Przeprowadzone badania miały na celu zbadanie wpływu deficytu fosforu na wzrost siewek pszenżyta i aktywność kwaśnych fosfataz zewnątrzkomórkowych i wewnątrzkomórkowych w tkankach pszenżyta (x Triticosecale Wittm.). W eksperymentach użyto dwie odmiany: Kazo i Woltario rosnące 1-3 tygodnie na pożywce pełnej (+P) lub bez fosforu (-P). Brak fosforu w pożywce obniżył stężenie Pi w tkankach obu badanych odmian oraz zahamował wzrost pędów i stymulował wydłużanie korzeni. Deficyt fosforu w tkankach spowodował wzrost aktywności zarówno kwaśnych fosfataz zewnątrzkomórkowych jak i wewnątrzkomórkowych w korzeniach i pędach. Przy czym, generalnie wzrost aktywności kwaśnych fosfataz zewnątrzkomórkowych był silniejszy u pszenżyta odmiany Woltario, a wewnątrz komórkowych u odmiany Kazo. Badane odmiany pszenżyta różnią się pod względem aklimatyzacji do wczesnego deficytu fosforu - uruchamiaj ą różne pule kwaśnych fosfataz, aby pozyskać Pi z wewnętrznych i zewnętrznych źródeł.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.