Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 16

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Early post-fledging mortality of White Stork during the period from the first flight to their autumn departure from natal area was described. Data from eight breeding seasons (2005−2012) about 56 cases of death of juvenile White Storks from a study area in Western Poland were collected. For a comparison the data of 55 cases of death from recoveries data deposited in Polish Bird Ringing Centre from entire Poland were included in analysis. Early post-fledgling mortality rate varied from 2 to 11% (mean 4.3%) of all fledglings per year. The main causes of death were collision with power lines and electrocution which in Western Poland constituted 60% and in entire Poland −78% of death cases with known causes. Other anthropogenic causes constituted responsibly 25 and 13% and natural causes −15 and 9%. Mean distance where dead storks were found was 183.3m from natal nests, while 73% were found closer than 100 m from their nests.
Niniejsza praca dotyczy inwentaryzacji gniazd bociana białego w byłym województwie leszczyńskim w latach 1995–1997 i 2007–2009. Celem pracy jest przedstawienie zmian w liczebności i zagęszczeniu badanej populacji oraz porównanie ich z danymi wieloletnimi. Zebrano dane o występowaniu bociana, efektach lęgów, usytuowaniu gniazd oraz zmianach tych parametrów, a także dane na temat stad nielęgowych bocianów przebywających w okresie lęgowym na danym terenie. Liczba gniazd zajętych przez pary lęgowe (HPa) wahała się od 363 w roku 1996 do 217 w roku 2009. W roku 2009 większość gniazd została zbudowana na słupach – 148 (68,3%), na wysokich kominach – 43 (19,8%), na budynkach – 13 (6,0%), na drzewach – 10 (4,6%). W latach 1995–1997 i 2007–2009 bociany wychowały łącznie 3509 młodych. Średnia liczba młodych na parę z sukcesem (JZm) dla całego okresu badań wyniosła 2,66, a w przeliczeniu na statystyczną parę lęgową (JZa) – 2,16. W latach 1995–1997 wartości JZm i JZa wynosiły odpowiednio 2,54 i 1,95 , a w latach 2007–2009 – 2,80 i 2,45. W latach 1995–1997 procent par bez lęgu wyniósł średnio 23,1%, a w latach 2007–2009 – 12,3%. Badana populacja wykazuje wyraźny trend spadkowy. By zapobiec temu procesowi opracowano Program Ochrony Bociana Białego na Ziemi Leszczyńskiej, realizowany obecnie
Preening is a type of feather maintenance behaviour in birds, that fulfils an important role in grooming. Preening may also be important for signalling quality of mates. Therefore we hypothesized that the frequency of preening may be related to sex and population density of White Stork Ciconia ciconia. We observed preening activity of 25 pairs in Western Poland at the beginning of incubation, when preening frequency is the highest. Birds were observed on the nest, because most preening behaviour occurs there. We found that being on the nest males spent proportionally more time on preening than females (on average 30% vs. 16%). Females spent more time preening when their mate was present at the nest. There was no significant relationship between preening frequency and indirect quality indicators (arrival date, laying date, hatching date, clutch size, brood size) nor between the distance to nearest neighbours and the time males and females spent on preening.
Praca przedstawia wyniki analizy 22 wypluwek uszatki błotnej Asio flammeus zimującej na Pomorzu Zachodnim. W badanym materiale wykazano szczątki kostne 72 ofiar – wyłącznie gryzoni. Podstawę diety stanowił nornik zwyczajny Microtus arvalis. Jego udział w diecie tej sowy wynosił prawie 85%, a biomasa 83%. Wyniki porównano z danymi z literatury uzyskanymi w okresach zimowych w latach 30. XX wieku na Dolnym Śląsku. W składzie pokarmu dolnośląskich uszatek błotnych również zdecydowanie dominował nornik zwyczajny (97% udziału i biomasy ofiar).
