Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 66

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem podjętych badań było określenie wpływu pochodzenia mleka (rasa krów) i rodzaju zastosowanej soli (jony wapnia i sodu) na wybrane właściwości funkcjonalne białek serwatkowych, istotne w produkcji artykułów żywnościowych. Szczególną uwagę zwrócono na właściwości reologiczne (w tym właściwości żelujące i teksturę żeli – twardość, przylegalność i spójność), decydujące o przydatności białek serwatkowych jako składnika dodatkowego w produktach mlecznych oraz w dużym stopniu wpływające na wybór dokonywany przez konsumentów. Oznaczono podstawowy skład chemiczny (zawartość białka ogólnego, tłuszczu, laktozy i suchej masy) oraz stężenie wybranych białek serwatkowych w serwatce, a następnie w permeatach i retentatach uzyskanych metodą mikro- i ultrafiltracji z poszczególnych etapów separacji i zagęszczenia roztworów białek serwatkowych. Twardość, przylegalność i spójność otrzymanych żeli określono w profilowej analizie tekstury, natomiast właściwości mechaniczne (wartości modułu zachowawczego i stratności oraz lepkość pozorną) zbadano stosując reometrię oscylacyjną. Wykazano różnice w wartościach analizowanych parametrów tekstury w zależności od rasy krów, od których pochodziło mleko. Żele z białek serwatkowych mleka krów rasy jersey, w porównaniu z białkami mleka krów polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej, charakteryzowały się mniejszą twardością i przylegalnością oraz większą spójnością. Pochodzenie mleka związane z rasą krów i rodzaj użytej soli wpływały na wartości modułu zachowawczego i stratności analizowanych żeli białek serwatkowych.
W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produktach mlecznych. Szczegółowo omówiono substancje słodzące, barwiące, stabilizujące, emulgujące i zagęszczające. Zestawiono substancje dodatkowe najczęściej stosowane w wyrobach mlecznych. Najwięcej tych substancji zawierały smakowe produkty fermentowane, sery podpuszczkowe i lody spożywcze. Do ich produkcji stosowano przede wszystkim liczne barwniki i substancje stabilizujące, a w przypadku serów podpuszczkowych również substancje konserwujące.
Żywność ekologiczna zazwyczaj ma większą wartość odżywczą niż żywność konwencjonalna i jest cennym źródłem składników bioaktywnych, wykazujących pozytywny wpływ na zdrowie konsumenta. Jest ona w mniejszym stopniu przetworzona i zawiera mniej substancji dodatkowych. W produkcji tej żywności zakazane jest stosowanie syntetycznych pestycydów - środków ochrony roślin, a także hormonów, stymulatorów i regulatorów wzrostu. Produkty ekologiczne są również wolne od GMO. Wyższa jakość żywności ekologicznej jest coraz częściej doceniana przez konsumentów poszukujących zdrowszej alternatywy. Obecnie ekoprodukty można kupić nie tylko w specjalistycznych sklepach, ale również w super- i hipermarketach, na targach i jarmarkach. Znajdują się także w ofertach wielu hoteli, restauracji i firm cateringowych.
Funkcjonowanie układu nerwowego, w tym mózgu, warunkuje samopoczucie, stany emocjonalne i sprawność intelektualną człowieka. W dużej mierze zależy od składników dostarczanych w diecie. W artykule przedstawiono główne składniki żywności i wybrane produkty mające zdolność wpływania na aktywność psychofizyczną organizmu. Omówiono kwasy tłuszczowe, aminokwasy, węglowodany, witaminy oraz składniki mineralne. Szczególnie niebezpieczne są ich niedobory, ponieważ u osób młodych prowadzą do zaburzenia funkcji poznawczych, a u starszych do chorób psychicznych i przyspieszenia rozwoju chorób neurodegeneracyjnych. Na aktywność psychofizyczną człowieka wpływają również substancje bioaktywne zawarte, m.in. w miłorzębie japońskim, żeń-szeniu, gałce muszkatołowej, chmielu czy dziurawcu.
