Wyniki wyszukiwania

1

Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik

Zależność jakości ziemniaka od stosowania w uprawie nawozów i pestycydów

100%

Leszczynski W.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2002

|

tom 489

Stosowanie chemicznych środków produkcji w uprawie ziemniaka powoduje zmiany składu chemicznego i cech jakościowych plonu. Zmiany te powstają na skutek bezpośredniego oddziaływania łatwo dostępnych składników nawozów mineralnych oraz pestycydów na metabolizm rośliny ziemniaka. Ich przyczyną są również zmiany w przebiegu procesów glebowych wywołane obecnością w glebie składników nawozowych nie pobranych przez rośliny oraz pozostałości chemicznych środków ochrony roślin. Największe i to na ogół niekorzystne zmiany składu chemicznego bulw ziemniaka wywołuje nawożenie azotem, zwłaszcza w wysokich dawkach. Nawożenie fosforem wykazuje raczej korzystne działanie na jakość plonu. Umiarkowane nawożenie potasem, zwłaszcza na glebach ubogich w ten pierwiastek, również wywiera korzystny wpływ na jakość ziemniaka. Jednakże stosowany w nadmiernych ilościach może powodować niekorzystne zmiany składu chemicznego bulw. Dodatkowe na odpowiednim poziomie wapnowanie oraz nawożenie związkami magnezu i mikroelementami może mieć dodatni wpływ na jakość ziemniaka. Stosowanie pestycydów zapobiega stratom ilościowym i jakościowym powodowanym przez choroby, szkodniki i zachwaszczenie upraw. Jednakże substancje aktywne pestycydów ulegając w roślinie rozkładowi, powodują zaburzenia w jej procesach biochemicznych, czego skutkiem jest często obniżenie jakości plonu. Szereg pestycydów, zwłaszcza fitotoksycznych herbicydów powoduje niekorzystne zmiany jakości bulw ziemniaka i właściwości zawartej w nich skrobi. Intensyfikacja rolnictwa prowadząca do zwyżki plonu wymaga stosowania wysokich dawek nawozów mineralnych oraz częstego wykonywania zabiegów chemicznej ochrony roślin. Prowadzi to w znacznym stopniu do pogorszenia jakości ziemniaka, przy jednoczesnym wzroście całkowitych kosztów produkcji oraz do skażenia środowiska naturalnego.

2

Skrobia - surowiec przemysłowy, budowa i właściwości

100%

Leszczynski W.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2004

|

tom 500

Skrobia jest wielkocząsteczkowym węglowodanem, złożonym z łańcuchów reszt glukozowych. W skład cząsteczki skrobi wchodzą dwie frakcje: liniowa amyloza (o stopniu polimeryzacji rzędu 10²-10³), w której reszty glukozowe połączone są wiązaniami α-1,4 glikozydowymi i rozgałęziona amylopektyna (o stopniu polimeryzacji 10⁶), w której oprócz wiązań α-l,4 występują wiązania α-l,6 glikozydowe w miejscach rozgałęzień. Łańcuchy skrobi przyjmują formę spirali z tendencją do zwijania się w podwójne „helisy” (spirale). Sześć par helis bocznych łańcuchów amylopektyny tworzy struktury krystaliczne o określonej formie, rozmiarach i charakterystycznym widmie rentgenowskim. Skrobia występuje w postaci semikrystalicznych gałeczek o kształtach i rozmiarach charakterystycznych dla danego gatunku rośliny. Stopień krystaliczności gałeczek oraz udział w nich amylozy i amylopektyny jest zróżnicowany w zależności od rodzaju skrobi. Gałeczki skrobi nie rozpuszczają się w zimnej wodzie. W gorącej wodzie kleikują tworząc roztwór koloidalny zwany kleikiem skrobiowym o wysokiej lepkości. Przy odpowiednim stężeniu, po ochłodzeniu kleik żeluje, tworząc sztywną galaretę. W trakcie przechowywania kleików i żeli, zwłaszcza w niskiej temperaturze, skrobia retrograduje, przechodząc z postaci rozpuszczonej w formę nierozpuszczalną, krystaliczną. Skrobia skleikowana ulega hydrolizie pod wpływem działania amylaz. Dzięki temu jest całkowicie trawiona w przewodzie pokarmowym człowieka. Pewne formy skrobi nie są trawione przez organizm człowieka. Taka skrobia (np. surowe gałeczki skrobi ziemniaczanej oraz produkty retrogradacji skrobi) nosi nazwę skrobi opornej. Skrobia ma określone właściwości fizykochemiczne, które mogą ulegać zmianom pod wpływem działania czynników fizycznych, chemicznych i biochemicznych. Pod wpływem działania temperatury, kwasów i zasad oraz enzymów skrobia ulega depolimeryzacji. Dzięki złożonej strukturze gałeczki oraz skomplikowanej budowie chemicznej cząsteczki skrobi może być ona modyfikowana, tworząc wiele produktów o bardzo zróżnicowanych właściwościach, wykorzystywanych w praktyce.

