Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Na podstawie danych pochodzących ze Stacji Oceny Odmian z terenu północno- wschodniej Polski z lat 1985-2004 opracowano, osobno dla kompleksu pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego, modele zależności plonu pszenicy jarej od następujących czynników: liczba dni z opadem w okresie marzec-lipiec, opad w miesiącach marzec-kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, zasobność gleby w fosfor i potas, nawożenie azotem i rok badań. Badania wykazały, że czynniki opadowe mają istotny wpływ na wielkość otrzymanego plonu. Na glebach kompleksu pszennego dobrego uzyskiwaniu wysokich plonów pszenicy jarej towarzyszyła: duża liczba dni z opadem w okresie marzec-lipiec (90 dni), stosunkowo niski opad w marcu i kwietniu (42 mm), wysoki opad w czerwcu (96 mm) i niski w lipcu (34 mm). Na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego decydujące znaczenie w uzyskaniu wysokich plonów miała wysoka liczba dni z opadem w okresie marzec-lipiec (100 dni), stosunkowo niski opad marca i kwietnia (42 mm) oraz wyższy opad w maju (80 mm) i czerwcu (100 mm). Stwierdzono istotny wpływ na plonowanie pszenicy jarej zasobności gleby w fosfor i potas a także nawożenia azotem, przy czym reakcja plonu na te czynniki była większa na glebach kompleksu żytniego bardzo dobrego niż pszennego dobrego.
Dane dotyczące plonu buraków cukrowych pochodziły ze Stacji Oceny Odmian położonych w południowo-zachodniej Polsce. Stosując metodę regresji wielorakiej z interakcjami zbudowano modele plonu korzeni i liści buraka cukrowego a także procentowej zawartości cukru w korzeniach, w których zmiennymi objaśniającymi była suma opadów w okresie kwiecień-czerwiec i lipiec-wrzesień lub liczba dni z opadem w ww. okresach. Optymalnym dla uzyskania najwyższych plonów korzeni buraka okazał się układ czynników: opad kwiecień-czerwiec 222 mm (najwyższy badany) i opad lipiec-wrzesień - 260 mm (nieco wyższy od średniej). W przypadku liczby dni z opadem optymalne wartości to - 35 dni w okresie IV-VI (wartość niższa od średniej) i 50 dni w okresie VII-IX (wartość bliska maksymalnej badanej). Plon korzeni był najniższy przy najniższych badanych wartościach sum opadów w obydwu okresach (122 i 152 mm) a także w przypadku, gdy najwyższej liczbie dni z opadem okresu wiosennego (46) towarzyszyła niska liczba dni z opadem okresu letniego (33). Dla plonu liści najkorzystniejszym układem czynników okazały się maksymalne badane sumy opadów zarówno okresu wiosennego jak i letniego (odpowiednio 222 mm i 322 mm) oraz maksymalna liczba dni z opadem w obu tych okresach (46 i 55). Najmniej korzystnymi układami zarówno dla modelu z sumami opadów jak i modelu z liczbą dni z opadem okazały się wartości najwyższe zmiennych objaśniających w okresie IV-VI (odpowiednio 222 mm oraz 46 dni) i najniższe (odpowiednio 122 mm i 33 dni) w okresie VII-IX. Zawartość cukru w korzeniach buraków cukrowych była największa przy niskich (149 mm) opadach wiosennych i minimalnych opadach okresu letniego (152 mm). Optymalna z punktu widzenia tego parametru plonu liczba dni z opadem w okresie IV-VI to 46 dni (maksymalna badana) i w okresie VII-IX - 33 dni (minimalna badana). Zawartość cukru była natomiast najmniejsza przy najniższych opadach okresu wiosennego i najwyższych okresu letniego oraz maksymalnej liczbie dni z opadem w tych okresach.
Analyzing the content of bioelements and toxic metals in honeys of various botanical origin is important for the consumers’ health. In addition, many authors notice that results of such analyses can help to identify the botanical and geographical origin of honey and to use the product as a bioindicator of the overall contamination of the environment. The content of As, Cd, Pb, Zn, Cu, Mn, Ni, Mg, Fe, Cr was determined in samples of nectar honey (acacia, linden, goldenrod, multifloral, buckwheat, oilseed rape) originating from some areas in the Province of Lower Silesia unexposed to industrial and traffic emissions. In order to demonstrate differences in concentrations of the metals in particular honey samples, one-factor analysis of variance or the Kruskal-Wallis test was applied, and the correlation between levels of individual metals in the honeys was investigated. Similarities between the honeys with regard to the metal content were determined using Ward’s method of cluster analysis. Among the analyzed nectar honeys from Lower Silesia, the content of zinc was the highest in linden flower honey (13.41 mg kg–1), copper and manganese – in buckwheat (1.50 mg kg–1 and 9.40 mg kg–1, respectively), nickel – in multifloral (1.03 mg kg–1) and buckwheat (1.25 mg kg–1), magnesium – in goldenrod (29.6 mg kg–1) and iron – in linden flower (2.11 mg kg–1) and goldenrod (2.00 mg kg–1) honeys. The content of arsenic, cadmium and lead did not exceed the permissible values, i.e. 0.20, 0.03 and 0.30 mg kg–1. The correlation analysis performed on the concentrations of the metals in the honeys demonstrated that manganese was positively correlated with copper and nickel, while iron correlated with zinc. Oilseed rape and acacia, as well as multifloral and goldenrod honeys were most similar to each other in the accumulation of the metals. Using the accumulation of metals in honey as a bioindicator of environmental pollution should be verified on material originating from areas where there are differences in the content of especially dangerous metals, cadmium and lead in particular.