Jednym z głównych czynników ryzyka powstawania chorób cywilizacyjnych jest niewłaściwy sposób odżywiania. W krajach wysokorozwiniętych około 35-45% zachorowań na choroby układu krążenia oraz nowotwory związanych jest z dietą, a przede wszystkim z nadmiernym spożyciem tłuszczów oraz ich niekorzystnym składem w diecie. Tłuszcz mleczny w porównaniu do innych tłuszczów jadalnych zawiera ponad 60% kwasów tłuszczowych nasyconych (SFA), kojarzonych najczęściej przez społeczeństwo z zagrożeniem otyłością, hipercholesterolemią i miażdżycą, przy czym około 15% tych kwasów stanowią kwasy krótko- i średniołańcuchowe, wykorzystywane całkowicie jako źródło energii niezbędnej do funkcjonowania narządów, a tym samym nie stanowią ryzyka otyłości. Ponadto skutecznie wpływają na poprawę profilu lipidowego krwi poprzez ograniczenie syntezy cholesterolu wątrobowego i triglicerydów. Ważną grupę kwasów tłuszczowych stanowią kwasy nienasycone, wśród których wyróżnia się jednonienasycone (MUFA) i wieloniena-sycone (PUFA). Kwasy te stanowią największą grupę bioaktywnych składników w obrębie frakcji tłuszczowej mleka, wykazują m.in. działanie przeciwmiażdżycowe, przeciwzapalne, antynowotworowe. Jak wskazują badania wielu autorów, spożywanie mleka i produktów mlecznych nie tylko nie prowadzi do zwiększenia zachorowalności na schorzenia układu sercowo-naczyniowego, czy nowotwory, ale może nawet zmniejszyć ryzyko ich występowania. Wobec tak licznych właściwości prozdrowotnych składników tłuszczu mlecznego, wychodząc naprzeciw współczesnym konsumentom, którzy poszukują produktów wykazujących korzysťhy wpływ na ich zdrowie, należy promować mleko i produkty mleczne jako elementy właściwego stylu życia, zapewniającego dobre zdrowie i samopoczucie. Zwiększone spożycie produktów mlecznych może być jednym z najistotniejszych elementów w profilaktyce chorób cywilizacyjnych.
W artykule scharakteryzowano substancje dodatkowe stosowane w produkcji żywności ekologicznej. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 889/2008 wraz ze zmianami dopuszcza użycie 53 dodatków do żywności ekologicznej, w porównaniu z 321 substancjami dozwolonymi w produkcji konwencjonalnej. Substancje, które mogą być stosowane w ekologicznej produkcji żywności, przedstawiono z uwzględnieniem grupy przetwarzanych produktów, tj. pochodzenia roślinnego i zwierzęcego. Zestawiono także substancje dodatkowe najczęściej stosowane w ekologicznych produktach mlecznych dostępnych na polskim rynku. Poruszono również problem używania azotynu sodu i azotanu potasu.
Mleczne napoje fermentowane, ze względu na skład charakterystycznej mikroflory, ogólnie dzieli się na: jogurt, jogurt o zmienionej mikroflorze, mleko acidofilne, kefir i kumys. W ostatnich latach napoje te cieszą się dużym zainteresowaniem konsumentów ze względu na właściwości odżywcze i prozdrowotne. Pozytywne oddziaływanie tych produktów na organizm człowieka zależy od zastosowanego szczepu bakterii. Bakterie fermentacji mlekowej przyczyniają się do zwiększenia przyswajania składników odżywczych, a także uczestniczą w syntezie witamin, łagodzeniu objawów nietolerancji laktozy czy zwalczaniu niepożądanej mikroflory w jelitach. Z kolei szczepy probiotyczn pełnią istotną funkcję w stabilizacji korzystnego składu mikroflory jelitowej i przeciwdziałaniu zaburzeniom jelitowym, stymulacji układu immunologicznego oraz profilaktyce przeciwnowotworowej i chorób układi krążenia.
