Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 70

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
9
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Woda w ekosystemach lesnych Wielkopolski

100%
Wielkopolska uchodzi za jeden z najbardziej deficytowych w wodę obszarów w Polsce. Jest to głównie wynikiem niskich rocznych sum opadów atmosferycznych, choć w niekorzystnym bilansie wodnym znaczną rolę odegrała także działalność człowieka. W połowie XX w. rozpowszechniła się opinia o wzmożonych na omawianym terenie procesach kontynentalizacji pochodzenia antropogenicznego, nazwanych „stepowieniem”. Aktualnie termin ten przywoływany jest już rzadziej, natomiast znacznie częściej w literaturze przyrodniczej nawiązuje się do efektu obniżania się poziomu wód gruntowych, jako przyczyny, lub jednej z przyczyn, zamierania drzewostanów. W pracy, powołując się na przykłady z nadleśnictw: Antonin, Czerniejewo, Jarocin, Konstantynowo, Krotoszyn, Łopuchówko, Pniewy oraz Nadleśnictwa Doświadczalnego Zielonka scharakteryzowano warunki hydrologiczne wymienionych obiektów, wykazując jednocześnie, że w większości przypadków wody gruntowe mają znikomy wpływ na gospodarkę wodną drzewostanów, natomiast zasadniczym źródłem wody są wody opadowe oraz wilgotność powietrza. Rolą leśnictwa w tym przypadku jest zapobieżenie utracie wody w następstwie jej gwałtownego parowania lub odpływu powierzchniowego, do czego przyczyniały się w przeszłości zręby zupełne oraz odwadnianie siedlisk siecią rowów melioracyjnych.
The genus Diphyes Blume is reinstated. 62 new combinations on the species level are validated.
W XX wieku powierzchnia wszystkich jezior w Polsce zmalała o około 44 proc. Takie tempo zanikania śródlądowych zbiorników wodnych notuje się od około 160 lat, a proces ten staje się coraz szybszy (Miller 2003). W Jeziorze Kamińsko (woj. wielkopolskie, gm. Murowana Goślina) od lat 70. XX w. do 2000 r. poziom lustra wody obniżył się o 2,4 m. Uważa się, że zjawisko wahań zwierciadła wody ma w tym przypadku związek z czynnikami naturalnymi i antropogenicznymi. Do czynników naturalnych zalicza się zmiany wielkości opadu atmosferycznego, odpływ powierzchniowy i odpływ gruntowy z jeziora, a także zmiany ewapotranspiracji terenowej wywołanej zalesieniem terenów rolniczych. Wśród czynników antropogenicznych znajduje się eksploatacja wód podziemnych i obiekty hydrotechniczne wywołujące zmianę przepływu wód powierzchniowych i podziemnych (Olejniczak 2003). Z punktu widzenia gospodarki leśnej szczególnie istotne jest stwierdzenie dotyczące związku pomiędzy zalesianiem gruntów porolnych, a obniżaniem się poziomu lustra wody w jeziorze. W pracy podjęto dyskusję na ten temat, śledząc zmiany powierzchniowe Jeziora Kamińsko oraz przyległych lasów na przestrzeni ostatnich 150 lat, i porównując je z innymi zbiornikami wodnymi oraz terenami leśnymi Nadleśnictwa Doświadczalnego Zielonka.
W pracy przedstawiono wyniki obserwacji zmian poziomu wód gruntowych, prowadzonych od marca 2006 r. do grudnia 2007 r. w łęgach wiązowo-jesionowych (Ficario-Ulmetum minoris), objętych ochroną w formie rezerwatu przyrody „Krajkowo” (woj. wielkopolskie). Zmiany w uwilgotnieniu gleb badanych łęgów uzależnione są od stanu wody w Warcie, której zalew obejmuje w okresie wiosennym przeważającą część rezerwatu. W 2006 r. wylew rzeki rozpoczął się pod koniec marca i trwał do połowy kwietnia, w 2007 roku podtopienie rezerwatu obserwowano od 09 do 23 marca. Maksymalna stwierdzona wysokość wylewu rzeki sięgała 70 cm. Z 9 punktów pomiarowych związanych z łęgami, zarówno w 2006 jak i 2007 roku 7 znajdowało się w strefie objętej zalewem (powierzchnie te klasyfikowano jako Lł1), natomiast 2 punkty poza tą strefą (Lł0). W lesie łęgowym niezalewanym (Lł0) głębokość występowania wód gruntowych wahała się w 2006 roku w przedziale od –81 do –330 cm, natomiast w 2007 roku od –60 do –360 cm. W lesie łęgowym zalewanym (Lł1) poziom wody wahał się od powierzchni gruntu do głębokości 265 cm 2006 r. oraz do głębokości 240 cm w 2007 r. Przeciętnie w 2007 roku poziom wód gruntowych w badanych łęgach był wyższy niż w 2006 r., zarówno w lasach łęgowych niezalewanych, jak i w zalewanych. Wyniki pracy wskazują na znacznie szersze wahania poziomu wód gruntowych w łęgach, niż przyjmuje się w obowiązujących Siedliskowych podstawach hodowli lasu (2004).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.