Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 12

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Szybki rozwój systemów cyber-fizycznych, Internetu Rzeczy i innych technologii cyfrowych istotnie zwiększył możliwości tworzenia wirtualnych replik wielu obiektów fizycznych. Wśród potencjalnych obszarów zastosowań wirtualnych modeli wymienić należy cyfrowe bliźniaki całych zakładów, procesów produkcji, produktów spożywczych i opakowań. Ogólne szacunki wskazują, że wykorzystanie technologii cyfrowych bliźniaków może przełożyć się na 10-procentowy wzrost wydajności przedsiębiorstwa. Technologia cyfrowych bliźniaków jest jedną z najbardziej złożonych i wymagających technologii cyfrowych. Dodatkowo wciąż znajduje się na wczesnym etapie rozwoju, co może utrudniać wdrożenia oraz zwiększać ryzyko ich niepowodzenia. Przedsiębiorstwa w pełni zautomatyzowane, gdzie produkcja może być sterowana i optymalizowana zdalnie za pomocą cyfrowych kopii produktów, procesów i linii produkcyjnych, zyskują znaczne przewagi konkurencyjne. Olbrzymie znaczenie technologii i rozwiązań cyfrowych uwidacznia również obecny kryzys związany z globalną epidemią choroby COVID-19. Przedsiębiorstwa scyfryzowane w mniejszym stopniu odczuwają negatywne skutki obostrzeń, które wprowadzane są w odpowiedzi na nowe rodzaje zagrożeń epidemicznych.
Crowdsourcing jest narzędziem umożliwiającym rozwiązywanie zadań, problemów oraz wyzwań społecznych i biznesowych przy pomocy zaangażowanego „tłumu” (społeczności, grupy) współpracujących ze sobą użytkowników Internetu. Działania crowdsourcingowe powiązane są z wieloma obszarami i koncepcjami, w tym m.in. z otwartymi innowacjami, współtworzeniem, outsourcingiem i zbiorową inteligencją. Można je również uznać za element składowy szerszych procesów cyfryzacji przedsiębiorstw. Początkowo crowdsourcing wykorzystywany był głównie przez przedsiębiorstwa sektora wysokich technologii i oprogramowania komputerowego. Obecnie liderem w wykorzystaniu tej technologii społecznej są firmy sektora dóbr szybkozbywalnych, a szczególnie przedsiębiorstwa zajmujące się produkcją i sprzedażą żywności. Artykuł przedstawia dotychczasowe doświadczenia przedsiębiorstw przemysłu spożywczego związane z realizacją projektów crowdsourcingowych. Omawia również nowe kierunki w rozwoju crowdsourcingu oraz możliwości pełniejszego wykorzystania tego narzędzia w procesie cyfrowej transformacji przedsiębiorstw.
Analityka dużych zbiorów danych oferuje nowe możliwości zwiększania konkurencyjności na coraz bardziej wymagających rynkach produktów i usług. Z jednej strony pozwala na monitorowanie wielu procesów i aktywności w czasie rzeczywistym, z drugiej strony prowadzi do odkrywania nowej wiedzy i zależności o potencjalnie dużym znaczeniu dla poprawy trafności i skuteczności podejmowanych decyzji. Łańcuch dostaw żywności - z uwagi na specyfikę produktów rolno-spożywczych - jest szczególnym rodzajem łańcucha dostaw. Wykorzystanie Big Data i zaawansowanych narzędzi analitycznych mogłoby rozwiązać wiele problemów, pojawiają się na różnych etapach i w różnych ogniwach zarządzania łańcuchem. Wśród podstawowych korzyści związanych z wykorzystaniem analiz Big Data wymienić należy: zwiększoną przejrzystość działania łańcucha, skuteczniejszy system śledzenia i identyfikowania żywności, precyzyjne wykorzystanie środków produkcji, ograniczenie marnotrawstwa żywności, poprawę jakości produktów żywnościowych i kastomizację produkcji. Uzyskanie tych korzyści wymaga jednak stworzenia efektywnego ekosystemu analiz dużych zbiorów danych oraz współpracy wszystkich podmiotów zaangażowanych w łańcuch dostaw.
