - 3,13% siarki ogółem. Węgiel brunatny z KWB Sieniawa charakteryzował się największą zawartością we wszystkich oznaczonych frakcjach siarki, oprócz frakcji siarki w związkach nie ulegających hydrolizie kwasowej.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.