The aim of the study was to analyze the content of immunoglobulin G in milk, with regards to selected physiological (age of cows, stage of lactation), environmental (production season, somatic cell count) and genetic (breed of cows) factors. The study included five breeds of dairy cows: i.e. Polish Holstein-Friesian – Black-White and Red-White varieties, Jersey, Simmental, Polish Red and Whiteback. Milk samples were collected solely from cows with healthy mammary glands; during trial milking which occurred twice a year, once in the winter season, and again in the summer season. In each breed group, according to the breeding documentation, the cows (40 heads in the season) were selected in the appropriate age class (lactation I, II, III and IV) and stage of lactation (up to 120 days, from 121 to 200 days and from 201 to 305 days). A total of 480 milk samples were examined. In each sample the following parameters were determined: somatic cell count (SCC), percentage of protein, including casein, and lactose, concentration of selected whey proteins, i.e. α-LA, β-LG and lactoferrin, and the level of immunoglobulin G (IgG). It has been shown that the cows of local breeds produced a raw material with a higher content of immunoglobulin G. IgG concentration in the milk increased with the subsequent lactations, which might be associated with the significant rise in level of somatic cells with the age of cows, as it was indicated by the significant interaction (p ≤ 0.01) obtained between subsequent lactation and SCC. IgG content also varied significantly during the course of lactation, reaching a peak in the final stage. Moreover, a significant effect of SCC on IgG level in milk was found, which was confirmed by the high value of the correlation coefficient obtained (r = 0.507). A statistically (p ≤ 0.05) significant interaction between breed and SCC for IgG content in milk may indicate a different sensitivity of the analyzed breeds of cows on the somatic cell count increase. This may be due to a variable permeability of the blood-milk barrier in mammary glands.
Witamina E początkowo byta uważana jedynie za składnik dietetyczny, niezbędny do prawidłowej reprodukcji ludzi i zwierząt. Obecnie przypisuje się jej znacznie szerszy zakres działania, przy czym podstawową funkcją witaminy E jest działanie antyoksydacyjne. Hamuje proces starzenia się komórek, zapewnia efektywną ochronę przed utlenieniem i degradacją lipidów. Jest nazywana witaminą młodości, co potwierdza jej powszechne zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Ponadto witamina E wykazuje działanie antykancerogenne, przeciwmiażdżycowe, przeciwnadciśnieniowe, przeciwzapalne, znacząco wpływa na funkcjonowanie układu odpornościowego zwiększając odporność zwierząt na choroby. Człowiek pobiera witaminę E jako kompozycję jej homologów wraz z pożywieniem. Bogatym źródłem witaminy E w diecie człowieka są naturalne tłuszcze roślinne. Dodatkowe źródło tej witaminy stanowią również produkty zwierzęce, w tym głównie świeże ryby, jaja oraz masło.
Konsumenci coraz częściej zwracają uwagę na właściwości prozdrowotne żywności, w tym produktów mlecznych. Szczególna wartość tych wyrobów wynika zwłaszcza z zawartości swoistych składników mleka, takich jak białka serwatkowe, nienasycone kwasy tłuszczowe, wapń czy witamina B₂. Wykazują one wielokierunkowe oddziaływanie na organizm człowieka, ograniczając ryzyko wystąpienia wielu chorób cywilizacyjnych. Związki te naturalnie występują w mleku w niewielkich ilościach, dlatego - z uwagi na ich korzystne właściwości - coraz częściej stosuje się je do wzbogacania innowacyjnych produktów mlecznych oraz innych kategorii artykułów spożywczych. Wobec tak licznych właściwości prozdrowotnych składników mleka, zgodnie z oczekiwaniami współczesnych konsumentów, którzy poszukują produktów mających korzystny wpływ na ich zdrowie, należy promować mleko i produkty mleczne jako elementy właściwego stylu życia, zapewniającego dobre zdrowie i samopoczucie.