Intensyfikacja badań ekologii bociana białego i obrączkowania połączonego ze zbieraniem informacji o przebiegu lęgów, wywołała potrzebę takiego ujednolicenia metod zbierania, zapisywania i przechowywania danych, by materiały gromadzone w ramach poszczególnych projektów badawczych mogły być łatwo wykorzystywane i w innych badaniach. By to osiągnąć, a także dla ułatwienia współpracy pelargologów, powołano Grupę Badawczą Bociana Białego. Podczas zjazdu założycielskiego podsumowano dotychczasowe badania i przedstawiono propozycje wspólnych działań w przyszłości. Zreferowano badania wędrówek, dyspersji, przeżywalności, zachowań w okresie lęgowym oraz zagęszczenia i udatności lęgów na stałych powierzchniach (od 1959, 1974, 1984, 1986 i 1994), a także programy ochrony gatunku. Przedyskutowano problemy związane z wprowadzeniem nowego rodzaju obrączek dostosowanych do zdalnego odczytywania, różniącego się od używanych wcześniej wykazywalnością
Niniejsza praca dotyczy inwentaryzacji gniazd bociana białego w byłym województwie leszczyńskim w roku 2010. Jej celem jest przedstawienie zmian liczebności i zagęszczenia badanej populacji oraz porównanie ich z danymi wieloletnimi. Zebrano dane o występowaniu bociana, efekcie lęgów poszczególnych par, usytuowaniu gniazd oraz zmianach tych parametrów, a także dane na temat stad nielęgowych bocianów przebywających na danym terenie w okresie lęgowym. W roku 2010 liczba gniazd zajętych przez pary lęgowe (HPa) wyniosła 275. Bociany przeważnie budowały gniazda na słupach – 179 (65,1%), rzadziej na kominach – 51 (18,1%), drzewach – 20 (7,3%), budynkach – 16 (5,8%) i ambonach myśliwskich – 5 nowych gniazd (1,8%). Pary bocianów wychowały łącznie 602 podloty. Średnia liczba młodych na parę z sukcesem (JZm) wyniosła 2,69, a w przeliczeniu na statystyczną parę lęgową (JZa) – 2,19. Mimo iż badana populacja wykazuje wyraźny trend spadkowy, to w roku badań odnotowano duży wzrost jej liczebności (o ok. 25% w stosunku do 2009 r.). Średnia wielkość zniesienia dla 59 zbadanych par wynosiła 4,32 (SD = 0,819), a sukces klucia wynosił 92,4%. Średnio w każdym gnieździe wykluwało się 4,02 piskląt (SD = 0,938, n = 59). Przeżywalność młodych wyniosła 69,6%. Średnio w lęgu do momentu wylotu z gniazda dożywało 2,80 młodego (SD = 1,270, n = 59). Z 64,7% jaj dorastały lotne młode. W wyniku działań ochroniarskich Leszczyńskiej Grupy OTOP w 59 gniazdach prawie całkowicie ograniczono śmiertelność piskląt związaną z zaplątywaniem się w nylonowe sznurki, znoszone do gniazd przez ptaki dorosłe jako wyściółka
Zjazdowe wystąpienia dotyczyły prowadzonych i planowanych badań oraz ochrony gatunku. Omówiono różne rodzaje usług ekosystemów związanych z bocianem białym, podkreślając znaczenie usług kulturowych. W celu określenia różnic wykazywalności dwóch rodzajów zdalnie odczytywalnych obrączek, stosowanych równolegle w latach 2011–2012, w kolejnych gniazdach lub grupach gniazd oznakowano naprzemiennie obrączkami obu rodzajów po blisko 780 piskląt rocznie, a 90 pisklętom założono oba rodzaje obrączek. Odchody przylegające do obrączek utrudniały ich odczytanie u ptaków młodych, zwłaszcza przed opuszczeniem gniazda, w nieco większym stopniu w przypadku obrączek ELSA niż plastikowych obrączek zielonych. Inwentaryzacja gniazd w województwie opolskim w latach 2009–2012 wykazała spadek liczebności i produktywności populacji w porównaniu z rokiem 2004. W 2012 roku zaobrączkowano tam 604 pisklęta (80% stwierdzonych), jednemu założono rejestrator GPS. W dniach10–25.08.2012 roku dwa razy dziennie na stałej trasie o długości 250 km wyszukiwano stada bocianów, wśród których następnie znajdywano osobniki z obrączkami (odczytano 55 – połowę stwierdzonych). W powiatach siedleckim i łukowskim w latach 2011–2012 prowadzono remonty gniazd, instalowano platformy, modernizowano urządzenia energetyczne oraz zajmowano się rannymi bocianami i edukacją, a w powiecie siedleckim inwentaryzowano gniazda. Na Ziemi Leszczyńskiej rozpoczęto zbieranie danych w ramach Obrączkarskiego Monitoringu Ekologii Bociana Białego, tworząc Sieć Obserwacji Bocianów Białych z Obrączkami. Obrączki stwierdzono u 7 osobników wśród 59 skontrolowanych par (6%). Dwukrotne pomiary dzioba piskląt o określonej molekularnie płci, w 1.–7. i ok. 30. dnia życia, w 146 lęgach, wykazały zbliżoną liczbę i jednakową wielkość samic i samców po wykluciu oraz szybszy wzrost samców. Omówiono model dwudzielnej platformy gniazdowej, umożliwiający łatwe przeniesienie niewykorzystanej platformy i zamontowanie na innym słupie energetycznym. Przedstawiono plan liczenia bocianów w Polsce w roku 2014 w ramach światowego cenzusu gatunku. Ma być ono oparte na ankietach rozsyłanych do sołectw i wzbogaconego o materiały ze stałych powierzchni monitoringowych. Zaproponowano badania wpływu farm wiatrowych oraz wzrostu liczebności populacji bielika na populację bociana białego
