Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W doświadczeniu wazonowym prowadzonym na glebie lekkiej i silnie kwaśnej stosowano miedź w dawkach 100 i 300 mg/kg podłoża. Na ich tle oceniano skuteczność ograniczania fitotoksyczności miedzi poprzez wapnowanie (1,5 lub 3,0 Hh). dodatki węgla brunatnego lub torfu (1 i 3% masy gleby) oraz łączne stosowanie tych zabiegów. Wapnowanie gleby oraz węgiel brunatny całkowicie eliminowały szkodliwe działanie niższej dawki miedzi na owies. Dodanie do podłoża torfu, obniżając pH gleby, zwiększyło dostępność miedzi i jej fitotoksyczność. Przy wyższej zawartości (300 ppm) miedzi w glebie żaden z badanych zabiegów nie okazał się w pełni skuteczny. Reakcja owsa na nadmierne zawartości Cu wykazywała wyraźny związek z odczynem gleby oraz ilością tego pierwiastka oznaczaną w wyciągu 0,05 M CaCl₂.
W doświadczeniu wazonowym przeprowadzonym na glebie lekkiej, kwaśnej i ubogiej w składniki pokarmowe oceniano działanie wzrastających dawek ołowiu (0 - 2000 mg Pb/kg gleby w formie Pb(CH₃COOH)₂ na tle zróżnicowanego nawożenia fosforem (0 - 1,6 g P/6 kg gleby) oraz wapnowania (0,5 - 3,0 Hh). Roślinami doświadczalnymi były peluszka oraz gorczyca biała (poplon) zbierane w fazie kwitnienia. W warunkach niedostatecznego zaopatrzenia w fosfor (bez nawożenia) i niskiego wapnowania (0,5 Hh) obniżenie plonu peluszki stwierdzono już przy stężeniu 500 ppm ołowiu. Wzrastające dawki fosforu zmniejszały spadki plonów, obniżały zawartość ołowiu w częściach nadziemnych roślin i jego pobranie z plonami. Zwiększone dawki CaCO₃ znacznie skuteczniej niż nawożenie fosforowe obniżały dostępność ołowiu dla roślin i całkowicie eliminowały depresję plonów wywołaną nadmiarem tego składnika w podłożu.
6
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wartosc nawozowa kompostu z osadu sciekowego

63%
The fertilization value of composted sewage sludge was estimated on the basis of pot experiments during three following vegetation periods with buckwheat sown twice (1998), oat and maize (1999) and oat again (2000). The availability of nitrogen, phosphorus, magnesium and zinc for tested plants was determined. Tested manure was obtained after 8 months of composting of the mixture of sewage sludge with 20% of sawdust and 3% of CaO. The compost moisture was 69%. The following contents of nutrients was found (g·kg⁻¹): N - 21.0, P - 5.47, K - 1.11, Mg - 3.22 and Zn - 1 204 mg·kg⁻¹. The C : N ratio was 17.4. Compost was applied in the first year of experiment in two doses 150 or 300 g per 6 kg of poor sandy loam acid soil. The application of compost to the soil resulted with a noticeable increase of the yield of dry matter of tested plants due to the privation of nutrients under the tested conditions. The uptake of nutrients noticeably increased, predominantly of phosphorus and magnesium. Total uptake of nitrogen, phosphorus and magnesium was at the level of 16.4%, 32.5% and 45% respectively, during 3 years of experiment with the incorporated lower dose of compost. The incorporation of a high dose of zinc with compost at both doses did not result with a significant increase of its uptake by plants due to the decrease of acidity. Fertilization of the tested soil with composted sewage sludge positively affects the physico-chemical properties of soil. The cation exchange capacity and the amount of available phosphorus and zinc were found to be improved and as the soil acidity was noticeable lower.
W pracy oceniano przydatność kilku roztworów ekstrakcyjnych wspólnych jak i specyficznych, do oznaczania zasobności gleb i stanu zaopatrzenia roślin w Cu, Zn i Mn. Stwierdzono, iż żaden z wspólnych roztworów ekstrakcyjnych nie opisuje dostatecznie stanu zaopatrzenia roślin w trzy badane mikroskładniki jednocześnie. Do celów diagnostycznych największą wartość wykazały dla Cu - 2% roztwór HNO₃ wg Westerhoffa, dla Zn - roztwór CaCl₂ oraz kwas dwuetyleno- trójaminopięciooctowy (DTPA), dla Mn - roztwór CaCl₂. Zawartość Mn i Zn w kupkówce wykazywała silny związek z odczynem badanych gleb.
W pracy badano przydatność czterech roztworów ekstrakcyjnych do oceny stanu zaopatrzenia kupkówki w mangan. W tym celu posłużono się rachunkiem korelacji prostej oraz równaniami regresji wielokrotnej, która umożliwia syntetyczne ujęcie wpływu kilku cech gleb na zawartość tego składnika w roślinie. Stwierdzono, że na podstawie równań regresji wielokrotnej, w stopniu wystarczającym stan zaopatrzenia kupkówki w mangan opisywany jest przez wartość pH gleb oraz zawartość części spławialnych. Zastosowane roztwory ekstrakcyjne, za wyjątkiem 0,01 mol CaCl₂·dm⁻³, nie opisują w sposób dostateczny stanu zaopatrzenia roślin w ten składnik. Pomiar odczynu oraz powszechna dostępność danych dotyczących składu granulometrycznego gleb przeważa nad testem chlorku wapnia, który wymaga specjalistycznej i kosztownej aparatury.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.