Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
This paper concerns the influence of a single application of various doses of or- ganic-mineral fertilizer, combined with yearly application of ammonium nitrate, and a single application of manure plus NPK, on the content of nitrate and ammonium nitrogen in the soil, considering the soil moisture. It was found that application of organic-mineral fertilizer at the dose of 12 t ha-1 plus N, caused a significant increase of the nitrates content in the soil. The content of ammonium nitrogen in the soil did not vary in the years, independently of the fertilizer doses. The nitrate nitrogen content in the soil was dependent on the moisture conditions, the lower the water content, the higher that of nitrates in the soil. The moisture content had a greater impact on the mineral nitrogen content in the soil than the applied fertilization. With the plants growth and development, the nitrate content in the soil decreased, which indicates a steady uptake of this nitrogen form by the plants during the whole growing season. In the case of ammonium nitrate no such connection was found, and the ammonium content in the soil was stable. The nitrates content in the soil was higher than that of the ammonium forms, in the course of the whole experiment.
W dwuletnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia azotowego na zawartość N-NO₃⁻ w szczypiorze wybranych roślin cebulowych: cebuli zwyczajnej (Allium cepa L.), cebuli piętrowej (Allium cepa var. proliferum Targioni Tozzeti) i szalotki (Allium ascalonicum L.). Zastosowano następujące nawozy: mocznik, saletrę amonową i saletrę wapniową w zróżnicowanych dawkach nawożenia azotem - 100 kg N·ha⁻¹ i 200 kg N·ha⁻¹. Stwierdzono istotny wpływ jedynie dawek zastosowanego nawożenia na zawartość N-NO₃⁻ w roślinie. Szczypior cebuli szalotki charakteryzował się najniższą, zaś cebuli zwyczajnej najwyższą zawartością azotanów.
Przeprowadzone badania dotyczyły określenia skuteczności działania zróżnicowanego nawożenia organiczno-wapniowo mineralnego (węgiel brunatny, popiół, chlorek potasowy i superfosfat) oraz obornika na zawartość węgla i azotu w glebie. Nawozy stosowano jednorazowo pod pierwszą roślinę w czteroletnim zmianowaniu, natomiast w następnych latach badano ich wpływ następczy. Azot wprowadzono do gleby corocznie w dawce optymalnej dla uprawy roślin warzywnych. W oparciu o uzyskane wyniki stwierdzono, że nawożenie gleby NH₄NO₃ spowodowało niewielki spadek zawartości węgla w glebie a jego zawartość wzrastała wraz ze zwiększeniem dawki nawożenia organiczno-wapniowo-mineralnego. Największa dawka powyższego nawożenia podobnie jak obornik wpłynęła najkorzystniej na poziom Corg. w glebie. Zawartość azotu w glebie ulegała nieznacznym zmianom w wyniku zastosowania testowanych w badaniach nawozów a stosunek C:N również nie ulegał większym zmianom.
W trzyletnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia azotem na zawartość N-NO₃ w plonie cebuli zwyczajnej (Allium cepa L. var. cepa Helm.), cebuli piętrowej (Allium cepa var. proliferum Targioni-Tozzetti) i szalotki (Allium cepa L. var. ascalonicum). Zastosowano następujące nawozy: mocznik saletrę anionową i saletrę wapniową w zróżnicowanych dawkach nawożenia azotem - 100 kg N·ha⁻¹ i 200 kg N·ha⁻¹. Poziom zawartości N- NO₃ zależał od odmiany botanicznej cebuli. Cebula piętrowa charakteryzowała się zwiększoną kumulacją azotanów. Stwierdzono istotny wpływ zastosowanych w nawożeniu dawek azotu na zawartość N- NO₃ w plonie wszystkich badanych odmian.
