Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 52

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The second part of the paper describes the importance of hops and its processed products on the formation of flavor stability of beer. Influence of clarification of the hot wort, beer fermentation conditions, especially the quality of yeast, wort aeration and the composition of wort pitching on the sensory stability of beer and processes of conditioning and storage of the finished product were discussed.
The forms of occurrence of sulphur dioxide in beer, its sources and significance were introduces in article. The sulphur dioxide (sulphite) is present in all species of beer. In beer,; sulphur dioxide (SO2) exists in different forms, mostly as anions SO3-2 and HSO3- as well as SO2 • H2O and gas SO2. Sulphur dioxide has three main action in beer. Firstly; it influences on quality of taste and flavour of beer. Secondly it is natural antioxidant, it reduces reactions of oxidizing in beer and it forms adducts with karbonyl compounds. Thirdly at high concentrationsSO2 owns antiseptic specificity. Sulphite naturally present in beer is almost completely produced by the yeast during the main fermentation. The potential contribution of sulphite from raw materials is small and during boiling of wort most of SO2 evaporates or is oxidized to sulphate. Many factors influence on production of sulphite by yeast e.g. yeast strain and their physiological state, areation in pitching wort, compositions of wort or conditions of fermentation.
Issues associated of the use of unmalted raw materials in beer production were presented in the article. The main advantages and disadvantages of the using of mail substitutes in the process and their impact on the qualily of the finished product and the prospects for the future of adjuncts in the global brewing industry have been discussed.
The raw materials used for the production of beer, mainly brewery malt, in terms of dimethyl sulfide (DMS) content in beer were discussed in the part I of this paper. Changes in the content of DMS and its precursors (DMS-P) in grains during malting and factors determining the level of DMS-P in malt, such as barley variety, harvest year, crop location and agrotechnical treatment as well as technological parameters of germination and kilning malt were described.
The most important issues related to flavour stability of beer and changes that may occur during storage were presented in the first part of the article. Particular attention was given to the selection of raw materials in beer brewing such as malt and special malts, barley and unmalted adjuncts. The effect of the raw materials on the stability of beer and some sensory processes - malting milling mashing and wort boiling have been discussed.
Słodowane ziarna zbóż i pseudozbóż bezglutenowych uprawianych w Polsce stanowią interesujący surowiec do produkcji napojów funkcjonalnych oraz atrakcyjną alternatywę dla rozwijającego się rynku piw bezglutenowych. Celem pracy było określenie wybranych wyróżników jakościowych słodów z owsa gryki w porównaniu ze słodem jęczmiennym browarnym oraz charakterystyka otrzymanej brzeczki pod kątem zastosowania do produkcji piwa i/lub innych napojów fermentowanych. Materiał badawczy stanowiły słody wyprodukowane z ziarna owsa, gryki i jęczmienia browarnego. Słodowanie wykonano w skali mikrotechnicznej wg standardowego schematu dla ziarna jęczmienia browarnego. Oceniono podstawowe parametry jakościowe ziarna i przeanalizowano słody i otrzymane brzeczki laboratoryjne. Zastosowane metody badań były zgodne z obowiązującymi w browarnictwie. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że słody owsiane i słód gryczany cechowały się w porównaniu ze słodem jęczmiennym gorszymi parametrami, takimi jak ekstraktywność, rozluźnienie białkowe, siła diastatyczna czy czas filtracji brzeczki. Spośród badanych słodów stosunkowo najlepsze wyniki uzyskał słód owsiany z nieoplewionej odmiany Maczo, natomiast słodowane ziarna gryki okazały się najsłabiej zmodyfikowane biochemicznie. Istnieje zatem konieczność zmiany warunków procesu kiełkowania i/lub suszenia ziarna oraz zacierania słodu.
In this article the results of application of enzymatic preparations for mashing of buckwheat malt to improve the technological parameters of laboratory wort were presented. The increase in the extract and soluble nitrogen content and the decrease in the wort viscosity was the calculable effect of the addition of protease, amylolytic enzymes and all enzymes contained in the evaluated preparations. The largest concentration of fermentable sugars has been found in the wort produced with cytolytic enzymes.
Transformations of DMS precursors during heat treatment were presented in the Part II of the article. Influence of mashing method, mash pH and addition of unmalted raw material on the level of DMS in wort and beer has been discussed. The wort brewing process, boiling systems and the evaporation of DMS from wort, and the impact of hops on DMS levels in beer were described.
11
100%
Celem pracy była ocena wartości energetycznej różnych gatunków piwa i napojów piwnych dostępnych na rynku. Materiał badawczy stanowiły próbki piwa i napojów piwnych, które pochodziły z produkcji przemysłowej browarów. Próbki podzielono na 5 grup w zależności od kategorii produktu i stężenia alkoholu deklarowanego przez producenta. Do określenia wartości energetycznej piwa i napojów piwnych wykorzystano metody obliczeniowe według 9.45 Analytica-EBC, stosując współczynniki przeliczeniowe dla poszczególnych składników piwa. Wartość energetyczną określano dwiema metodami: odwoławczą i bezpośrednią, przy wykorzystaniu automatycznych analizatorów piwa. Na podstawie wyników badań stwierdzono, że największą wartością energetyczną cechowały się piwa mocne i smakowe (ok. 210 kJ·100 cm⁻³; ok. 50 kcal·100 cm⁻³), a najmniejszą – piwa bezalkoholowe i napoje piwne (ok. 130 kJ·100 cm⁻³; ok. 31 kcal·100 cm⁻³). O wartości energetycznej próbek piwa pełnego i mocnego w ok. 70% decydował zawarty w nich alkohol, natomiast na kaloryczność piwa bezalkoholowego i napojów piwnych miała wpływ głównie zawartość węglowodanów, która stanowiła odpowiednio ok. 63 i 93% w budżecie energii.