W pracy wykorzystano wyniki Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego i Rolniczego prowadzonego w latach 2003-2011 na Dolnym Śląsku na glebach kompleksów pszennego bardzo dobrego, pszennego dobrego i żytniego bardzo dobrego. Utworzono modele regresji dla zawartości tłuszczu surowego i białka ogólnego w nasionach rzepaku ozimego, gdzie badanymi czynnikami były: suma opadów i średnia temperatura powietrza w okresach: wrzesieńlistopad (od siewu do zahamowania wegetacji jesienią), grudzień-marzec (zahamowanie wegetacji – wznowienie wegetacji), kwiecień (wznowienie wegetacji – początek kwitnienia), maj (kwitnienie), czerwiec (koniec kwitnienia – dojrzałość techniczna) a także zawartość fosforu, potasu i pH gleby oraz nawożenie azotem, fosforem i potasem. Z badanych modeli wynika, że najsilniejszy wpływ na zawartość tłuszczu surowego i białka ogólnego w nasionach rzepaku ozimego mają warunki meteorologiczne w okresach grudzień-marzec i maj. Optymalne dla gromadzenia tłuszczu w nasionach są wysokie opady w okresach: grudzień-marzec, w kwietniu oraz maju i towarzyszące im wyższe temperatury. Z kolei wyższej zawartości białka sprzyjają w tych okresach niższe opady i niższa temperatura. W okresie od końca kwitnienia do dojrzałości technicznej najwyższą zawartość tłuszczu stwierdza się przy stosunkowo niskich opadach – 25 mm i wyższej temperaturze – 18,8°C, natomiast na zawartość białka negatywny wpływ ma temperatura.
W pracy wykorzystano dane dotyczące plonów ziemniaków uprawianych na glebach kompleksu pszennego bardzo dobrego i dobrego oraz żytniego bardzo dobrego i dobrego, w 11 stacjach doświadczalnych oceny odmian z lat 1996-2005. Dla gleb kompleksów pszennych i żytnich zbudowano modele plonu ziemniaków średnio wczesnych oraz średnio późnych i późnych w postaci funkcji regresji (wielomian 2-go stopnia z interakcjami), w której zmiennymi objaśniającymi były sumy opadów atmosferycznych w miesiącach maj-czerwiec i lipiec-sierpień. Modele badano w przedziale 75–175 mm opadu dla okresu maj-czerwiec i 90–220 mm opadu okresu lipiec-sierpień, co odpowiadało w przybliżeniu średniej ± odchylenie standardowe tych parametrów. We wszystkich przypadkach znacznie silniej oddziałującym na wysokość plonu czynnikiem okazał się opad okresu lipiec-sierpień. Dla ziemniaków średnio wczesnych uprawianych na glebach pszennych, optymalnym dla uzyskania najwyższych plonów był układ czynników, w których niskim opadom okresu majczerwiec (88 mm) towarzyszyły wysokie opady okresu lipiec-sierpień (217 mm). Plony osiągane w tych warunkach wynosiły 594 dt·ha-1. Uprawiane na tych samych glebach ziemniaki średnio późne i późne reagowały podobnie na wodę pochodzącą z opadów. Optymalnym układem czynników był: opad okresu majczerwiec – 76 mm i lipiec-sierpień – 220 mm, dający plon 643 dt·ha-1.Ziemniaki średnio wczesne uprawiane na glebach kompleksów żytnich plonowały najwyżej (481 dt·ha-1), gdy opad okresu maj-czerwiec był powyżej średniej (143 mm), a okresu lipiec-sierpień najwyższy (220 mm). Ziemniaki średnio późne i późne na tych glebach dawały najwyższy plon (512 dt·ha-1) przy podobnych warunkach opadowych w badanych okresach, odpowiednio: 140 i 220 mm. Dla obu grup wczesności tak na glebach kompleksów pszennych jak i żytnich, niskim opadom okresu maj-czerwiec (75 mm) oraz lipiec-sierpień (90 mm) odpowiadały najniższe plony. Badając analogiczne modele procentowej zawartości skrobi w bulwach ziemniaków zauważono, że parametr ten zależał głównie od opadów w okresie lipiec- sierpień, które silniej oddziaływały na glebach kompleksów żytnich niż pszennych.
This work uses the results of Post-registration Cultivar and Agricultural Experimentation conducted in 1999–2011 in Lower Silesia, on soils of very good and good wheat complex. The rape vegetation season was divided into five periods that approximately corresponded to the phenological phases of the plant, namely: September-November (from sowing to stemming the growing season in the autumn), December-March (stunted vegetation – renewal of vegetation), April (renewal of vegetation – the beginning of flowering), May (flowering), June (end of flowering – technical maturity). In the constructed regression model the following factors were included: the average air temperature and total precipitation in the periods, the content of phosphorus, potassium and pH of soil and fertilization with nitrogen, phosphorus and potassium. Comparing the impact of meteorological conditions in different growing periods of winter rape, it was found that the weakest impact on the yield had temperature and precipitation from September to November. During this period, the optimum for yield are the following conditions: average temperature 10.4°C and precipitation total 145 mm. The winter period (December- March) has the strongest impact on the yield of rape. The yield is conspicuously higher with lower average air temperatures. Optimal for yield is precipitation of 171 mm (highest tested) and a relatively low average air temperature (–0.9°C). In April, the decisive factor is rainfall. Its lower values (12 mm) favour higher yield. The optimum weather in this period is 12 mm precipitation and average temperature of 9.1°C. Rape yield increases with increasing average air temperature in May and is highest when its value is 15°C and rainfall in this month is above average (73 mm). The weather in June has less impact on rape crop than in the three previous periods. The optimal layout is: 27 mm precipitation and temperature 16°C, these values being the smallest tested.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.