Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Celem pracy było opracowanie koncepcji uzdatniania wód amoniakalnych do dalszego wykorzystania w cukrowniach jako wody świeżej lub bezpiecznego dla środowiska naturalnego ich zrzutu do odbiornika wód powierzchniowych. Badania oczyszczania wód amoniakalnych z zastosowaniem złoża zraszanego z wypełnieniem żużlowym przeprowadzono w skali mikrotechnicznej. Określono warunki efektywnego oczyszczania wód amoniakalnych na złożu i ustalono parametry technologiczne niezbędne do efektywnego oczyszczania wód, gwarantujące uzyskanie wartości obowiązujących przy ich zrzucie do wód powierzchniowych. Na podstawie uzyskanych wyników badań opracowano koncepcję oczyszczania wód amoniakalnych na złożu biologicznym zraszanym i wytyczne do zaprojektowania urządzenia w skali półtechnicznej.
W artykule przedstawiono wyniki badań preparatów: Biosterid mocny, Diaprosim AB-13, ANTYKAM PP-100, ROMIS C - 21, Flo-foam X 70 i Flopam AN 923 SEP. Badania obejmowały ocenę wpływu pozostałości preparatów na proces oczyszczania ścieków metodą samooczyszczania, fermentacji metanowej i tlenowego osadu czynnego oraz na zdolność fermentacyjną melasu i jakość kiszonki z wysłodków buraczanych. Określono również wpływ preparatów na biocenozę odbiorników wodnych.
Celem pracy było określenie przydatności pozostałości z procesu fermentacji metanowej odpadów organicznych, powstających przy produkcji cukru, do rolniczego wykorzystania na plantacji kukurydzy. Materiał do badań stanowiły pozostałości po fermentacji wysłodków buraczanych i kukurydza energetyczna (odmiana Zea mays Cannavaro). W przeprowadzonych doświadczeniach polowych stosowano jako kontrolę nawożenie mineralne odpowiadające potrzebom pokarmowym kukurydzy oraz nawożenie z wykorzystaniem pozostałości po fermentacji w dawkach zawierających ilość azotu taką, jak przy nawożeniu mineralnym. Badania wykazały, że pozostałość po fermentacji wysłodków buraczanych (odciek po oddzieleniu osadu pofermentacyjnego, odciek z osadem i osad) może być wykorzystywana w rolnictwie. Zawartość metali ciężkich i drobnoustrojów w tych materiałach nie przekraczała obowiązujących norm. Świeża masa pędów kukurydzy po zbiorze z poletek nawożonych mineralnie i odpływem z komory fermentacyjnej (odciek i osad) była porównywalna, a z poletek nawożonych odciekiem i osadem pofermentacyjnym niższa o ok. 7%. W biomasie przekazywanej do spalarni w stanie roboczym (z uwzględnieniem wilgoci i popiołu) najwyższą wartość energetyczną wykazywały rośliny zebrane z poletek nawożonych mineralnie i odpływem z komory fermentacyjnej (odciek i osad): ciepło spalania było rzędu 13 MJ/kg i wartość opałowa rzędu 11 MJ/kg. W biomasie dla stanu suchego i bezpopiołowego najwyższą wartość energetyczną wykazywały rośliny zebrane z poletek nawożonych odciekiem: ciepło spalania było rzędu 20 MJ/kg i wartość opałowa rzędu 19 MJ/kg. Ciepło spalania i wartość opałowa samych łodyg były wyższe przy nawożeniu mineralnym niż przy nawożeniu pozostałościami z procesu fermentacji, a wskaźniki te w kolbach były korzystniejsze przy plonie zebranym z poletek nawożonych pozostałościami z procesu fermentacji niż nawozami mineralnymi.
Celem pracy było opracowanie sposobu intensyfikacji procesu denitryfikacji w oczyszczalniach ścieków cukrowniczych, gwarantującego możliwość zrzucania na bieżąco oczyszczonych ścieków do wód powierzchniowych, zgodnie z wymaganiami prawnymi obowiązującymi w tym zakresie. Przeprowadzono 4 cykle badań technologicznych oczyszczania przefermentowanych ścieków cukrowniczych metodą osadu czynnego – jeden kontrolny cykl z zastosowaniem napowietrzania ciągłego i trzy cykle z napowietrzaniem przerywanym. Poszczególne cykle różniły się przedziałem czasu jednorazowego wyłączenia napowietrzania, jak również łączną przerwą w napowietrzaniu ścieków. Stwierdzono, że przerywane napowietrzanie w komorze nitryfikacji wpływa korzystnie na proces denitryfikacji i usuwanie azotu ze ścieków. Ustalono, że łączna przerwa w napowietrzaniu ścieków, wynosząca ok. 30% całego czasu retencji ścieków w komorze nitryfikacji, zapewnia odpowiedni poziom wszystkich form azotu w oczyszczonych ściekach, a jednocześnie nie powoduje obniżenia efektywności usuwania związków węgla (ChZT i BZT₅) i fosforu.
W artykule przedstawiono wyniki badań półciągłej fermentacji metanowej zakiszonych wysłodków buraczanych. Badania polegały na zasilaniu fermentora nieprzefermentowaną biomasą jeden raz na dobę. Takie same ilości przefermentowanej biomasy były odprowadzane codziennie z fermentora. Proces półciągłej fermentacji metanowej wysłodków może być prowadzony z optymalnym efektem przy obciążeniu wynoszącym do 2,0 g s.m/dm3 x d oraz przy zachowaniu temperatury 37°C ±1°C, regulacji odczynu do >6,8 pH i zaszczepieniu reaktora materiałem biologicznym bogatym w bakterie metanowe. Stwierdzono, że w takich warunkach redukcja substancji organicznej będzie kształtowała się na poziomie 63,5%. Przefermentowane wysłodki będą zawierały w suchej masie 32,9% substancji organicznych. Ilość wydzielanego biogazu w odniesieniu do jednostki pojemności reaktora wyniesie 0,49 dm3/dm3 *d, a w przeliczeniu na jednostkę rozkładanej substancji organicznej 0,40 dm3/g s.m.o.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.