Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
В период 1956-1975 г. по отдельным месяцам периода вегетации на территории бывших 17 воеводств были проанализированы данные за 20 лет относительно частоты выступания засухи. Анализ показал, что чаще всего засуха выступает в центральной и северо-западной части Польши, ограниченных с юга Южно-Велькопольской низменностью, с востока - долиной Вислы и западной частью Мазовецкой низменности. Для яровых хлебных культур, наиболее подвергнутых опасности недостатка осадков, частота выступания засухи на протяжении мая и июня на вышеназванной территории составляет 40%, при средней частоте для всей Польши - 27%.
Spatial diversity and total area of thermal-humid regions have been assessed and, in addition, climatic water balance values have been calculated, employing specific time-frames up until the year 2020. The latter calculations have been performed taking into account temperature averages for the period 1971-2000, and constant precipitation. In order to designate thermal-humid regions the Daunbenmiere method has been used (version modified by Cherszkowicz) in which thermal conditions are determined on the basis of effective temperature sums ≥10.0ºC, while pluvial conditions are determined based on the hydrothermal coefficient (K=10P/t) for the period from June until August where P signifies sums of precipitation and t daily sums of air temperature values. The climatic water balance was calculated as the difference between precipitation sums and sums of potential evaporation calculated using the Thornthwaite method. A systematic increase of the area of temperate warm and warm regions has been identified (from 62% in the period 1971-2000 to 88% for values estimated for 2000, 98% for values estimated for 2010, and 100% for 2015 and 2020). Meanwhile, a systematic increase in the area of temperate dry regions has been observed (20% of Poland in 1971-2000, 45% for values estimated for 2010, and 48% for values estimated for 2015 and 2020). The values of climatic water balance have decreased in the Nizina Wielkopolska from -160 mm (1971-2000) to -220 mm (for values estimated for 2015).
Agroclimatic elaborations, including practical agricultural recommendations, are based on recent climate standards (30-year periods): 1881-1930, 1931-60, 1951-80, and 1961-90. The period 1971-2000 has just recently been included in climate studies. During the final two decades of the 20th century and in the beginning of the 21st century we have observed a clear and well documented increase in air temperature. In this article the authors compare the extent of thermal regions in Poland, which have been designated on the basis of effective temperature sums ≥10℃ for the period 1971-2000. It should be noted that at present this is the effective climatological standard and it was used to obtain regression equation data for 2000 and 2007. The results of this study indicate that the area of the temperate-cool region with effective temperature sums ≥10℃ in the range of 2,000-2,400℃ has been decreasing in subsequent time periods – 37%, 12%, and 3%, respectively. Meanwhile, the warm region characterized by effective temperature sums in the range 2,800-3,200℃ has increased its area from 3% in 2000 to 26% in 2007. It should be emphasized that the warm region has not been observed when we analyzed the 1971-2000 data. The originality of this article is outlined by the fact that it documents and characterizes contemporary climate changes, which are manifested through changes in the extent of thermal regions. In addition, this article attempts to depict a number of consequences of these changes by illustrating the possibility of expansion of the surface area of thermophilic plants.
Wobec dużych szkód i strat powodziowych oraz zaznaczających się procesów osuwiskowych na obszarze Karpat w czasie i po opadach lipca 2001 r., porównano je z powodziowymi opadami lipca 1997. Stwierdzono, że na stacjach meteorologicznych położonych na obszarze Karpat z wyjątkiem stacji Bielsko-Biała miesięczne sumy opadów były większe od 18-21 mm (Krosno i Nowy Sącz) do 157 mm (Kasprowy Wierch) w lipcu 2001 roku w porównaniu do opadów lipca 1997 roku.
Agroturystyka może być traktowana nie tylko jako wypoczynek w środowisku rolniczym, ale także jako forma pozyskiwania dodatkowych źródeł dochodów dla rolników oraz przedmiot nauczania i doradztwa rolniczego. Korzysta ona często z metod zaczerpniętych z innych dyscyplin naukowych jak: statystyka, geografia, ekonomia, agronomia. Opracowanie jest próbą adaptacji wybranych metod z powyższych dyscyplin takich jak typologia atrakcji i cech diagnostycznych przestrzeni wiejskiej, determinanty rozwoju, analiza SWOT, mapa produktu, profil semantyczny, metoda Delpphy'ego, metoda punktowa, metoda modelowa, zamiana destymulant na stymulanty, normalizacja cech i techniki badań ankietowych do celów oceny zróżnicowania przestrzeni agroturystycznej i percepcji atrakcji przez agroturystów.
Przeprowadzono symulację wzrostu wartości i częstości występowania niedoborów opadów atmosferycznych dla ważniejszych roślin uprawnych łącznie w okresie wegetacyjnym kwiecień–październik na obszarze województwa podkarpackiego przy scenariuszu podniesienia się temperatury powierza o 1, 2 i 3ºC. Założono poziom agrotechniki z końca XX wieku oraz sumę i strukturę opadów atmosferycznych z okresu 1901–2000. Rolniczą efektywność opadów ustalono metodą regresji krokowej wielokrotnej dla zależności uwilgotnienia wierzchniej warstwy gleby od wartości temperatury powietrza i opadów atmosferycznych. Wykazano, że częstość okresów wegetacyjnych z niedoborami opadów wzrośnie z 39% w okresie 1901–2000 do 59, 76 i 92% przy scenariuszu podniesienia się temperatury powietrza odpowiednio o 1, 2 i 3ºC. Z prawdopodobieństwem 5% można się spodziewać wzrostu wartości niedoborów opadów z 136 mm w okresie 1901–2000 do 180, 237 i 295 mm przy wzroście temperatury odpowiednio o 1, 2 i 3ºC.
Artykuł zawiera próbę typologii i umiejscowienia bogatego dziedzictwa kulturowego obszarów wiejskich na tle standardowych produktów i usług agroturystycznych, a także cech diagnostycznych rozwoju agroturystyki na przykładzie województwa małopolskiego. Przeanalizowano muzea, zabytkowe kościoły, cerkwie, kaplice, dzwonnice, plebanie i związane z nimi zabytkowe ogrodzenia oraz cmentarze ze zwróceniem uwagi na liczne cmentarze z okresu I wojny światowej. Z obiektów rezydencjalnych i mieszkalnych wymienić tu można pałace i zespoły pałacowe, dwory i zespoły dworskie wraz z parkami i ogrodami. Materialnymi zabytkami dziedzictwa kulturowego są też zabytkowe zagrody, domy i chałupy, szałasy i zabudowania gospodarcze. Liczbę tego typu zabytków w województwie szacuje się na 1800. Istnieje możliwość ich zwiedzania na różnego typu szlakach tematycznych. Z niematerialnych przejawów dziedzictwa kulturowego wymienić można różnego rodzaju prężnie działające centra i ośrodki kultury, a także imprezy odbywające się nie tylko w środowisku wiejskim, ale i w miastach ze szczególnym uwzględnieniem Krakowa. Wobec faktu, że turyści zagraniczni odwiedzają przede wszystkim najbardziej znane miejsca recepcji turystycznej, dziedzictwo kulturowe rozproszone na obszarach wiejskich i kultura ludowa może być przedmiotem przyszłych kampanii promocyjnych rozwoju turystyki, w tym i agroturystyki na obszarach wiejskich.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.