Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 131

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Polish food sector 5 years after the accession

100%
After Poland’s accession to the EU, it turned out that the threats are smaller than forecasted and our food producers efficiently take advantage of the opportunities resulting from the opening of a large and wealthy European food market. Polish food economy is well-prepared to operate within the Common European Market.Mutual full opening of markets was not a hindrance to the development of the Polish food economy; instead it became a strong impulse for its growth. Within the 5 years of our EU membership the export of agri-foodproducts increased from EUR 4.0 billion to EUR 11.3 billion (2.8 times)whereas the import increased from EUR 3.6 billion to EUR 9.8 billion(also 2.8 times) and the surplus increased 3.3 times from EUR 0.4 billionto EUR 1.5 billion.Despite the observed positive transformations, efficient competition with the other Community States is hampered by a relatively low concentration level of agricultural production and food processing, low labour efficiency in food industry and not very active marketing and promotion of Polish agri-food products. The creation of long-lasting competition advantages requires the formation of a highly productive, market-oriented segment of farms in Poland.
Celem pierwszego etapu pracy była ocena przydatności niektórych, wielowskaźnikowych testów behawioralnych w badaniach nad procesami adaptacyjnymi u szczurów. Ponadto ocenia­no przydatność wybranych wskaźników biochemicznych (PNMT, TH, CAT) i hormonalnych (PRL, ACTH, kortykosteronu, adrenaliny, noradrenaliny) w adaptacji u szczurów oraz zbadano wzajemne zależności korelacyjne między wskaźnikami behawioralnymi a biochemiczno-hormonalnymi. Badania zawarte w II etapie miały na celu ocenę przydatności wybranych wskaźników hormonalnych (poziomu adrenaliny noradrenaliny i kortyzolu) podczas adaptacji do niektórych rodzajów stresu ostrego i przewlekłego u świń w warunkach chowu wielkotowarowego. Ponadto badano wzajemne zależności między pozycją socjalną a statusem hormonalnym w procesach adaptacyjnych, podczas kształtowania się hierarchii w grupach świń. Badania udowodniły, że wskaźniki behawioralne testu otwartego pola i wskaźniki hormo­nalne, obejmujące poziom ACTH, prolaktyny, kortykosteronu i noradrenaliny we krwi oraz noradrenaliny w nadnerczach, okazały się w pełni przydatne w ocenie procesów adaptacyjnych u szczurów i wykazały wzajemne ścisłe zależności korelacyjne. Badania przeprowadzone na świniach w warunkach chowu wielkotowarowego wskazały, że wskaźniki hormonalne obejmujące poziom adrenaliny, noradrenaliny i kortyzolu we krwi wykazały dużą przydatność w ocenie procesów adaptacyjnych podczas stresu ostrego, natomiast nie potwierdziły przydatności w badaniach nad adaptacją świń w stresie chronicznym. W trakcie zaburzeń struktury składu osobników w grupie zarówno tuczniki, jak i warchlaki wykazały znaczne zmiany poziomu adrenaliny, noradrenaliny i kortyzolu we krwi, niezależnie od własnego statusu socjalnego i stopnia zadomowienia w grupie. Wykazano również, że osobniki podporządkowane wytwarzają co najmniej dwa typy reakcji adaptacyjnych - o wzmo­żonej i zredukowanej odpowiedzi psychofizjologicznej, oraz że rodzaj behawioru i pozycja socjalna osobnika w grupie świń jest związana z intensywnością i typem hormonalnej reakcji adaptacyjnej.
Możliwości rozwoju rolnictwa w większym stopniu zależą od koniunktury gospodarczej w sferze poza rolniczej niż od polityki agrarnej. We współczesnym świecie nie można zrozumieć mechanizmów rozwojowych sektora żywnościowego bez analizy czynników makroekonomicznych. W Polsce analiza ta jest dodatkowo utrudniona z uwagi na fakt, że nasza gospodarka w ciągu ostatniego wieku przynajmniej sześciokrotnie przechodziła zasadnicze zmiany polityki gospodarczej. Ostatnie związane są z uzyskaniem członkostwa w UE. Możliwości i tempo niwelowania dystansu rozwojowego Polski, w tym sektora żywnościowego, w stosunku do krajów wysoko rozwiniętych w decydującej mierze uzależnione będą od utrzymania trwałej, wysokiej dynamiki wzrostu gospodarczego w naszym kraju.
19
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Polski sektor zywnosciowy 5 lat po akcesji

