Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 57

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
In 1992-1995 field experiments of an ecological character were carried out on winter wheat in North-East Poland. Wheat was cultivated after horse bean in a Norfolk crop rotation system on the soil composed of medium-heavy and light clay, rich in assimilable nutrients (N, P, K, Mg), but moderately rich and poor in boron, copper and zinc. Four fe tilization variants were used: biodynamic manure in the third year of the consecutive effect, intensive mineral fertilization (350 kg NPK/ha), and a 5th control variant: natural soil fertility. Balanced fertilization in which nitrogen and phosphorus were applied in from of foliar nutrition, proved to be the most effective. 1 kg NPK applied in such a way yielded 14,6 kg of grain, whereas in the case of intensive fertilization the yield was only 7,6 kg, and with biodynamic manure - 6,5 kg of grain per 1 kg NPK. N, P, K, Mg and crude protein content (10,2-10,5%) was similar in all fertilization variants, but protein production was the highest with intensive mineral fertilization (865 kg/ha) and balanced fertilization (782 kg from 1 ha); it amounted to 639 kg/ha in the case of biodynamic manure. It was concluded that the variant consisting of balanced fertilization should be the one representing an alternative viz. pro-ecological plant fertilization. Its effect on the yield and grain quality were the optimal ones from an ecological point of view.
The effect of extensive organic and intesive mineral fertilization with NPK on the content of humus, available components (P, K, Mg) in the soil, soil pH and capacity of sorbtive complex was determined in a four-year crop rotation study carried out on moderate soil formed from boulder loam. It was found that soil with pH KC1 6,5 and rich in nutrients (N, P, K, Mg) was depleted most of all of assimibable potassium and magnesium, depending on the cultivated crop and fertilization. The most pronounced decrease of these components in the soil was obseved after wheat cultivated with and without intensive fertilization. Sugar beet cultivated using manure and horse bean improved soil fertility with respect to nurtient and humus content. Biodynamic manure used every year proved to be the best method of soil fertilization.
Przeprowadzono 4-letnie doświadczenie polowe z pszenicą ozimą. Badano wpływ technologii dolistnego żywienia fosforem na plony i jakość ziarna pszenicy w porównaniu z tradycyjnym nawożeniem doglebowym. Stosowano 4 dawki fosforu w kg P205/ha: 70 i 49-doglebowo, 49-doglebowo i 6-dolistnie oraz 18 kg (12+6) wyłącznie dolistnie w 2% roztworze wodnym kwasu ortofosforowego. Jako wartość porównawczą przyjęto 18 kg P205 , odpowiadającą 25.7 % wykorzystania fosforu z superfosfatu. Technologia dolistnego żywienia pszenicy była stosowana w dwóch terminach: w okresie krzewienia wprowadzono 12 kg P205 oraz 6 kg P205 w fazie strzelania w źdźbło pszenicy. Ten sposób nawożenia pod względem plonowania przewyższał istotnie w działaniu nawozowym doglebowe stosowanie fosforu, a także wpływał korzystnie na zawartość białka, azotu i fosforu. Otrzymane wyniki potwierdziły wysoką efektywność plonotwórczą fosforu zastosowanego w 2% roztworze wodnym H3P04 zarówno na glebie o niskiej, jak i wysokiej zasobności w ten składnik.
5
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Sugar spectrum of Polish nectar and honeydew honeys

100%
Sugars of various nectar and honeydew honeys were separated on Biot-Gel P2, and glucose, fructose and saccharose were determined using specific enzymatic methods. The fructose/glucose ratio differentiated primarily acacia and rape honeys from all others. The highest amounts or disaccharides were found in acacia honey, while honeydew honeys were richest in tri- and higher oligosaccharides. The amount of enzymatically determinrd saccharose was more than twice lower than the apparent saccharose content determined as increase of reducing sugars after acid hydrolysis of honey solution.
