Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem artykułu jest analiza koncepcji free revealing na tle otwartych innowacji jako sposobu kształtowania przewagi konkurencyjnej przedsiębiorstw, ze szczególnym uwzględnieniem roli użytkowników we współtworzeniu innowacji. Zidentyfikowano dotychczas kilka modeli tworzenia innowacji opierających się na koncepcji free revealing, które uwzględniają bezpłatne ujawnianie i dzielenie się innowacyjnymi rozwiązaniami także wśród konkurujących ze sobą firm. Bezpośrednia komunikacja przedsiębiorstw z użytkownikami ma wpływ na innowacyjność podmiotów gospodarczych, a w konsekwencji prowadzi do osiągania przewagi konkurencyjnej. W artykule zastosowano metodę krytycznej analizy literatury.
Badano aktywność kwasotwórczą oraz stan fizjologiczny szczepu Y. lipoly- tica Wratislavia 1.31 podczas półciągłej biosyntezy kwasu cytrynowego z glicerolu odpa­dowego. Proces rozpoczęto jako hodowlę fed-batch, a następnie przeprowadzono 8 cykli hodowlanych, różniących się objętością wymienianego podłoża. W pierwszych czterech cyklach wymieniano około 30% (0,4 dm3), w kolejnych 40% (0,5 dm3) objętości robo­czej bioreaktora. Wymiana 0,4 dm3 podłoża umożliwiała otrzymanie do 175 g-dm-3 kwasu cytrynowego z wydajnością 0,66 g-g-1. Zwiększenie wymienianej objętości podłoża wpłynęło na obniżenie stężenia kwasu cytrynowego do 120 g-dm"3; wzrost stężenia bio­masy, erytrytolu oraz wzrost udziału w populacji komórek o objętości powyżej 60 m3. Ocena stanu fizjologicznego drożdży podczas długoterminowego procesu wykazała ich dobrą żywotność oraz wysoką stabilność genetyczną i fenotypową.
W hodowlach okresowych zbadano wpływ obrotów mieszadła w zakresie 400-1200 rpm na produkcję erytrytolu z glicerolu przez mutanta octanowego Y. lipolytica Wratislavia K1. W badaniach wykorzystano glicerol odpadowy pochodzący z produkcji biodiesla. Wydajność procesu produkcji erytrytolu była na zbliżonym poziomie i wahała się od 0,46 (przy 1200 rpm) do 0,53 g/g (przy 800 rpm). Wyższą szybkość właściwą produkcji erytrytolu obserwowano przy szybkości obrotowej mieszadła w zakresie od 800 do 1200 rpm. W tych warunkach stopień nasycenia podłoża tlenem (pO₂) w fazie produkcji erytrytolu wynosił około 60%. W hodowli prowadzonej przy 800 rpm uzyskano najwyższe stężenie erytrytolu, 80 g/L, podobnie jak najwyższą objętościową i właściwą szybkość produkcji erytrytolu, odpowiednio 1,01 g/L/h i 0,068 g/g/h.
Aggregation of Aβ peptides is a seminal event in Alzheimer’s disease. Detailed understanding of Aβ assembly would facilitate the targeting and design of fibrillogenesis inhibitors. Here comparative conformational and aggregation studies using CD spectroscopy and thioflavine T fluorescence assay are presented. As a model peptide, the 11–28 fragment of Aβ was used. This model peptide is known to contain the core region responsible for Aβ aggregation. The structural and aggregational behaviour of the peptide was compared with the properties of its variants corresponding to natural, clinically relevant mutants at positions 21-23 (A21G, E22K, E22G, E22Q and D23N). In HFIP (hexafluoro-2-propanol), a strong α-helix inducer, the CD spectra revealed an unexpectedly high amount of β-sheet conformation. The aggregation process of Aβ(11–28) variants provoked by water addition to HFIP was found to be consistent with a model of an α-helix-containing intermediate. The aggregation propensity of all Aβ(11–28) variants was also compared and discussed.
The study was carried out on 9 yeast strains of Geotrichum candidum. The purpose of the study was to determine the ability of the yeast strains to produce extra- and intracellular lipases in shake cultures in a medi­um containing 2% and 3% of rapeseed oil used as a carbon source, after deep frying of Frenchfries. Biosynthesis of these enzymes in an AK-210 bioreactor at a working volume of 5 L was analyzed. Lipase activity was determined using olive oil (JLO) and glycerol tributyrate (JLT) as substrates. The results obtained in shake cultures showed that the best carbon source was the medium containing 2% of olive oil, while the best producer of extracellular lipases (198 JLZO mL-1) was the strain of G. candidum MSK3-11. Lipase synthesis in the bioreactor was begun at the exponential phase of growth. The activity of extra­cellular lipases amounted to 88 JLZO mL-1 at biomass yield of 14 g L-1 at a stationary phase. Irrespective of the strain and the medium, both extra- and intracellular activity was higher with the use of olive oil than with tributyrin.