Obecna ochrony przyrody, aby była skuteczna, potrzebuje innych rozwiązań niż tylko aktów prawnych, np. zakazów. Kluczowym czynnikiem, który może wpłynąć na skuteczność ochrony przyrody, ważnym również z ekonomicznego punktu widzenia, jest szeroki zakres społecznej świadomości i uznania dla wartości przyrodniczych. Przykładem wykorzystania tych wartości są świadczenia ekosystemowe (ES), czyli wszelkie naturalne dobra i procesy, które pozwalają na czerpanie różnorakich korzyści (np. dzikie owoce, zapylanie, zwalczanie szkodników). Wiele gatunków, które świadczą ES, jest związana z terenami wiejskimi i zależy w dużej mierze od tradycyjnego, ekstensywnego sposobu gospodarowania ziemią. W niniejszym artykule przedstawiano dyskurs, że intensywnie użytkowane agroekosystemy dostarczają mniej ES. Jest to tym bardziej istotne, że zmiany w rolnictwie są na tyle duże, zwłaszcza w krajach Europy Zachodniej, iż doprowadziły do rozdrobnienia oraz utraty półnaturalnych siedlisk (miedze, śródpolne lasy, żywopłoty) i w rezultacie – do powstania dużych monokulturowych upraw. W związku z tym wielkości populacji wielu gatunków zwierząt i roślin świadczących usługi ekosystemowi uległy znacznej redukcji. Pierwszym krokiem do racjonalnego wykorzystania koncepcji ES w Europie Środkowej i Wschodniej jest uznanie różnic między naturalnymi i sztucznymi systemami produkcji rolnej. Podano przykłady potwierdzające zasadę, że wysoki poziom różnorodności biologicznej pozytywnie wpływa na produkcję rolną oraz podnosi jakość życia ludzi. Przedstawiono również dowody za tym, że idea ES powinna być rozwijana z rozwagą, gdyż wycena różnorodności biologicznej oparta tylko na ekonomicznych przesłankach może być w końcowym efekcie szkodliwa dla przyrody. Ponieważ mechanizmy kształtujące ES oraz ich wartość ekonomiczną są wciąż słabo poznane, to należy kontynuować badania w tym temacie, uwzględniając uwarunkowania regionalne. Podano ponadto argumenty za i przeciw wykorzystaniu koncepcji ES w ochronie różnorodności biologicznej.
Urbanization is the most dynamic phenomenon worldwide and many species colonize urban environment. Some of these species became so abundant in towns and cities that they are regarded pests, are human health hazard, causes damage to buildings and affect other urban species. Therefore, it is important to understand how such successful colonizers utilize urban environment and which factors affects their population densities. One of such species is the most common urban pest bird in the world, the Feral Pigeon Columba livia var. domestica. The aim of this study was to investigate how local food resources and the composition of the urban landscape affects densities of Feral Pigeon in the city of Poznań (Western Poland). Three counts were made in summer 2010 in 60 0.5 km x 0.5 km plots (25 ha) distributed randomly across residential areas in the city. The density of pigeons showed significant spatial autocorrelation, both positive and negative one. The density of pigeons was highest in plots with more tall buildings (over four floors), a large number of human-related food resources, schools, and a high proportion of green space. The density of pigeons was lower in plots with a higher density of streets and located further from the city centre. The solution to the pigeon problem appears to be to plan residential areas with low-rise buildings. To control the number of pigeons in urban areas, we suggest preventing access to local food resources by using litter-bins that are inaccessible to animals. The public should also be educated to behave appropriately towards pigeons and refrain from feeding them intentionally.
Birds are commonly used as an example of the strongly declining farmland biodiversity in Europe. The populations of many species have been shown to suffer from intensification of management, reduction of landscape heterogeneity, and habitat loss and fragmentation. These conditions particularly dominate farmland in the economically well developed countries of Western Europe. Currently, the farmland environment in Central-Eastern Europe is generally more extensive than in Western Europe and a larger proportion of people still live in rural areas; thus generating different conditions for birds living in agricultural areas. Furthermore, the quasi-subsistence farming in much of Central-Eastern Europe has resulted in agricultural landscapes that are generally more complex than those in Western Europe. To protect declining bird populations living in farmland, detailed knowledge on both species and communities is necessary. However, due to scientific tradition and availability of funding, the majority of studies have been carried out in Western Europe. In consequence this provokes a question: are findings obtained in western conditions useful to identify the fate of farmland bird biodiversity in Central-Eastern Europe? Therefore, the major goal of this paper is to highlight some local and regional differences in biodiversity patterns within EU farmland by comparing intensive agricultural landscapes with more extensive ones. More specifically, we aim to outline differences in agricultural landscapes and land use history in the two regions, use farmland birds to provide examples of the differences in species dynamics and species-habitat interactions between the two regions, and discuss possible social and ecological drivers of the differences in the context of biodiversity conservation. Factors governing spatio-temporal dynamics of farmland bird populations may differ in intensive and extensive landscapes as illustrated here using the Grey Partridge Perdix perdix and the Red-backed Shrike Lanius collurio as examples. The unevenness of farmland bird studies distribution across Europe was also presented. We call for more emphasis on pluralism in furthering both pan-European research on farmland bird ecology and conservation strategies. We also highlight some features specific to Central-Eastern Europe that merit consideration for the more efficient conservation of farmland birds and farmland biodiversity across Europe.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.