W pracy podjęto próbę oceny właściwości antybakteryjnych tempeh wytworzonego z poddanych fermentacji przy użyciu szczepu Rhizopus oligosporus NRRL 2710 nasion fasoli odmiany Igołomska i monitorowano kształtowanie się aktywności czynnika antybakteryjnego w czasie 48-godzinnej fermentacji. Jako mikroorganizmu wskaźnikowego użyto szczepu bakterii Bacillus subtilis DSM 347. Do oceny inhibicji wzrostu bakterii zastosowano metody: studzienkową, krążkową, nefelometryczną oraz pomiar zmian impedancji. Obecność czynnika antybakteryjnego w tempeh z fasoli stwierdzono za pomocą metod: nefelometrycznej i pomiaru zmian impedancji. Największą aktywnością hamującą wzrost testowanych bakterii charakteryzowały się izolaty z tempeh otrzymane po 40 h fermentacji. Sposób obróbki hydrotermicznej nasion fasoli miał wpływ na aktywność antybakteryjną izolatów z tempeh.
Celem pracy była ocena wpływu rodzaju obróbki hydrotermicznej na zawartość polifenoli i potencjał antyoksydacyjny tempeh fasolowego poddanego 10-dniowej fermentacji. Opracowana skrócona metoda obróbki hydrotermicznej (metoda A) wobec klasycznej (metoda B) polegała na zastąpieniu całonocnego namaczania przez operację 5-minutowego gotowania. Surowiec do badań stanowiły nasiona fasoli odmiany Igołomska. Do fermentacji stosowano szczep grzybów Rhizopus oligosporus NRRL 2710. Oznaczenie sumy polifenoli przeprowadzono z zastosowaniem dwóch metod. Właściwości antyoksydacyjne oznaczono metodą z redukcją kationorodnika ABTS. Zaobserwowano istotną korelację pomiędzy zmianami potencjału antyoksydacyjnego a zmianami zawartości polifenoli oznaczanymi według metody Singleton i Rossi. Stwierdzono, że proces fermentacji istotnie zwiększa właściwości przeciwutleniające i ogólną zawartość oznaczanych polifenoli. Wyższe wartości potencjału przeciwutleniającego i ogólnej zawartości polifenoli występują po trzecim dniu fermentacji. Rodzaj zastosowanej obróbki hydrotermicznej ma wpływ na przebieg zmian i początkową wielkość właściwości przeciwutleniających oraz ogólną zawartość oznaczanych polifenoli.
Ziarno żyta jest źródłem cennych składników żywieniowych. Do grupy tej zaliczane są fruktany wykazujące właściwości prebiotyczne. Związki te nie są jednak uwzględniane w metodach analitycznych określających zawartość błonnika pokarmowego w zbożach. W pracy scharakteryzowano wybrane międzyprodukty przemysłowego przemiału ziarna żyta pod względem zawartości fruktanów. Zbadano wpływ procesów technologicznych: fermentacji mlekowej, wypieku i ekstruzji na poziom tych składników w produktach żytnich. Określono również zawartość fruktanów w próbkach handlowego pieczywa żytniego dostępnego na rynku w Polsce. Stwierdzono, że mąki pasażowe charakteryzowały się zróżnicowaną zawartością fruktanów. Frakcje mąki pochodzące z końcowych pasaży śrutowych i wymiałowych zawierały znacznie większe ilości tych składników błonnika pokarmowego niż mąki otrzymane w początkowych etapach przemiału oraz mąki handlowe. Z badanych procesów termicznych jedynie ekstruzja jednokrotna powodowała wzrost zawartości fruktanów o około 8 %. Proces fermentacji mlekowej przy użyciu czystych kultur bakterii Lactobacillus plantarum w istotny sposób wpłynął na zmniejszenie zawartości fruktanów o: 10, 32 i 42 %, proporcjonalnie do czasu trwania fermentacji: 18, 24 i 30 h. Obserwowano również zmniejszenie zawartości fruktanów w próbkach fermentowanych z zastosowaniem handlowych kultur starterowych. Zmiany ilości tych składników były największe w produktach fermentowanych przy użyciu kultury starterowej zawierającej drożdże piekarskie i wyniosły, w zależności od etapu procesu, od 7 do 32 %. Wykazano, że proces prowadzenia ciasta żytniego oraz zastosowane mikroorganizmy w znacznym stopniu kształtują zawartość fruktanów w końcowym produkcie. Odpowiedni dobór parametrów procesu i stosowanych zakwasów pozwala na ograniczenie niekorzystnych zmian tych składników.
Bób jest jedną z najdłużej uprawianych roślin na świecie, lecz wciąż niedocenioną w wielu krajach. Nasiona bobu są wykorzystywane zarówno jako pasza dla zwierząt, jak i żywność dla ludzi. W Polsce jest uprawiany na niewielką skalę i spożywa się go głównie sezonowo. Największym producentem nasion bobu są Chiny. Znikoma zawartość tłuszczu w nasionach sprawia, że może być stosowany przez osoby stosujące diety niskotłuszczowe, a dzięki wysokiej zawartości białka może stanowić substytut mięsa w diecie wegetariańskiej. Nasiona bobu zawierają także związki antyodżywcze, takie jak saponiny, lektyny, inhibitory proteaz czy kwas fitynowy. Bób może pełnić ważną funkcję w prewencji chorób neurodegeneracyjnych jako źródło prekursorów neuroprzekaźnlków. Zawiera 1-3,4-dlhydrosyfenyloalanlnę, związek stosowany w leczeniu cierpiących na chorobę Parkinsona. Brak efektów ubocznych, często występujących przy podawaniu syntetycznej formy tego związku, jest zaletą stosowania tej rośliny w terapii. Niektóre technologie fermentacji zwiększają ilość prekursorów neurotransmiterów.
In this study the effect of bean tempeh on the growth of Bacillus subtilis, Escherichia coli, Lactobacillus acidophilus and Lactobacillus paracasei bacteria was investigated. Antibacterial activity was observed only in relation to the bacteria Bacillus subtilis. The effect of tempeh products on human intestinal microflora was also assessed. Bean and soy tempeh were culinarily processed and next digested in conditions simulating the human digestive tract (one of the digestive tracts was equipped with a mechanism simulating absorption). Soy tempeh stimulated most the growth of bacteria of the genus Bifidobacterium, while bean tempeh that of Escherichia coli. Using simulation of absorption for the digestion of fried soy tempeh resulted in a higher rise in the bacteria count of the genus Lactobacillus, while after digestion of fried bean tempeh the highest increase was recorded for Bifidobacterium and E.coli.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.