W diagnostyce mikrobiologicznej coraz częściej stosowane są metody oparte na powieleniu DNA. Jednym z czynników ograniczającym amplifikację fragmentów genomu jest metoda ekstrakcji DNA. Dlatego celem pracy było porównanie trzech metod ekstrakcji genomowego DNA z komórek szczepów drożdży: Yarrowia lipolytica, Geotrichum candidum, Rhodotorula rubra, Saccharomyces cerevisiae, Candida famata, Candida guilliermondii oraz Schizosaccharomyces pombe. Skuteczność ekstrakcji oceniano na podstawie obecności produktu amplifikacji fragmentu rDNA zawartego pomiędzy sekwencjami komplementarnymi do pary primerów: NS3 i ITS4. Stosując do izolacji DNA najprostszą metodę ekstrakcji (metoda A), nie otrzymano produktu PCR w przypadku szczepów z trzech gatunków. Metoda Hoffmanna (metoda C) umożliwiła uzyskanie ze wszystkich badanych izolatów wystarczającej ilości DNA i otrzymanie produktu PCR wybranego fragmentu genu rRNA. W odniesieniu do szczepów z gatunku G. candidum pozytywne wyniki otrzymano także przy zastosowaniu metody opartej na termicznej lizie komórek (metoda B). Wykazano, że zastosowana metoda nie ma wpływu na wielkość powielanego fragmentu rDNA.
Przedmiotem badań była ocena zdolności 113 szczepów drożdży wyizolowanych z polskich serów z przerostem pleśni do produkcji zewnątrzi wewnątrzkomórkowych enzymów proteolitycznych i lipolitycznych. Hodowle drożdży należących do 7 gatunków: Candida famata, C. sphaerica, C. intermedia, C. kefyr, Geotrichum penicillatum, Yarrowia lipolytica i Saccharomyces kluyveri prowadzono metodą wstrząsaną w podłożu zawierającym ekstrakt drożdżowy-kazeinę-glukozę (YCG). Oznaczano zewnątrzkomórkową aktywność endopeptydazową w pH 3,0 i 7,5, odpowiednio wobec kwasowo zdenaturowanej hemoglobiny i kazeiny jako substratów. Obok zewnątrzkomórkowej aktywności proteolitycznej badano także aktywność wewnątrzkomórkową. Ocenie poddano również aktywność karboksypeptydazową, di-, tripeptydazową oraz aminopeptydazową drożdży. Aktywność zewnątrzi wewnątrzkomórkowych lipaz oznaczano metodą studzienkową.
The identification of twenty four yeast isolates from cheese performed with API ID 32C simplified assimilation test and restriction fragments length polymorphism (PCR-RFLP) of ITS1-5.8S rDNA-ITS2 region was compared. The accordance of the results of both methods for eleven strains identified as Candida famata, five strains as C. lipolytica and four strains as C. sphaerica was observed. However, the other four yeast isolates classified with API as C. sphaerica revealed amplification products as well as restriction patterns characteristic for C. famata species.
Zbadano zdolność ośmiu szczepów drożdży z gatunku Yarrowia lipolytica do produkcji erytrytolu z glicerolu w 10-dniowych hodowlach wstrząsanych. Drożdże produkowały od 27,9 do 33,6 g ⋅ dm-3erytrytolu, z wydajnością w zakresie 0,36–0,53 g ⋅ g-1. Na podstawie analizy statystycznej wytypowano do dalszych badań szczep produkcyjny Y. lipolytica A-10. W hodowlach wgłębnych w bioreaktorze oceniono wydajność i dynamikę produkcji erytrytolu z glicerolu przez wybrany szczep. Drożdże produkowały 63 oraz 59 g ⋅ dm-3 erytrytolu z wydajnością 0,41 oraz 0,37 g ⋅ g-1 w hodowlach zawierających odpowiednio 150 g ⋅ dm-3 glicerolu czystego lub odpadowego. Najwyższą szybkość objętościową (0,74 g ⋅ dm-3) i właściwą produkcji erytrytolu (0,048 g ⋅ g-1 ⋅  h-1) uzyskano w hodowli z czystym glicerolem. W zależności od zastosowanego glicerolu stężenie wewnątrzkomórkowego erytrytolu było w zakresie od 77,3 do 112,9 mg ⋅ g-1 s.m.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.