Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 15

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Każdy produkt spożywczy wymaga właściwej ochrony, zatem opakowania są nieodzownym elementem gospodarki rynkowej. Niewłaściwy dobór lub brak opakowania mogą prowadzić do powstawania strat ilościowych, w wyniku zepsucia lub zniszczenia towaru. Innowacyjne rozwiązania z zakresu projektowania i produkcji opakowań mogą redukować lub eliminować generowanie nadmiernej ilości odpadów, które stanowią obciążenie dla środowiska naturalnego. Opakowania pełnią różnorodne funkcje, które często trudno dostosować do wymagań ochrony środowiska. Nadrzędnym celem nauki i przemysłu jest dostarczanie opakowań ekologicznych, które zaspokoją potrzeby zarówno producentów, jak i konsumentów. Obiecującą perspektywę stanowi zrównoważony rozwój opakowań, którego założenia opierają się na harmonijnym połączeniu rozwoju gospodarczego i społecznego, przy jednoczesnym zachowaniu świadomej odpowiedzialności ekologicznej..
Artykuł przedstawia możliwości oceny zmian barwy wynikających z przyspieszonych procesów starzenia (temperatura, promieniowanie) występujących w opakowaniach z tworzyw sztucznych. Zestawiono w nim wybrane wyniki oceny organoleptycznej, jak również obiektywnych metod pomiarowych, ograniczających wpływ obserwatora na wynik pomiaru. Przeprowadzone badania barwy wykazały, że ocena samej delty (dE*ab) nie jest miarodajna bez równoczesnego poddania analizie wyników wartości L*a*b*. Stwierdzono, iż ocena barwy dla każdego wyrobu wymaga indywidualnego przeprowadzenia zarówno badań zmian barwy, jak i badań organoleptycznych. Akceptowalna zmiana barwy jest na tyle niepowtarzalna, że trudno ekstrapolować wyniki dotyczące jednego wyrobu na większą populację.
Przemysł opakowaniowy stoi przed wyzwaniem transformacji gospodarczej w kierunku modelu cyrkularnego, który obejmuje aspekty ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju. Powstają przepisy unijne, które nakładają nowe restrykcje, szczególnie w zakresie produkcji jednorazowych opakowań z tworzyw sztucznych. Dyrektywa SUP (Single-Use Plastics) jest konsekwencją tzw. strategii dla tworzyw, przy czym wcześniej prowadzono prace nad pakietem propozycji dotyczących gospodarki o obiegu zamkniętym (GOZ) i rozszerzonej odpowiedzialności producenta (ROP). Redukcja ilości powstających odpadów, często nieprzydatnych do recyklingu, wymaga wdrożenia kompleksowych rozwiązań w ramach długofalowej polityki kraju - edukacji ekologicznej, selektywnej zbiórki odpadów, skutecznego recyklingu i ekoprojektowania. Ważną kwestią jest podejmowanie decyzji, już we wstępnej fazie projektowania, które uwzględnią wymagania ochrony środowiska w całym cyklu życia produktu. Wśród rekomendowanych rozwiązań są m.in.: minimalizacja zużycia materiałów/energii, wydłużenie czasu życia produktu, umożliwienie łatwego demontażu, redukcja złożoności materiałowej czy stosowanie materiałów nadających się do recyklingu bądź odzyskiwanych z odpadów.
Popular and standardised tool that can be used to assess the technical and material solutions in packaging with regards to their environmental impact is called the Life Cycle Assessment (LCA). Results of such assessment shape new directions in designing packaging, directions which include such factors as: feed-stock used for production of packaging material, recycling fraction contribution, carbon footprint (minimising of greenhouse gases emissions) etc. Life Cycle Assessments and carbon footprint analyses performed in COBRO for selected shopping bags is an attempt to show more beneficial solutions especially in the context of proposals to charge a number of shopping bags types with additional recycling fees.
Opakowania poużytkowe, których recycling jest nieuzadniony technologicznie lub ekologicznie, a które charakteryzują się dużą wartością opałową powinny podlegać termicznym metodom przekształcenia odpadów, prowadzącym do odzysku energii. Dotyczy to przede wszystkim opakowań z tworzyw sztucznych. W Polsce metodami termicznymi dokonuje się jeszcze odzysku niewielkiej masy odpadów opakowaniowych.
W artykule przedstawiono podstawowe informacje dotyczące pomiaru barw, który znajduje zastosowanie w badaniach opakowań. Zaprezentowano pojęcia takie jak m.in.: barwa, odcień, jasność czy nasycenie. Wychodząc od zagadnienia atlasu barw Alberta Henry'ego Munsella, dokonano też analizy powszechnie stosowanych układów barw: X, Y, Z oraz L*a*b* i L*C*h*. Przybliżono również zasady działania przyrządów stosowanych do pomiaru barwy: kolorymetrów trójchromatycznych oraz spektrofotometrów odbiciowych. Wyniki badań barwy opakowań, wykonanych w laboratorium COBRO - Instytutu Badawczego Opakowań wraz z ich metodyką zostaną zaprezentowane w drugiej części pracy.
Recently there is observed a significant increase of interest in questions relating to environmental protection as well as the growth of environmental awareness. It is caused by media, politics, education and modern technologies, especially by the availability of new, more environmental friendly materials. Introduced organizational and legal systems of separate collection for secondary processing and increasing knowledge in the field of environmental protection industry accelerate searching for new, better for environment solutions. The depletion of world’s reserves of oil, used to produce conventional plastics, its prices increase and restrictions on mining have pushed scientists to search for alternative sources of materials. One of them are biodegradable materials, suitable for organic recycling processes - composting. The highest level of packaging waste recovery and recycling makes possible reducing not only of the volume and the burden of municipal waste landfills, but, through the use of recycled materials, also of environmental burdens connected with production of packaging materials and packaging.