W niniejszym artykule przedstawiono dotychczasowe preferencje wybranych państw członkowskich w negocjacjach wieloletnich ram finansowych Unii Europejskiej oraz podjęto próbę ich oceny w kontekście kolejnych negocjacji budżetowych na lata 2021-2027 i przyszłości integracji europejskiej. Należy przypuszczać, że preferencje państw członkowskich w odniesieniu do kształtu i wysokości budżetu po 2020 roku pozostaną zróżnicowane. Zmieniający się bilans wpłat i wypłat z budżetu UE wpłynie na to, w jaki sposób państwa członkowskie oceniać będą potrzebę finansowania określonych działań na poziomie unijnym. Do grupy państw dążących do zamrożenia budżetu dołączą jego niedawni beneficjenci, tj. państwa, w których poziom zamożności zbliża się do poziomu państw płatników netto. Pogorszenie pozycji budżetowej wielu płatników netto najprawdopodobniej wzmocni także ich niechęć do dalszego finansowania działań UE. Narastający eurosceptycyzm społeczeństw europejskich z pewnością utrudniać będzie prowadzenie negocjacji skierowanych na zwiększanie efektywności budżetu UE. W rezultacie uwarunkowania polityczne i preferencje społeczne sprzyjać będą naciskom na rzecz obniżenia budżetu UE w przyszłości. Trudno również oczekiwać, że mogłoby dojść w najbliższych latach do istotnego przeobrażenia struktury wydatków unijnych. Społeczeństwa państw członkowskich, z jednej strony, widzą konieczność finansowania nowych priorytetów (np. związanych z nowymi zagrożeniami), z drugiej, sprzeciwiają się zwiększaniu budżetu UE. Możliwy w związku z tym jest scenariusz finansowania nowych priorytetów głównie z poziomu budżetów narodowych. To w długiej perspektywie osłabiać będzie pozycję i znaczenie UE.
The purpose of this article is to assess the changes in proclaimed paradigms regarding development of the agricultural sector in the EU with particular focus on barriers to these changes. The theoretical part highlights the types of changes in the public policies, the main models of paradigm developments and the impact of institutional factors, including structures of policy networks on their changes. In the next part the CAP proclaimed paradigms are shown against the effects of the current policy. At the same time, these elements of policy network structure which contribute to the replication of the existing patterns of development are indicated. The summary contains refl ections on the possibility of institutional change in the development of the CAP. It was found that only further reduction of the agricultural budget after 2020 can become a source of conflict between the actors (stakeholders) around available resources and may change the balance of power in the decision-making process in the CAP.
The paper discusses the effects of changes in Asian agricultural policies on regional and global food security. It also takes account of the consequences of the “rise of Asia” for the European Union food sector. The Asian region is vitally important for future world food security. On the one hand, it suffers from volatility of agricultural commodity prices; on the other hand, individual countries introduce export barriers reducing supply in the global market as was the case during the 2007-08 food crisis. Therefore, the key question arises as to whether regional integration agreements like ASEAN (Association of South-East Asian Nations) or ASEAN+China can shape agricultural policies of these countries and their food self-sufficiency status. Despite ASEAN’s intention to establish an ASEAN Economic Community by 2015, there was a lack of solidarity during the 2006-08 crisis to ensure food security in the region. Yet, given increasing demands from economic, demographic and climatic pressures, more intense regional cooperation can be expected in the near future. Thus, it is of interest to explore possible common solutions for food security policy in the region as well as their impact on national, regional and global food policies. It is still uncertain whether the Asian countries will adopt outward- or inward-looking policy strategies. There were some initiatives set up, however, due to many controversies between net rice exporters and importers, they failed. Therefore, in what direction will agricultural policies in Asian countries be heading in the foreseeable future? Will Asian countries further develop market mechanisms supporting agricultural prices like export quotas and bans, or will they shift to more “green” and trade-neutral policy instruments consistent with the World Trade Organization’s requirements?
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.