Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Artykuł obejmuje przegląd piśmiennictwa dotyczący inteligentnych i aktywnych opakowań przeznaczonych dla przemysłu spożywczego. Podano definicje, typy i sposób działania obu grup opakowań. Przedstawiono najnowsze tendencje w zakresie otrzymywania różnych folii (z tworzyw sztucznych, biopolimerów oraz jadalnych i biodegradowalnych folii wykonanych z białka, polisacharydów i lipidów) z substancjami przeciwdrobnoustrojowymi. Zaprezentowano wyniki badań modelowych odnoszących się do działania aktywnych folii na czyste kultury chorobotwórczych bakterii i bakterii powodujących psucie się żywności oraz na mikroflorę i chorobotwórcze bakterie występujące na powierzchni surowego mięsa i produktów mięsnych.
W artykule przedstawiono badania nad otrzymywaniem bakteriocyn od 1928 r. do badań najnowszych oraz wykaz najważniejszych bakteriocyn, które zostały oczyszczone i scharakteryzowane. Omówiono także charakterystykę niektórych bakteriocyn. Szczegółowo przedstawiono działanie nizyny, jednej bakteriocyny stosowanej jako konserwant żywności. Wspomniano też o badaniach dotyczących wprowadzenia do przemysłu spożywczego nowej bakteriocyny - pediocyny.
Podano charakterystykę acidotermofilnych bakterii przetrwalnikujących. Szczególną uwagę zwrócono na bakterie Alicyclobacillus acidoterrestris powodujące psucie soków owocowych. Wskazano źródła zanieczyszczenia soków. Zaproponowano również sposoby ograniczenia ich liczby oraz przeciwdziałania rozwojowi bakterii w warunkach produkcji soków.
W artykule przedstawiono źródła infekcji w procesie produkcji piwa oraz grupy czy gatunki mikroorganizmów rozwijające się w pewnych etapach produkcji lub w czasie całego cyklu produkcyjnego.
Zaprezentowano trzy nowoczesne metody stosowane do kontroli higieny w zakładach przemysłu spożywczego. Podstawą jednej z nich jest określenie zawartości ATP. W drugiej metodzie (impedymetrycznej) wykorzystuje się zdolność mikroorganizmów do wywoływania zmian w elektrycznych właściwościach podłoży wzrostowych. Trzecia grupa metod to ulepszenia metody mikrobiologicznej, powszechnie stosowanej do monitoringu stanu higieny. Zwrócono uwagę na zalety i wady powyższych metod oraz na możliwości ich zastosowania w przemyśle spożywczym.
Przedstawiono proponowane przez International Alliance of Dietary-Food Supplements Associations (IADSA) limity zanieczyszczeń chemicznych i mikrobiologicznych dla grup suplementów diety określanych jako: rośliny i ekstrakty roślinne do bezpośredniego stosowania w produktach do spożycia; oleje rybne stosowane w produktach do spożycia; składniki pochodzenia zwierzęcego w suplementach diety. Podane wartości porównano z najwyższymi dopuszczalnymi poziomami zanieczyszczeń w produktach spożywczych, zamieszczonymi w rozporządzeniach polskich i europejskich.
W artykule przedstawiono dotychczasowe metody kontroli higieny w browarach oraz omówiono szczegółowo nową metodę instrumentalną, która polega na oznaczeniu zawartości adenozyno trifosforanu (ATP). Przedstawiono też prace doświadczalne ( W. Brytania) oraz urządzenia stosowane do oznaczania ATP.
Omówiono techniki instrumentalne stosowane do wykrywania i określania liczby mikroorganizmów w żywności. Zwrócono uwagę na metody oceniające zmętnienie podłoży spowodowane wzrostem drobnoustrojów (turbidymetria) oraz metody oceniające aktywność metaboliczną istniejących w żywności drobnoustrojów (np. metody elektryczne, mikrokalorymetria, kolorymetria, ultradźwięki, bioczujniki). Ponadto zaprezentowano metody bazujące na oznaczaniu poziomu określonych metabolitów lub składników komórkowych. Zwrócono uwagę na cechy dodatnie i ujemne wymienionych technik oraz podano przykłady ich zastosowań w badaniach żywności.
Przedstawiono nowe metody i urządzenia umożliwiające szybkie wykrycie, liczenie i identyfikację mikroorganizmów zakażających i patogennych, występujących w żywności. Zwrócono szczególną uwagę na nowe podłoża zawierające substraty fluorogenne i chromogenne, jak również na komercyjne testy immunoenzymatyczne, biochemiczne i serologiczne. Podano przykłady urządzeń ułatwiających przygotowanie próbek do analiz mikrobiologicznych. Omówiono stosowane modyfikacje tradycyjnej metody płytkowej jak również udoskonalenia w technikach mikroskopowych. Podano informacje dotyczące techniki immunomagnetycznej separacji drobnoustrojów, której celem było znaczne skrócenie etapu przednamnażania i selektywnego namnażania w procedurze wykrywania patogenów w żywności.
