Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 44

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy była ocena zmian wybranych cech jakości jaj kurzych po umyciu powierzchni skorupy z uwzględnieniem czasu przechowywania. Materiał do badań stanowiły jaja pozyskane od niosek Hy-Line Brown w 33. tygodniu ich życia. Ptaki utrzymywano w jednym budynku z dostępem do wybiegów. Jaja rozdzielano na 2 grupy, po 540 sztuk, według kryterium czystości skorupy. Grupę I uznano za kontrolną, jaja z grupy II myto w wodzie o temp. 30 °C w ciągu ok. 3 min. Wszystkie jaja, przechowywane w temp. 15 ÷ 18 ºC i wilg. 50 - 70 %, zważono w dniu zniesienia oraz w 7., 14., 21., 28. dniu. Każdorazowo ustalano głębokość komory powietrznej. W 1. oraz 28. dniu z każdej grupy wybierano po 120 jaj do oceny jakości ich treści. Oceniano cechy skorupy (wytrzymałość, masę, grubość, gęstość), białka (masę, wysokość, pH) i żółtka (barwę, masę, pH). Większość analizowanych cech jaj zmieniała się podczas przechowywania. Mycie skorupy jaj nie wpłynęło na ubytek ich masy w czasie przechowywania. Zabieg ten różnicował wielkość komory powietrznej, grubość i wytrzymałość skorupy, a także nieznacznie masę i udział żółtka oraz liczbę jednostek Haugha po 28 dniach. Uzyskane wyniki świadczą o tym, że zakaz mycia jaj klasy A, uzasadniany obniżaniem się ich cech jakościowych, wydaje się być nieuzasadniony.
Serum proteins of 7 males, 9 females and 50 offspring were separated using horizontal electrophoresis on polyacrylamide gel (pH 8.6, tris borate buffer). The proteins were divided into 30 to 35 bands, classified among the following regions and sub-regions: prealbumins (Pa₁, Pa₂, Pa₃, Pa₄, Pa₅), albumins, postalbumins (Poa₁, Poa₂, Poa₃), pretransferrins (Ptf₁, Ptf₂, Ptf₃, Ptf₄), transferrins (tf) and posttransferrins (Potf₁, Potf₂, Potf₃). The Poa₁, Poa₂, Ptf₂, Ptf₃, Tf, Potf₂ and Potf₃ regions differend with regard to the number of bands and rate of migration.
Celem pracy była ocena wpływu ekstensywnego utrzymania i żywienia na cechy fizykochemiczne mięśni piersiowych i udowych indyczek rzeźnych. Doświadczeniem objęto 200 indyczek dwóch typów mieszańców: BUT 9 i BIG 6. Do 6. tygodnia życia indyczki utrzymywano razem w warunkach chowu intensywnego, następnie ptaki każdego typu podzielono losowo na grupy: kontrolną (K) i ekstensywną (E). Ptaki z grup E przeniesiono na fermę wyposażoną w budynki otwarte z możliwością korzystania z trawiastego wybiegu. Wszystkie indyczki do 6. tygodnia odchowu otrzymywały mieszanki pełnoporcjowe dostosowane składem do ich wieku. Indyczki z grupy E od 7. tygodnia życia oprócz mieszanek otrzymywały dziennie 0,1 kg/szt. zielonki z pokrzyw, koniczyny i lucerny, a od 13. tyg. dodatkowo po 0,1 kg/szt. ziemniaków parowanych. Odchów ptaków trwał 16 tygodni. W trakcie uboju pobierano próby mięśni piersiowych i udowych. Ocena jakości mięsa obejmowała pomiar pH po 6 i 24 godzinach, pomiar przewodności elektrycznej mięsa po 24 i 48 godzinach od uboju, określenie zdolności utrzymywania wody własnej, wielkości wycieku naturalnego oraz termicznego. Oznaczono również parametry barwy (L*, a*, b*) i kruchość mięsa. Statystycznie istotną interakcję systemu utrzymania oraz typu użytkowego indyczek potwierdzono dla jasności mięśni piersiowych, a także dla pH po 6 godzinach od uboju, parametrów barwnych L* i b* oraz wycieku termicznego w mięśniu udowym. Na większość cech fizykochemicznych miał wpływ system utrzymania i żywienia indyczek. Mięso ptaków z chowu ekstensywnego odznaczało się nieco wyższym pH, mniejszą wodochłonnością i większym wyciekiem termicznym. Było także istotnie ciemniejsze i mniej kruche w stosunku do mięsa ptaków utrzymywanych intensywnie. Nie odnotowano wystąpienia wad mięsa, stwierdzono natomiast znaczną zmienność osobniczą badanych cech jakości mięsa.
Blood serum proteins from 23 mature silver foxes and 16 polar foxes were separated by horizontal polyacrylamide gel electrophoresis. In obtained electrophoregrams the following protein regions were differentiated: prealbumins (Pa), albumins (Alb), postalbumins (Poa), pretransferrins (Ptf), transferrins (Tf) and posttransferrins (Potf). It was demonstrated that the migration of proteins in the regions Pa₂, Alb, Poa₁ Ptf₂ and Tf was faster than the migration of proteins in the regions Pa₃ i Poa₃ in silver foxes in comparison with polar foxes. The differences let us suppose thus it can be stated that proteins of those regions in tested species of breeding foxes reveal genetic polymorphism.
Blue dun colour with no white markings represents a trait of the Polish Konik horse breed. However, in spite of long-term selection, non-blue-dun individuals, and those with the markings have still been appearing. The aim of this study was to analyse the genetic structure of the Polish Konik population with respect to coat colour and, on this basis, to propose improved methods of selection. The material comprised Polish Konik horses registered in all eight volumes of the studbook published so far.
The blue dun colour shade is not a selection criterion in Polish Konik horse breeding, hence it has been possible to undertake the analysis of its inheritance on the example of this population. The material consisted of Polish Konik horses registered in the Studbook.
The study covered 97 Japanese quails of various genotypes of the protein referred to as preactin (PAK). The birds of AA genotype had a single, intensively stained, fast–migrating band; the BB genotypes had a single, slow–migrating, also intensively stained band, whereas the AB birds had two bands. The protein concentration, established basing on the area and height of peaks, was significantly higher in the BB homozygotes than in the AA ones, which appeared also in the form of more intensive staining of the slow–migrating band than that of the fast–migrating band of the AB heterozygotes. The differences, however, were insignificant. The protein level of heterozygotes in the sub–region, calculated as the sum of two bands, was more than 50% higher than in either of the homozygous forms. The differences, confirmed statistically, can demonstrate that the genotype determining the proteins influences the expression of the genes coding particular proteins.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.