Przeprowadzono 4-letnie doświadczenie polowe z pszenicą ozimą na glebie o średniej i wysokiej zasobności w fosfor i cynk przyswajalny. Stosowano dolistne nawożenie cynkiem na tle doglebowego i dolistnego nawożenia fosforem. Cynk stosowano w 1% roztworze ZnSO₄‧7H₂O w dawkach 1 i 2 kg Zn/ha w fazie krzewienia lub strzelania w źdźbło. Najkorzystniej na plony i jakość ziarna działał cynk zastosowany dolistnie w fazie strzelania w źdźbło w dawce 1 kg Zn/ha na tle fosforu wprowadzonego przed siewem. Ten sposób żywienia zwiększał zaopatrzenie roślin pszenicy w Zn i jego zawartość w ziamie do 65 ppm, oraz poprawiał wartość biologiczną białka w aminokwasy egzogenne. Stwierdzono również, że zapotrzebowanie i reakcja pszenicy na cynk zwiększa się na glebach zasobnych w fosfor. Uzyskane wyniki potwierdzają potrzebę żywienia pszenicy cynkiem celem poprawienia wartości odżywczej ziarna.
8
63%
Changes in sugars, acidity and activity of enzymes and other components were studies in honeydew honeys stored at room temperature for over two years. The glucose, fructose and saccharose contents decreased, while the content of disaccharides ot her than saccharose increased. Accumulation of lactone of gluconic acid was higher than of free acids. Glucose oxidase and catalase activities and the inhibin value as well as invertase activity decreased to a greater extent than diastase activity.
Od 1991 roku prowadzone są w północno-wschodniej Polsce badania polo­we na glebie płowej klasy IIIa z zastosowaniem ekologicznych i mineralnych form nawożenia w 4 polowym zmianowaniu roślin: burak cukrowy, jęczmień jary, bo­bik, pszenica ozima. Schemat badań składa się z 6-ciu wariantów: 1 - bez nawo­żenia, 2 - obornik biodynamiczny co roku pod każdą roślinę, 3 - obornik ekolo­giczny przekompostowany z mocznikiem co roku pod każdą roślinę, 4 - NPK intensywne+mikroelementy (wg potrzeb danego gatunku rośliny), 5 - NPK ograniczone + mikroelementy tylko dolistnie, 6 - pod buraki cukrowe stosowano również obornik zwykły raz na 4 lata. Nawożenie organiczne („bio" i „eco") w dawkach 20 t·ha⁻¹ stosowano pod pszenicę, jęczmień jary i bobik. Pod buraki cuk­rowe dawki wynosiły po 40 t·ha⁻¹ obornika „eco" i „bio" lub 30 t·ha⁻¹ obornika zwykłego. Stwierdzono, że z zastosowanych form nawożenia organicznego obornik „eco" działa lepiej od obornika „bio" i nieco słabiej od nawożenia mineralnego. W warunkach nawożenia organicznego „bio" i „eco" plony roślin były wysokie i wynosiły odpowiednio ( t·ha⁻¹): pszenicy od 6,7-7,1, jęczmienia 5,7-5,8, bobiku 4,7-4,9, a korzeni buraków cukrowych 58,9-68,4. Stosowanie intensywnego nawożenia mineralnego NPK zwiększa zapotrze­bowanie roślin zbożowych na magnez. Na wzrost zasobności gleby w składniki pokarmowe najbardziej wpłynął obornik biodynamiczny. Stwierdzono też, że gatunek uprawianych roślin istotnie wpływa na stan zasobności gleby w składniki pokarmowe. Najkorzystniej pod tym względem oddziaływały buraki cukrowe oraz bobik, a pszenica przyczyniała się do wyczerpywania gleby z fosforu, potasu a zwłaszcza z magnezu.
W latach 1987-1990 badano w doświadczeniu polowym założonym na średnio zwięzłej glebie brunatnej reakcję pszenicy ozimej odmiany Emika na zróżnicowane dawki azotu i miedzi. Analizowano wpływ tego nawożenia na plonowanie pszenicy ozimej. Oznaczono graniczne zawartości miedzi w częściach wskaźnikowych oraz w nasionach i słomie roślin, dla najbardziej korzystnego i negatywnego poziomu nawożenia miedzią z punktu widzenia plonowania tej rośliny. Określano wpływ stosowanych dawek azotu i miedzi na pobranie i wykorzystanie tego mikropierwiastka przez pszenicę ozimą. Stwierdzono, że w optymalnych warunkach pogodowych najbardziej plonotwórczą była dawka 0.4 kg miedzi/ha wprowadzona dolistnie w fazie strzelania w źdźbło pszenicy wraz z 50 kg N/ha w 10% roztworze mocznika, tj. przy utrzymaniu proporcji 4 g Cu na 1 kg N i ogólnej dawce azotu wynoszącej 125 kg N/ha. Poprawę zasobności gleby w miedź przyswajalną zapewniło tylko przedsiewne jej zastosowanie w dawce 5.0 kg/ha.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.