Koniec cyklu życia opakowań to coraz bardziej interesujące zagadnienie dla wszystkich uczestników łańcucha wartości opakowań. Dzieje się tak dzięki wzrostowi świadomości środowiskowej konsumentów, zmianom legislacyjnym promującym zrównoważony rozwój oraz postępowi technologicznemu w zakresie nowych materiałów z bardzo dobrymi wskaźnikami środowiskowymi w końcowych fazach ich cyklu życia. Przykładem takich materiałów mogą być biotworzywa, z których wiele jest przydatnych do recyklingu organicznego, zwanego też kompostowaniem. Kompostowanie to proces przemysłowy wiążący się ze szczegółowymi wymaganiami, dlatego materiały biodegradowalne muszą być zbadane w celu potwierdzenia ich przydatności do tego procesu. Jedną z najważniejszych cech dotyczących kompostowania jest dezintegracja. Cechę tę można zbadać w warunkach laboratoryjnych zgodnie z metodą określoną w normie PN-EN 14806: 2015. Celem niniejszej pracy było porównanie wyników dezintegracji granulatów oraz folii z biotworzyw, a jej innowacyjność polegała na sprawdzeniu ubytku masy oraz zmiany jednorodności molekularnej badanych próbek w trakcie całego okresu kompostowania. Dodatkowo w związku z licznymi zapytaniami przedsiębiorców, badanie dezintegracji zostało po raz pierwszy przeprowadzone na granulatach. Rezultaty okazały się zaskakujące: dezintegracja zarówno granulatów, jak i folii ma niemal identyczny charakter. Większość ubytku masy ma miejsce w końcowych fazach procesu dezintegracji. Przeprowadzone badania pozwoliły lepiej zrozumieć proces dezintegracji oraz potwierdziły, że norma PN-EN 14806: 2015 może być wykorzystana do badania granulatów.
Wprowadzony w 2015 roku w COBRO system certyfikacji materiałów opakowaniowych i opakowań ze względu na udział w nich źródeł odnawialnych, wzorem systemów z innych krajów europejskich jak (np. Belgia, Niemcy) opiera się na metodzie oznaczania zawartości izotopu węgla ¹⁴C, zależnej od wieku organizmu. Wraz z upływem czasu spada poziom zawartości węgla ¹⁴C, dlatego też surowce produkowane ze źródeł kopalnych, w których przez tysiące lat izotop ulegał rozpadowi, cechuje niska jego zawartość. Natomiast materiały opakowaniowe wytwarzane ze współcześnie uprawianych surowców roślinnych odznaczają się wysokim poziomem zawartości izotopu ¹⁴C. W ostatnim czasie opublikowano szereg standardów dotyczących specyfiki badań zawartości surowców pochodzenia organicznego w polimerach. W ramach mniejszej pracy dokonano ich przeglądu oraz wykonano badania różnymi technikami w celu wytypowania rekomendowanej techniki do wykorzystania w systemie certyfikacji. Otrzymane wyniki potwierdziły skuteczność metody polegającej na ocenie materiałów opakowaniowych pod kątem udziału w nich surowców odnawialnych (biomasy) na podstawie zawartości nowego węgla, którego wiek wynosi od kilku do kilkudziesięciu lat, w oparciu o węgiel ¹⁴C (promieniotwórczy izotop węgla) techniką AMS.
W celu określenia zależności pomiędzy wpływami środowiskowymi a przydatnością do recyklingu badaniom przydatności do recyklingu poddano wybrane opakowania z tektury falistej. Badania te opracowane zostały w ramach projektu EcoPaperLoop przez międzynarodowe konsorcjum składające się z instytutów opakowaniowych oraz papierniczych z Polski, Niemiec, Włoch, Węgier i Słowenii, wykonał je zaś Techniczny Uniwersytet w Darmstadcie. Dokonano również obliczeń ilościowych związków pomiędzy uzyskaną w wyniku badań laboratoryjnych oceną przydatności do recyklingu wytypowanych opakowań a wpływami środowiskowymi, które to obliczenia posłużą do określenia końca cyklu życia w badaniu LCA.
Istotny udział w rynku opakowań w Polsce i na świecie mają opakowania z tworzyw sztucznych, których wzrost użycia wynosił według danych COBRO w ubiegłych latach średnio 4 do 6% rocznie. W trakcie użytkowania opakowania podlegają jednak niszczeniu, tracąc swoje właściwości, kluczowa staje się więc szczegółowa wiedza o materiałach, z jakich powstają. Badania tworzyw sztucznych pozwalają określić m.in. ich: trwałość, wytrzymałość mechaniczną, bezpieczeństwo stosowania, degradowalność i decydują o możliwości zastosowania tworzywa.
Opisane badania miały na celu przedstawienie wpływu promieniowania w zakresie promieniowania widzialnego i UV na cechy wytrzymałościowe polietylenu, a dla określenia wpływu degradacji materiału na jego wytrzymałość przeprowadzono badania wydłużenia i naprężenia zrywającego. Do badań wybrano opakowania - tuby wielowarstwowe wykonane z polietylenu z naniesionym lakierem powierzchniowym oraz z dodatkiem absorbera UV (w masie). Zaprezentowane w pracy wyniki wyraźnie obrazują nieodwracalny proces degradacji, powodujący zmiany w polimerze w wyniku reakcji chemicznych, takich jak: utlenianie cieplne, sieciowanie, skracanie łańcuchów - prowadzących ostatecznie do destrukcji opakowania.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.