100%
After Poland’s accession to the EU, it turned out that the threats are smaller than forecasted and our food producers efficiently use the opportunities resulting from the opening of a large and wealthy European food market. Polish food economy is well-prepared to operate within the Common European Market. Mutual full opening of markets was not a hindrance to the development of the Polish food economy; instead it became a strong impulse for its growth. Within the 5 years of our EU Membership the export of agri-food products increased from EUR 4.0 billion to EUR 11.3 billion (2.8 times) whereas the import increased from EUR 3.6 billion to EUR 9.8 billion (also 2.8 times) and the surplus increased 3.3 times from EUR 0.4 billion to EUR 1.5 billion. Despite the observed positive transformations, efficient competition with the other Community States is hampered by a relatively low concentration level of agricultural production and food processing, low labour efficiency in food industry and not very active marketing and promotion of Polish agri-food products. The creation of durable competition advantages requires the formation of a highly productive, market-oriented segment of farms in Poland.
W artykule przedstawiono aktualne zadania Wspólnej Polityki Rolnej Wspólnoty Eu­ropejskiej i uwarunkowania ich zmian, a zwłaszcza rosnącą rolę wspierania rozwoju ob­szarów wiejskich. Dzisiaj WPR ma nowe funkcje i cele, gdyż - oprócz dotychczasowego wspierania przemian strukturalnych - oczekuje się chronienia środowiska naturalnego, zachowania bioróżnorodności, racjonalnego gospodarowania wodą, wytwarzania surow­ców do produkcji energii odnawialnej. Oddzielenie płatności bezpośrednich od produkcji i zmniejszenie zakresu interwencji na rynkach rolnych UE powoduje, że WPR staje się bardziej ukierunkowana na potrzeby rynku i zwiększa rynkową orientację rolników oraz konkurencyjność. Dla zapewnienia warunków konkurencji konieczne jest zapewnienie równych warunków konkurencji sektora rolnego na jednolitym rynku rolnym, co będzie możliwe tylko w ramach wspólnotowego mechanizmu finansowania polityki rolnej UE. Ważne będzie wyrównanie stawek płatności bezpośrednich w skali UE, które oparte by­łyby o realne i obiektywne kryteria odnoszące się do wymogów nakładanych na produ­centów rolnych. Wspólna Polityka Rolna powinna zachować dotychczasowe instrumenty interwencji. Płatności bezpośrednie powinny pozostać jednym z głównych instrumentów WPR, odpowiedzialnym za: wsparcie i stabilizację dochodów rolniczych, rekompensowa­nie kosztów związanych ze spełnianiem wysokich standardów wspólnotowych (w odnie­sieniu do jakości i sposobów produkcji, a w szczególności wymogów środowiskowych), zachowanie produkcji rolnej w regionach o najtrudniejszych warunkach gospodarowania. Polityka rolna powinna być w coraz większym stopniu oparta na przesłankach global­nych. W skali światowej coraz większe znaczenie będą miały następujące czynniki: - wzrost liczby ludności (do 2030 roku zwiększy się o 2 miliardy), - niska aktywność produkcyjna rolnictwa w relacji do technologii informatycznej, - wdrażanie nowych generacji technologii farmingu oraz „inteligentnej" żywności, - drastyczne zmiany struktur rolnictwa oraz rolniczego marketingu, - spadek produkcji rolniczej w krajach o rozwiniętej gospodarce, - powstanie w miejsce dotychczasowych nowego centrum produkcji żywności na skalę globalną, którym będzie Ameryka Łacińska oraz Karaiby, - nasilenie procesu degradacji środowiska naturalnego, - przyśpieszony proces urbanizacji obszarów wiejskich.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 7 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.