Prowadzono badania, których celem było określenie przydatności Mikrobiologicznego Systemu Monitorującego - Bactometer do wykrywania mikroorganizmów powodujących zakażenia soków z owoców cytrusowych. W modelowych doświadczeniach stosowano soki pomarańczowe i grejpfrutowe, zainfekowane Saccharomyces, Lactobacillus i Leuconostoc. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że metoda impedymetryczna może zastąpić konwencjonalną metodę mikrobiologiczną. Współczynnik korelacji między DT a log CFU/ml (JTK/ml) był bardzo wysoki i wynosił ok. 0,90. W systemie Bactometer można było wykryć jedną komórkę drożdży występującą w 1 ml badanej cieczy w czasie 8-28 h (zależnie od czasu generacji szczepu rosnącego w soku z owoców cytrusowych), natomiast jedną komórkę bakterii fermentacji mlekowej - w czasie 17-48 h (zależnie od czasu generacji testowanej bakterii i od typu soku). Przy zastosowaniu nowej metody uzyskiwano wyniki wskazujące na nieobecność szkodliwych drobnoustrojów w badanej próbce w czasie o 24 h krótszym niż w konwencjonalnej metodzie mikrobiologicznej.
Przedstawiono wyniki badań modelowych, których celem była ocena podłoży możliwych do wykorzystania w analizach mikrobiologicznych utrwalonego piwa wykonanych metodą filtracji membranowej. Zakażone niewielką, znaną liczbą bakterii fermentacji mlekowej, drożdży lub pałeczek z grupy coli piwo filtrowano, a sączki umieszczano na różnych podłożach agarowych, padach nasączonych podłożami ciekłymi lub krążkach odżywczych. Przy ocenie podłoży kierowano się odzyskiem komórek i morfologiczną charakterystyką kolonii. Najlepsze wyniki, w przypadku wykrywania bakterii fermentacji mlekowej, uzyskano na podłożach agarowych MRS, Raka-Ray i NBB-Am oraz krążkach odżywczych VLB-S7-S (Sartorius); w przypadku drożdży - na podłożu agarowym YGC i na kartonikach nawilżonych podłożami ciekłymi Y M i WLN (Millipore). Podłoże ENDO firmy Millipore dawało największy odzysk pałeczek z grupy coli.
Dokonano oceny testu Vidas LMO pod kątem przydatności do wykrywania bakterii Listeria monocytogenes w żywności. Stwierdzono, że wykrywał on wszystkie badane szczepy chorobotwórczych bakterii. Reakcje krzyżowe występowały w obecności pojedynczych szczepów S. aureus, S. saprophytics, S. epidermidis oraz L. murrayi i L. ivanovii. Czułość testu zależała od szczepu patogennych bakterii i od materiału matrycowego (żywności) i wahała się w graniach od 105 do 107 j.t.k./ml. W doświadczeniach modelowych, w których przebadano 80 próbek żywności (mleko i produkty mleczarskie, surowe mięso, wędliny, mrożone warzywa i owoce) uzyskano zgodność metody alternatywnej ze standardową wynoszącą ok. 94%. Odnotowano jeden wynik fałszywie ujemny i cztery fałszywie dodatnie. Wyniki fałszywie dodatnie wystąpiły w obecności bakterii S. saprophytics, S. epidermidis w próbkach ; wynik fałszywie ujemny był spowodowany zbyt małym namnożeniem bakterii w pożywkach do selektywnego namnażania, poniżej czułości metody.
Oceniono test ELISA Salmonella-TEK służący do wykrywania antygenu Salmonella w żywności. W badaniach modelowych wykorzystywano 25 szczepów Salmonella. 25 g porcje sproszkowanego mleka zakażano mniej niż 10. komórkami bakterii. We wszystkich eksperymentach z badanymi drobnoustrojami namnażanymi według dwóch procedur (podłoże Salmosyst lub zbuforowana woda peptonowa i podłoże Rappaport-Vassiliadis), otrzymano dodatnie wyniki testu. Użycie podłoża Salmosyst dawało możliwość skrócenia czasu badania z zastosowaniem testu Salmonella-TEK z 48 do 34 godz.
Określano przydatność podłoża Salmosyst firmy Merck do przednamnażania i selektywnego namnażania pałeczek Salmonella w próbkach żywności. Nowe podłoże porównywano z powszechnie stosowanym podłożem Rappaport-Vassiliadis (R-V). W badaniach modelowych stosowano 23 szczepy Salmonella spp. Próbki mleka w proszku (25 g) zakażano mniej niż 10 bakteriami. Do zainfekowanego produktu dodawano 225 ml zbuforowanej wody peptonowej (WPB) lub bulionu Salmosyst. Mieszaniny inkubowano w temperaturze 37°C przez 18 godz. ( WPB) lub 7 godz. (bulion Salmosyst). Po tym okresie zawiesiny bakterii w ilości 0,1 ml przenoszono do podłoża R-V i inkubowano przez 24 godz. w temperaturze 42°C; w przypadku bulionu Salmosyst dodawano do niego czynniki selektywne w postaci tabletek ( 1/10 ml) i inkubowano w 37°C przez 20 godz. Stwierdzono, że podłoże Salmosyst jest lepszym podłożem namnażającym dla Salmonella spp. niż zbuforowana woda peptonowa w połączeniu z bulionem Rappaport-Vassiliadis; w podłożu Salmosyst po 27 godz. inkubacji liczba patogennych bakterii osiągała poziom 109/ml, w metodzie standardowej po 42-godzinnej hodowli uzyskano liczbę bakterii około 108/ml. Czynniki selektywne podłoża Salmosyst nie oddziaływały inhibitująco na bakterie Salmonella spp., zjawisko to obserwowano w podłożu Rappaport-Vassiliadis.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.