Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy określono wartość wypiekową mąki otrzymanej z ziarna 7 odmian pszenicy orkisz (Triticum spelta L.) oraz z ziarna (wzorca) 1 odmiany pszenicy zwyczajnej (Triticum aestivum L.) uprawianego w Polsce w kontrolowanych warunkach agrotechnicznych wg zasad rolnictwa ekologicznego. W badanej mące określono zawartość popiołu całkowitego, liczbę opadania, wydajność glutenu mokrego, zawartość białka ogółem oraz liczbę sedymentacji Zeleny’ego. Wykonano również próbny wypiek laboratoryjny, przeprowadzono komisyjną ocenę sensoryczną uzyskanych bochenków chleba oraz oceniono ściśliwość miękiszu, stosując test jednoosiowego ściskania między płytkami. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Mąka otrzymana z ziarna większości odmian orkiszu charakteryzowała się większą wydajnością glutenu mokrego i zawartością białka ogółem w porównaniu ze wzorcem. Białko to miało nieco niższą jakość niż białko mąki z ziarna pszenicy zwyczajnej odmiany Korweta, o czym świadczyły istotnie niższe wartości liczby sedymentacji mąk orkiszowych. Na podstawie wyników próbnego wypieku laboratoryjnego stwierdzono, że z mąki otrzymanej z ziarna niektórych badanych odmian orkiszu można uzyskać pieczywo o jakości porównywalnej z jakością pieczywa uzyskanego z mąki z ziarna pszenicy zwyczajnej odmiany Korweta, a nawet – w przypadku niektórych parametrów opisujących jakość pieczywa (wydajność pieczywa, strata piecowa, porowatość miękiszu, krajalność, smak i zapach) – przewyższającej jakość pieczywa uzyskanego ze wzorca. Wartość ściśliwości miękiszu pieczywa orkiszowego (z wyjątkiem miękiszu chleba z orkiszu odmiany Ceralio) były istotnie wyższe lub pozostawały na tym samym poziomie, co ściśliwość miękiszu chleba z pszenicy zwyczajnej. Stwierdzono również, że pośrednie metody oceny wartości wypiekowej mąki orkiszowej nie wykazują ścisłej zależności z rezultatami próbnego wypieku laboratoryjnego pieczywa, co sugeruje konieczność przeprowadzania tej ostatniej analizy. Ziarno orkiszu może stanowić dobry surowiec do produkcji mąki chlebowej, ale jest to zależne od doboru odmiany orkiszu. Rekomendowanymi odmianami są: Oberkulmer Rotkorn i Ceralio.
The aim of the study was to compare the total lipid content, main fatty acids composition and their proportions in dark (high-extracted) flour obtained from the grain of seven spelt wheat (T. spelta) cultivars and one (reference) common wheat cultivar (T. vulgare), grown organically in Poland during two successive years of cultivation. Husked spelt grain cv. „Ceralio”, „Schwabenkorn”, „Frankenkorn”, „Holstenkorn”, „Schwabenspelz”, „Ostro” and „Oberkulmer Rotkorn”, and common wheat grain cv. „Korweta” were ground in a buhrstone mill on a certified organic farm. The total ash content and the acidity of the produced flour were determined. Total lipid content was evaluated by the Soxhlet method, and fatty acids composition was determined using gas chromatography. The majority of investigated spelt flours characterized by significantly higher total acidity level than the flour from common wheat cv. „Korweta”. In most studied flours, fat acidity exceeded the allowable standard. The average total lipid content of the tested spelt flours, excluding cv. „Ceralio” (from first year of harvest), was significantly higher than in cv. „Korweta” wheat flour. The results of the study indicate that linoleic acid was the dominant fatty acid in all flour types, but significantly lower levels of this acid were determined in spelt flour than in the flour obtained from common wheat cv. „Korweta”. All spelt flours were characterized by significantly higher concentration of oleic acid in comparison with cv. „Korweta” wheat flour. The highest total lipid content was reported in cv. „Holstenkorn” spelt flour which, in addition to cv. „Ceralio” flour, was also marked by the most favorable composition of essential PUFAs
Tereny bytowania łosia europejskiego znajdują się w części Polski północno-wschodniej i wschodniej. Jest to obszar mało uprzemysłowiony o stosunkowo czystym środowisku naturalnym bez skażeń związkami fluoru. W badaniach naszych interesowała nas jaka jest zawartość fluoru w zębach tych zwierząt oraz kształtowanie się zależności pomiędzy wiekiem a zawartością fluoru w zębach. Stwierdziliśmy wzrost zawartości fluoru w zębach wraz z wiekiem.
Na podstawie zwiększającej się kumulacji związków fluoru w kościach zwierzyny płowej wykazano, że skażenie środowiska ma miejsce nie tylko w pobliżu zakładów przemysłowych, ale obejmuje również tereny oddalone o dziesiątki kilometrów od źródeł emisji.
Polska leży w granicznym obszarze bytowania losia w Europie Środkowej. Jest to teren podmokły z rozległymi dolinami rzecznymi o małym uprzemysłowieniu i małym skażeniu emisjami przemysłowymi. Łosie bytujące na tym terenie stanowią dobry materiał do badań nad zależnością jaka istnieje pomiędzy wiekiem osobniczym a kumulacją fluoru w kości. Zależność powyższą w analizie regresji najlepiej opisuje model iloczynowy y = axb, gdzie x jest zmienną niezależną ( wiek), a y jest zmienną zależną (zawartość fluoru).
The cellular mobilisation of mice with granulocyte colony-stimulating factor (G-CSF) results in an egress of haematopoietic stem/progenitor cells from the bone marrow and an increase in their level in the peripheral blood. While the mobilisation process with different agents is widely studied, little is known about the morphology of the murine haematopoietic organs during the mobilisation. The purpose of this study was to examine the morphology of the bone marrow, spleen and liver in mice mobilised with G-CSF. To address this issue mice were injected subcutaneously with G-CSF for 6 consecutive days. Morphological analysis revealed an increase in the number of mature neutrophils close to the wall of sinusoids in the bone marrow as well as hypertrophy of the red pulp in the spleen. At the same time no morphological changes were noticed in the livers of G-CSF-mobilised mice. In conclusion, G-CSF induces discrete ultrastructural changes in the bone marrow, which intensify the transendothelial traverse of haematopoietic stem and progenitor cells from it. The changes in the spleen are related to repopulation of this organ by mobilised early haematopoietic cells circulating in the peripheral blood. We also noticed that the process of migration of haematopoietic cells from the bone marrow into the peripheral blood began on day 2 and was most pronounced on day 4 after stimulation with G-CSF.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.