Doświadczalne określenie optymalnych parametrów i opracowanie nowej techniki elektrostymulacji umożliwiło uzyskanie korzystnych zmian w jakości mięsa. Wyniki przeprowadzonych doświadczeń były podstawą dla ustalenia optymalnych parametrów technologicznych, na bazie których opracowano konstrukcję urządzeń do elektrostymulacji mięsa. Zwrócono uwagę na oryginalność opracowanej konstrukcji w porównaniu z dotychczas stosowanymi w przemyśle mięsnym.
W pracy przedstawiono wyniki badań suszenia zgranulowanego pyłu w suszarce taśmowej własnej konstrukcji w prostopadłym strumieniu powietrza. Opracowano model matematyczny procesu suszenia. Otrzymano równania opisujące kinetykę suszenia materiału i nawilżania się powietrza suszącego. Do opisu procesu użyto zmodyfikowaną wartość siły napędowej. Dla wykonanych doświadczeń obliczono współczynnik kinetyczny k oraz współczynnik równowagowy m.
W pracy badano możliwość zastosowania granulatora talerzowego w przemysłowej produkcji granulatu soli kuchennej wzbogaconej mikroelementami. Przedmiotem badań był pył z Kopalni Soli w Kłodawie, a jako mikrododatek stosowano jony cynku. Ilość wprowadzanego mikrododatku określono na podstawie ustaleń z Akademią Medyczną w Krakowie. Przebadano rozkłady stężeń stosowanego dodatku w granulacie. Otrzymano równomierność stężeń w produkcie w granicach ±10%. Wyniki badań potwierdziły hipotezę, że granulator talerzowy może być stosowany z dobrym skutkiem do otrzymywania produktów z mikrodomieszkami.
Autorzy w pracy określili skuteczne parametry elektrostymulacji mięsa bydlęcego i ich zakres. Wykazali wpływ stymulacji elektrycznej na pożądane zmiany poubojowe w tkance mięsnej. Przedstawili projekt przemysłowego urządzenia do elektrostymulacji bydlęcych elementów kulinarnych.
Nasiona fasoli wygrzewano w suszarce konwekcyjnej w temperaturach 20, 40, 60°C w czasie jednej godziny oraz 80°C w czasie jednej i dwóch godzin. Aż do temperatury 80°C zdolność kiełkowania nasion fasoli zmieniała się z temperaturą wygrzewania nieznacznie. Wraz ze wzrostem temperatury powietrza maleje energia kiełkowania i rośnie średni czas kiełkowania nasion. Po dwóch godzinach wygrzewania w temperaturze 80°C zmalała zarówno energia, jak i zdolność kiełkowania.
W pracy przedstawiono badania otrzymywania granulatu paszowego o zwiększonej zawartości tłuszczu. Granulat pozyskiwano poprzez granulację talerzową, metodę atrakcyjną ze względu na niskie koszty inwestycyjne i energetyczne, natomiast określone stężenie tłuszczu w granulacie było uzyskiwane poprzez zastosowanie kontrolowanego nasączania granulatów w roztopionym tłuszczu.
W pracy przebadano możliwość wykorzystania granulatora talerzowego do produkcji korpusów drażetek stosowanych w produkcji wyrobów cukierniczych. Wyniki badań uzasadniają celowość wykorzystania granulatora talerzowego w produkcji cukierniczej i dały podstawą do znacznego usprawnienia procesu technologicznego, tj. do zwiększenia wydajności przy jednoczesnej poprawie jakości wytwarzanego produktu.
W artykule przedstawiono wyniki badań własności higroskopijnych materiałów i granulek (otoczek), wpływu rodzaju i składu mieszanin pylistych oraz cieczy wiążącej na ich nasiąkliwość (chłonność) wodną. Opracowano model matematyczny, pozwalający na łatwe określanie parametru chłonności wilgoci dla danej otoczki.
Zbadano kinetykę zaniku podchlorynu sodowego w 4%, 8%, 12% i 16% roztworach wodnych dla 10% zawiesiny nasion marchwi. Nasiona marchwi odkażano w czasie jednej godziny w roztworze 2% lub 4% podchlorynu sodowego o temperaturze 20°C. Masa nasion stanowiła odpowiednio 10%, 20% i 25% masy roztworu. Uzyskano znaczną poprawę energii i zdolności kiełkowania nasion przy jednoczesnej likwidacji zakażeń grzybowych.
W pracy przedstawiono oryginalne urządzenia, które pozwalają na udoskonalenie linii technologicznej konserw mięsnych. Poprawiają też warunki bezpieczeństwa i higieny pracy oraz jakość i trwałość produktu.
Porównano kiełkowanie otoczkowanych nasion cebuli w testach laboratoryjnych i w polu. Nasiona otoczkowano zmieloną mieszaniną o składzie 30% kaolinu, 50% dolomitu, 20% pyłu drzewnego z 10% roztworem dekstryny. Nasiona otoczkowane kiełkowano na bibułach, w piasku i w testach wazonowych z ziemią, przy różnych stopniach nasycenia wodą podłoża do kiełkowania. Porównano uzyskane wyniki z próbami kiełkowania w polu. Najlepszym testem dla oceny nasion otoczkowanych cebuli okazał się test bibułowy przy stopniu nasycenia wodą 0,7 i test piaskowy przy stopniu nasycenia wodą 0,6.