Autor wymienia i opisuje fizyczne i chemiczne parametry określające jakość wody pitnej i dla piwowarstwa. Przedstawia stosowane powszechnie klasyczne metody badań fizykochemicznych wody: wagowe, objętościowe, kolorymetryczne, ale wskazuje też na metody nowoczesne, szybsze i dokładniejsze: spektroskopowe, chromatograficzne i elektrochemiczne.
The second part of articule about sulphur dioxide contains the problems related with requirement of Polish legislation and the methods of analysis, as well as it presents simple, rapid, solvent-free and inexpensive method of determination of quantitative this compound in beer. Determination of level SO2 in wort and in beer was described. The connection of techniques of headspace (HS) and solid-phase microextraction (SPME) enables the extraction of analytes with sample and their adsorption on Carbowax- DVB fibre in specified experimentally conditions. The results of researches of content of SO2 in samples of wort and beer were presented in articule. It the suitableness of regular control of level sulphur dioxide in beer was emphasised with considering on safety of food and nutrition, as well as his influence on sensory stability of beer.
The formation of DMS during beer fermentation was discussed in the Part III of this article. The transformation of DMSO to DMS by yeast and other microorganisms was described. Factors affecting the formation of DMS, such as yeast strain, fermentation temperature, wort concentration and composition, pH, a type of fermenter or storage conditions were presented.
W artykule opisano zagadnienia dotyczące obecności kwasu szczawiowego i jego soli w piwie, głównie jako jednego z potencjalnych czynników gushingu wtórnego oraz składnika antyodżywczego w diecie człowieka. Omówiono właściwości fizykochemiczne, biosyntezę i występowanie kwasu szczawiowego w świecie roślin, źródła kwasu szczawiowego w piwie i tworzenia szczawianu wapnia podczas jego produkcji. Zwrócono uwagę na działania zapobiegawcze stosowane w celu wyeliminowania wytrącania kryształków szczawianu wapnia w gotowym piwie.
Celem pracy było porównanie wartości energetycznej piwa i napojów piwnych oszacowanej dwiema różnymi metodami obliczeniowymi: uproszczoną bezpośrednią (na podstawie oznaczonych w piwie zawartości alkoholu i ekstraktu rzeczywistego) oraz według Rozporządzenia 1169/2011 (na podstawie zawartych w piwie składników wnoszących energię, czyli: alkoholu, białka ogółem i węglowodanów ogółem). Materialem do badań było 103 przemysłowe próbki piwa i napojów piwnych, pochodzące z krajowych browarów. Obydwie oceniane metody wykazują dużą zgodność, o czym świadczą bardzo wysokie współczynniki korelacji (dla n=103, współczynnik korelacji r=0,995). Na tej podstawie można stwierdzić, że metoda bezpośrednia może być: prostą, szybką i tanią alternatywą oznaczania wartości energetycznej piwa i napojów piwnych.
Na świecie produkuje się piwa przy użyciu słodów uzyskiwanych z każdego niemal zboża. Z uwagi na niską aktywność amylolityczną słodu owsianego jako surowca browarniczego, bardzo ważne jest uzyskanie brzeczki o składzie odpowiednim do produkcji piwa i/lub innych napojów fermentowanych. Zacieranie takiego słodu wymaga optymalizacji procesu i często wiąże się z koniecznością stosowania enzymów spożywczych. Celem pracy była ocena parametrów technologicznych brzeczki laboratoryjnej ze słodu owsianego zacieranego z dodatkiem komercyjnych preparatów enzymatycznych. Materiał badawczy stanowił wyprodukowany w skali mikrotechnicznej słód owsiany z ziarna oplewionej odmiany Bingo. Słód zacierano metodą infuzyjną bez dodatku i z dodatkiem komercyjnych enzymów spożywczych, stosowanych pojedynczo lub w połączeniu. Brzeczki laboratoryjne otrzymane według sześciu wariantów zacierania oceniono zgodnie z metodami obowiązującymi w branży browarniczej. Na podstawie przeprowadzonych badań wykazano zasadność stosowania preparatów enzymatycznych pochodzenia mikrobiologicznego do zacierania słodu owsianego w celu poprawy parametrów technologicznych brzeczki. Dodanie do zacieru proteazy, oddzielnie i łącznie z enzymami amylolitycznymi i cytolitycznymi, skutkowało zwiększeniem ilości azotu rozpuszczalnego i aminowego w brzeczce. Wymiernym efektem zacierania słodu z udziałem enzymów o aktywności alfa-amylazy i glukoamylazy, w porównaniu z próbką kontrolną, był wzrost zawartości ekstraktu brzeczki i cukrów fermentujących, głównie glukozy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.