Bioaktywne składniki żywności oraz żywność o zaprogramowanych właściwościach prozdrowotnych w ostatnich latach są wskazywane jako jeden z elementów dietoterapii oraz ważny czynnik profilaktyki zdrowotnej. Poszukiwane są więc nowe rośliny o szczególnych, prozdrowotnych właściwościach, które mogłyby znaleźć stałe miejsce w diecie człowieka. Jedną z takich roślin może stać się stewia, która obecnie jest wykorzystywana jako substytut słodzików. W artykule przedstawiono poznane prozdrowotne właściwości stewii (Stevia rebaudiana), które mogą być wykorzystywane w terapii takich schorzeń, jak np. cukrzyca, otyłość, nadciśnienie czy próchnica zębów. Jeszcze do niedawna w przemyśle spożywczym było zabronione stosowanie stewii i jej glikozydów. Obecnie zostały one uznane za bezpieczne dla człowieka i oznaczone jako E 960. Mogą być stosowane w 31 różnych kategoriach żywności, w tym w napojach, deserach, słodyczach i słodzikach. Dopuszczalne dzienne spożycie stewii wynosi 4 mg/kg masy ciała/dobę.
Określono wartość energetyczną, właściwości fizykochemiczne (kwasowość, gęstość), czas krzepnięcia mleka pod wpływem podpuszczki i stan dyspersji tłuszczu (udział kuleczek tłuszczowych ≤ 6 μm, 6 ÷10 μm i powyżej 10 μm) w 969 próbkach mleka pobranych od krów 3 ras – polskiej czerwonej (PC), białogrzbietej (BG) i simentalskiej (SIM) – użytkowanych w 13 gospodarstwach w niskonakładowym systemie chowu. Grupę odniesienia stanowiły 243 próbki mleka pobrane od krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej odmiany czarno-białej (PHF), użytkowanych w intensywnych technologiach chowu (żywienie TMR). Wykazano, że pozyskane w sezonie jesienno-zimowym mleko od 3 ras krów użytkowanych w systemie niskonakładowym miało istotnie (p ≤ 0,01) wyższą wartość energetyczną w porównaniu z mlekiem z sezonu wiosenno-letniego. W mleku krów rasy PHF różnice te były zdecydowanie niższe i statystycznie nieistotne. Największą zawartość kazeiny oznaczono w mleku krów rasy polskiej czerwonej (2,84 %) i simentalskiej (2,75 %) pozyskiwanym w sezonie jesienno-zimowym, a najmniejszą i bardzo podobną w obu sezonach – w mleku krów PHF (odpowiednio: 2,52 i 2,57 %). Średni czas koagulacji mleka 3 ras krów użytkowanych w systemie niskonakładowym w porównaniu z mlekiem krów PHF był istotnie (p ≤ 0,01) krótszy (około 4 min vs. 5 min 37 s). Mleko tych krów miało także istotnie (p ≤ 0,01) większy udział kuleczek tłuszczowych o dużych średnicach (> 10 μm), tzn. białogrzbieta – 9,82 %, simentalska – 9,22 % i polska czerwona – 9,05 %, w porównaniu z mlekiem krów rasy polskiej holsztyńsko-fryzyjskiej (7,34 %).
Witamina A pełni bardzo ważne funkcje i ma ogromne znaczenie w wielu procesach fizjologicznych przebiegających w organizmie człowieka. Przede wszystkim jest znana z udziału w procesie prawidłowego widzenia (jej podstawowa forma - retinol). Witamina A ma duży wpływ na wzrost i różnicowanie się komórek organizmu, utrzymuje w dobrej kondycji skórę, włosy i paznokcie, likwiduje przebarwienia wywołane promieniami słonecznymi, stymuluje wytwarzanie kolagenu i elastyny w warstwie właściwej skóry, reguluje pracę gruczołów łojowych, przyspiesza process gojenia naskórka oraz leczy schorzenia skórne - trądzik i łuszczycę. Produkty pochodzenia zwierzęcego są wyłącznym źródłem witaminy A przy czym najwięcej tej witaminy zawierają tłuste ryby, wątroba, mleko i produkty mleczne oraz jaja. Karotenoidy będące prekursorami witaminy A występują w warzywach i owocach. W Polsce nie ma większego zagrożenia wystąpienia niedoborów witaminy A w diecie, ale spożywanie coraz większej ilości produktów z obniżoną zawartością tłuszczów lub beztłuszczowych może do tego doprowadzić.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.