W doświadczeniu badano zawartość niektórych mikroelementów w warzywach nawożonych w pierwszym roku trzyletniego zmianowania zróżnicowanymi dawkami (6 t·ha⁻¹, 12 t·ha⁻¹, 18 t·ha⁻¹) nawozu organiczno-mineralnego + N i obornikiem w dawce 50 t·ha⁻¹ + NPK każdego roku oraz coroczne stosowanie saletry amonowej. Nawóz organiczno-mineralny składał się z mieszaniny miału węgla brunatnego (z Konina), popiołu lotnego z węgla brunatnego, superfosfatu granulowanego i chlorku potasu. Roślinami doświadczalnymi w kolejnych latach badań były: kapusta głowiasta biała, cebula zwyczajna i burak ćwikłowy. Na podstawie uzyskanych wyników analiz chemicznych stwierdzono iż: najwyższa dawka nawozu organiczno-mineralnego (18 t·ha⁻¹) + N obniżyła w największym stopniu koncentrację miedzi, cynku i manganu we wszystkich warzywach, zaś żelaza w plonach kapusty i cebuli. Nawożenie obornikien + NPK każdego roku spowodowało w odniesieniu do nawozu organiczno-mineralnego zastosowanego w dawce 12 t·ha⁻¹ + N zmniejszenie poziomu badanych mikroelementów u większości warzyw. Zastosowanie saletry amonowej podwyższyło w porównaniu do nawozu organiczno-mineralnego + N oraz obornika zawartość analizowanych pierwiastków w warzywach. Spośród wszystkich badanych roślin burak ćwikłowy charakteryzował się największą koncentracją miedzi, cynku, manganu i żelaza w suchej masie.
W trzyletnim doświadczeniu polowym badano wpływ nawożenia azotem w dawkach 100, 150, 200 kg N·ha⁻¹ na zawartość, miedzi, cynku i manganu w liściach i łodygach szpinaku nowozelandzkiego. Saletrę amonową stosowano w trzech terminach: jedną trzecią dawki przed sadzeniem rozsady, natomiast dwie pozostałe po pierwszym i drugim zbiorze. Z przeprowadzonych badań wynika, że wzrastające nawożenie azotem w największym stopniu wpłynęło na podwyższenie poziomu manganu w roślinie. Liście szpinaku nowozelandzkiego charakteryzowały się większą koncentracją cynku i manganu a mniejszą miedzi, aniżeli łodygi. Ponadto zawartość wszystkich pierwiastków w liściach i łodygach szpinaku była uzależniona od terminu zbioru i lat badań.
Przedmiotem badań była gleba z czteroletniego zmianowania nawożona saletrą amonową, mieszaniną węgla brunatnego i popiołu wraz z NPK, tą samą mieszaniną bez NPK, mieszaniną węgla brunatnego z NPK, mieszaniną popiołu z NPK a także obornikiem z NPK. Saletrę amonową (N) w doświadczeniu stosowano corocznie natomiast nawóz wyprodukowany na bazie węgla brunatnego - jednorazowo w pierwszym roku. Oznaczono zawartość węgla, azotu ogólnego oraz wyliczono stosunek C : N. Stwierdzono, że po czteroletnim działaniu zastosowanego nawożenia organiczno-mineralnego nastąpiło (w stosunku do nawożenia azotowego) zwiększenie zawartości węgla organicznego oraz azotu ogólnego w glebie. Działanie mieszaniny z węglem brunatnym i popiołem wpłynęło w podobny sposób na zasobność gleby jak zastosowanie obornika, stąd może być ona używana w miejsce tego nawozu.
W trzyletnim doświadczeniu polowym badano dwa poziomy nawożenia kapusty głowiastej białej saletrą amonową (w dawkach 100 kg N xha-1 i 200 kg N xha-1) na tle nawożenia fosforowo-potasowego. Saletrę amonową stosowano na dwóch obiektach w dawkach podzielonych (50% przed sadzeniem rozsady i 50% pogłównie). W plonach roślin oznaczono poziom azotanów oraz magnezu i wapnia. Stwierdzono, że dawki i sposób nawożenia azotowego zmieniały wysokość plonu kapusty, przy czym najkorzystniejsze dla wysokości plonu oraz zwiększenia zawartości w nich azotanów były obie podzielone dawki saletry amonowej. Pod wpływem nawożenia zmieniał się nieznacznie i w sposób nieukierunkowany poziom magnezu w roślinach. Nawożenie azotowe zastosowane na tle PK spowodowało podwyższenie zawartości wapnia w plonach kapusty (w porównaniu z obiektem, na którym użyto jedynie nawóz fosforowo-potasowy).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.