Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem badań była ocena sposobu i terminu zakładania plantacji pokrzywy oraz określenie optymalnego terminu zbioru. Plantację założono sposobem wegetatywnym (z podziemnych kłączy) i generatywnym (wysiew nasion) w trzech terminach jesiennych (pierwsza dekada września, października i listopada 1991 r.) oraz wiosennym (pierwsza dekada kwietnia 1992 r.). Rośliny zbierano w trzech fazach rozwojowych: wegetatywnej (przed pąkowaniem), w pełni pąkowania i w pełni kwitnienia. Plantacja założona z kłączy zapewnia wyższe plony świeżej i suchej masy roślin niż z nasion. Optymalnym terminem wysadzenia kłączy jest wczesna jesień (pierwsza dekada września), zaś wysiewu nasion – późna jesień (listopad lub październik). Stwierdzono, iż wraz ze zbiorem roślin w późniejszych fazach rozwojowych notowano wyższe plony roślin, ale o mniejszym udziale liści.
Przeprowadzono 3-letnie badania polowe nad wpływem terminu siewu nasion (pierwsza dekada IX, X, XI i IV następnego roku) i fazy rozwojowej zbieranych roślin pokrzywy zwyczajnej (wegetatywna - przy wysokości około 40 cm, pełnia pąkowania i pełnia kwitnienia) na plony i udział liści w zebranym plonie. Uzyskane wyniki przemawiają za późnojesiennym terminem wysiewu nasion, tj. w pierwszej dekadzie października lub listopada. Wraz ze zbiorem roślin w późniejszych fazach rozwojowych uzyskiwano wprawdzie wyższe plony nadziemnej masy, ale o mniejszym udziale liści w zebranym plonie.
Oceniano skład chemiczny (zawartość białka ogólnego i właściwego, włókna i popiołu surowego oraz składników mineralnych: P, K, Ca, Mg) w części nadziemnej pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.). Próbki do analiz pozyskiwano z roślin zbieranych w trzech fazach rozwojowych: przed pąkowaniem (tzw. faza wegetatywna), w pełni pąkowania i w pełni kwitnienia. Zbiór roślin w późniejszych fazach rozwojowych powodował obniżenie zawartości obydwu form białka i niektórych składników mineralnych (P, K, Mg), oraz wzrost zawartości włókna surowego i Ca. Opóźnienie zbiorów wpływało także na zmniejszenie różnic pomiędzy zawartością białka ogólnego a właściwego, co wskazuje, że rośliny w większym stopniu przetwarzają pobrany z gleby azot na białko właściwe. Liście pokrzywy w porównaniu z łodygami charakteryzowały się znacznie większą zawartością białka, popiołu, fosforu i wapnia, a wyraźnie mniejszą – włókna surowego.
Tematem opracowania była ocena zawartości wybranych mikroelementów (Fe, Cu, Zn i Mn) w roślinach oraz liściach i łodygach pokrzywy zwyczajnej (Urtica dioica L.) w zależności od fazy rozwojowej zebranych roślin. Uzyskane wyniki wskazują iż wraz ze zbiorem roślin w późniejszych fazach rozwojowych następowała tendencja spadkowa zawartości Fe i Mn, podczas gdy zawartość Cu utrzymywała się na stabilnym poziomie, niezależnym od fazy rozwojowej roślin. Poza tym liście pokrzywy w porównaniu z łodygami charakteryzowały się wyraźnie wyższą zawartością Fe, Mn i Cu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.