W pracy dokonano przeglądu literatury dotyczącej zaburzeń stanu odżywienia w zespole Tunera (z.T.). Omówiono jedno z najczęściej występujących zaburzeń stanu zdrowia na tle wadliwego odżywiania, tj. otyłość. Przedstawiono dane dotyczące częstości występowania tego zaburzenia i kryteria jego rozpoznawania, zwracając uwagę na bardzo duże rozpowszechnienie wśród dziewczynek chorych na z.T. Opisano także koncepcje dotyczące etiopatogenezy otyłości w z.T., która nie jest dokładnie poznana. Zwrócono również uwagę na fakt, że otyłość najczęściej nie występuje jako samodzielna jednostka chorobowa. Na ogół otyłość w z.T. prowadzi do rozwoju innych współistniejących chorób dietozależnych takich jak: choroba niedokrwienna serca nadciśnienie tętnicze, zawal mięśnia sercowego, wylew krwi do mózgu, a także cukrzyca typu II. W przypadku z.T. problemy te są szczególnie istotne, ponieważ wyżej wymienione schorzenia współistniejąc z chorobą główną i działając synergistycznie mogą prowadzić do poważnych komplikacji zdrowotnych. Jedną z nich jest zespól polimetaboliczny, który występuje znacznie częściej u pacjentek chorych na z.T. niż u zdrowej populacji. Na zakończenie przedstawiono konieczność i możliwości prewencji, zwracając uwagę na potrzebę konsekwentnego i wczesnego postępowania zapobiegawczego.
Mając na względzie różnorodność problemów zdrowotnych na jakie narażone są pacjentki z zespołem Turnera, wykonano badania biochemiczne krwi (lipidogram) oraz pomiary antropometryczne u pacjentek w wieku 8-27 lat leczonych w Uniwersyteckim Szpitalu Dziecięcym w Krakowie. W najmłodszej grupie wiekowej 8-12 lat aż 57,14% dziewcząt ma ryzyko nadmiernej masy ciała lub nadwagę. W grupie wiekowej od 12 do 18 lat 41,66 % badanych ma nadwagę lub otyłość, a 16,67% ma ryzyko nadmiernej masy ciała. Natomiast w grupie wiekowej powyżej 18 lat aż 66,77% uczestniczek badania ma otyłość I, II lub III stopnia. Ponadto badanie potwierdza, że poziom frakcji lipidowych we krwi jest istotnie skorelowany z wieloma parametrami antropometrycznymi i stosowaną terapią. U badanych zaznacza się korelacja pomiędzy długością trwania terapii hCH oraz a-a (szerokość barków - odległość między punktami acromion-acromion), ic-ic (szerokość bioder - odległość między punktami iliocristale-iliocristale), PPM (Podstawowa Przemiana Materii) i poziomem frakcji cholesterolowej HDL we krwi u pacjentek z zespołem Turnera. Kariotyp różnicuje badane dziewczęta pod względem poziomu TC we krwi, a kategoria wiekowa różnicuje badane dziewczęta pod względem poziomu frakcji cholesterolowej HDL we krwi.