3

Materialy opakowaniowe z polimerow biodegradowalnych

100%

Leszczynski W.

Przemysł Spożywczy

|

2001

|

tom 55

|

nr 08

81-84

Postęp cywilizacyjny, zmiany demograficzne oraz wzrost poziomu zdrowotnego i higienicznego ludności wpływają na wzrost zapotrzebowania na opakowania. Na całym świecie, takie w Polsce, wzrasta ilość odpadów z tworzyw syntetycznych, które ze względu na ich trwałość stanowią problem gospodarczy i zagrożenie dla środowiska naturalnego. Wprowadzane są tworzywa ulegające biodegradacji w warunkach naturalnych. Są one oparte na syntetycznych polimerach oraz na polimerach naturalnych mikrobiologicznego roślinnego i zwierzęcego pochodzenia. Skrobia jest tanim składnikiem opakowań, które mogą ulegać częściowej biodegradacji. Wysoki udział skrobi w tworzywie pogarsza jego właściwości mechaniczne, niski obniża biodegradowalność.

4

Kierunki wykorzystania skrobi ziemniaczanej

100%

Leszczynski W.

Ziemniak Polski

|

2005

|

tom 15

|

nr 3

31-38

5

Ziemniak jako produkt spozywczy

100%

Leszczynski W.

Postępy Nauk Rolniczych

|

1994

|

tom 41

|

nr 1

15-29

6

Konferencja naukowa Ziemniak spozywczy i przemyslowy oraz jego przetwarzanie

100%

Leszczynski W.

Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement

|

2000

|

tom 07

|

nr 4

109-113

7

Effect of 2-deoxy-d-glucose on alcohol fermentation produced by several strains of industrial yeast

100%

Leszczynski W.

Acta Alimentaria Polonica

|

1975

|

tom 01

|

nr 3-4

Celem pracy było określenie wpływu 2-dezoksy-D-glukozy, będącej jednym z produktów radiolizy węglowodanów na fermentację. Próby pożywki syntetycznej, zawierające dodatek różnych ilości 2-dezoksy-D-glukozy zaszczepiono czystą kulturą drożdży D₄₃, Ja, XII lub browarniczych dolnej fermentacji. Przebieg fermentacji określano na podstawie ubytków dwutlenku węgla. W przefermentowanej pożywce oznaczano jakościowy skład cukrów, zawartość alkoholu i ilość osadu drożdżowego. 2-dezoksy-D-glukoza powodowała hamowanie fermentacji i obniżenie plonu suchej masy drożdży. Stopień hamującego działania wzrastał w miarę czasu trwania fermentacji. a zależał od dawki dezoksycukru i od rodzaju użytych drożdży. Określono najniższe działające stężenia 2-dezoksyglukozy oraz stężenia, w jakich powoduje ona hamowanie fermentacji w 50% w stosunku do prób kontrolnych. Stwierdzono, że glukoza i fruktoza powstałe wskutek inwersji sacharozy, w próbach z 2-dezoksyglukozą, nie były w pełni zużywane przez drożdże i pozostawały w przefermentowanej pożywce. Dawka 5 g/l 2-dezoksy-D-glukozy w pożywce okazała się toksyczna dla wszystkich użytych szczepów drożdży. Dodanie peptonu w ilości 2 g/l do pożywki zawierającej 5 g/l 2-dezoksyglukozy zapobiegało skutkom jej szkodliwego działania.

8

Informacja o globalnym systemie geopozycyjnym GPS - mozliwosci zastosowania w IMGW

100%

Leszczynski W.

Gazeta Obserwatora IMGW

|

1994

|

tom 43

|

nr 6

12-13

9

Podręcznik o skrobii i jej przetworach

100%

Leszczynski W.

Przegląd Piekarski i Cukierniczy

|

2010

|

tom 58

|

nr 08

10

Zroznicowanie wlasciwosci skrobi

100%

Leszczynski W.

Przemysł Spożywczy

|

2001

|

tom 55

|

nr 03

38-39

Właściwości skrobi są zróżnicowane. Różne są właściwości skrobi pochodzących z różnych gatunków i odmian roślin. Różni się też skrobia właściwościami w zależności od wielkości bulw ziemniaka i ziaren zbóż oraz od warunków środowiska uprawy. Odmienne są właściwości dużych i małych gałeczek skrobi. Właściwości skrobi można modyfikować sztucznie, metodami fizycznymi i chemicznymi i różna jest podatność na nie różnych skrobi.

11

Properties of potato starch saturated with ferric salts

100%

Leszczynski W.

