Zbadano sposób żywienia się 75 mężczyzn i 24 kobiet, będących pacjentami turnusu sanatoryjnego, obejmującego osoby z powikłaniami sercowo-naczyniowymi. Średni wiek badanych kobiet wynosił 56 lat, natomiast mężczyzn 54 lata. Masa ciała badanych kobiet wynosiła 68,6 kg, a badanych mężczyzn - 80,2 kg. Średni wskaźnik względnej masy ciała BMI dla kobiet wynosił 27,7 ± 3,3 i dla mężczyzn 27,1 ± 3,4. W czasie trwania badań pacjenci otrzymywali dietę niskocholesterolową o zmodyfikowanej zawartości kwasów tłuszczowych, z możliwością uzupełnienia jej indywidualnym dodatkowym spożyciem. Od każdej osoby uczestniczącej w badaniu zebrano dwa wywiady z nie kolejnych dni tygodnia. W pracy przedstawiono wyniki ilościowe stanowiące średnie wartości z dwóch przeprowadzonych wywiadów u każdego pacjenta. U wszystkich pacjentów przeprowadzono również ocenę sposobu żywienia kwestionariuszem częstotliwości z okresu ostatniego roku przed rozpoznaniem powikłań sercowo-naczyniowych. Żywienie z tego okresu odniesiono do żywienia w wieku 30 lat w kategoriach: przeciętne żywienie było znacznie większe, znacznie mniejsze lub takie samo jak w wieku 30 lat. Celem pracy była ocena sposobu żywienia pacjentów podczas ich pobytu w sanatorium, które towarzyszyło programowi wzbogacania w witaminy antyoksydacyjne. Podstawowym błędem ocenianych diet była zbyt mała zawartość witamin, w tym również antyoksydacyjnych i dramatycznie niskie spożycie wapnia w dietach obu badanych grup oraz żelaza w dietach kobiet. Wynikało to z bardzo niskiego spożycia mleka i produktów mlecznych oraz owoców i warzyw bogatych w karoten i witaminę C. Poza tym w żywieniu osób z zaawansowanymi powikłaniami sercowo-naczyniowymi powinno zwracać się większą uwagę na rodzaje spożywanych tłuszczów roślinnych i wybierać do spożycia te o mniejszej zawartości izomerów trans kwasów tłuszczowych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.