Acta Alimentaria Polonica

|

1985

|

tom 11

|

nr 1

Starch saturated with ferric salts and containing 7-80 mg Fe/100 g of dry matter was examined. Viscosity of 0.25% pastes produced from starches containing higher than that of the control samples. This starch was characterized by lowered susceptibility to enzymatic degradation carried out with use of α-amylase and glucoamylase.

12

Rola i znaczenie produkcji i przetwarzania ziemniakow

100%

Leszczynski W.

Ziemniak Polski

|

2009

|

tom 19

|

nr 1

55-57

13

X Jubileuszowa Konferencja Naukowa "Ziemniak spożywczy i przemysłowy oraz jego przetwarzanie"

100%

Leszczynski W.

Żywność Nauka Technologia Jakość

|

2018

|

tom 25

|

nr 2

14

Zastosowanie skrobi modyfikowanych w przemysle spozywczym [II]. Skrobie chemicznie modyfikowane

100%

Leszczynski W.

Przegląd Piekarski i Cukierniczy

|

2006

|

tom 54

|

nr 06

6-8

15

Zastosowanie skrobi do biodegradowalnych tworzyw opakowaniowych

100%

Leszczynski W.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Technologia Żywności

|

1998

|

tom 12

105-116

16

Jakosc ziemniaka konsumpcyjnego

100%

Leszczynski W.

Żywność Nauka Technologia Jakość. Suplement

|

2000

|

tom 07

|

nr 4

5-27

Ziemniak spożywany winien odpowiadać określonym wymaganiom jakościowym. Musi mieć właściwe cechy sensoryczne - smak, aromat, barwę i konsystencję, z niską skłonnością do ciemnienia enzymatycznego i chemicznego. Winien posiadać odpowiednią wartość odżywczą (zawartość witaminy C, białka i składników mineralnych, niezbyt wysoką wartość energetyczną) oraz nie zawierać lub zawierać bardzo mało substancji toksycznych i szkodliwych dla zdrowia (glikoalkaloidy, azotany, metale ciężkie, pestycydy). Nie może być porażony chorobami i posiadać wad jakościowych (pustowatość serc, ciemna plamistość itp.). Winien mieć regularny kształt z płytko zagłębionymi oczkami. Powinien dobrze się przechowywać, bez dużych strat ilościowych i zmian jakościowych.

17

Zamienniki sacharozy

100%

Leszczynski W.

Przegląd Piekarski i Cukierniczy

|

2001

|

tom 49

|

nr 06

36-39

18

Podsumowanie problemu

100%

Leszczynski W.

Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

|

2008

|

tom 530

19-30

19

III Konferencja Naukowa 'Ziemniak spozywczy i przemyslowy oraz jego przetwarzanie'

100%

Leszczynski W.

Żywność Nauka Technologia Jakość

|

2004

|

tom 11

|

nr 3

163

20

Naukowe i dydaktyczne tradycje w zakresie biotechnologii zywnosci Wydzialu Technologii Zywnosci Akademii Rolniczej we Wroclawiu

100%

Leszczynski W.

Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej we Wrocławiu. Technologia Żywności

|

1998

|

tom 12

9-22

Ograniczanie wyników

Zależność jakości ziemniaka od stosowania w uprawie nawozów i pestycydów

Skrobia - surowiec przemysłowy, budowa i właściwości

Materialy opakowaniowe z polimerow biodegradowalnych

Kierunki wykorzystania skrobi ziemniaczanej

Ziemniak jako produkt spozywczy

Konferencja naukowa Ziemniak spozywczy i przemyslowy oraz jego przetwarzanie

Effect of 2-deoxy-d-glucose on alcohol fermentation produced by several strains of industrial yeast

Informacja o globalnym systemie geopozycyjnym GPS - mozliwosci zastosowania w IMGW

Podręcznik o skrobii i jej przetworach

Zroznicowanie wlasciwosci skrobi

Properties of potato starch saturated with ferric salts

Rola i znaczenie produkcji i przetwarzania ziemniakow

X Jubileuszowa Konferencja Naukowa "Ziemniak spożywczy i przemysłowy oraz jego przetwarzanie"

Zastosowanie skrobi modyfikowanych w przemysle spozywczym [II]. Skrobie chemicznie modyfikowane

Zastosowanie skrobi do biodegradowalnych tworzyw opakowaniowych

Jakosc ziemniaka konsumpcyjnego

Zamienniki sacharozy

Podsumowanie problemu

III Konferencja Naukowa 'Ziemniak spozywczy i przemyslowy oraz jego przetwarzanie'

Naukowe i dydaktyczne tradycje w zakresie biotechnologii zywnosci Wydzialu Technologii Zywnosci Akademii Rolniczej we Wroclawiu