Ograniczanie wyników

Czasopisma help

  1. 9 Przemysł Spożywczy

  2. 9 Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych

  3. 8 Żywność Nauka Technologia Jakość

  4. 7 Polish Journal of Food and Nutrition Sciences

  5. 5 Nauka Przyroda Technologie. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu

Więcej...
Autorzy help

  1. 76 Lewandowicz G.

  2. 20 Walkowski A.

  3. 7 Bialas W.

  4. 7 Blaszczak W.

  5. 7 Fornal J.

Więcej...
Lata help

  1. 2 2017

  2. 1 2016

  3. 2 2015

  4. 4 2014

  5. 9 2012

Więcej...
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 76

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1

Modyfikacja skrobi z uzyciem pola mikrofalowego

100%
Lewandowicz G.
Zeszyty Naukowe Akademii Rolniczej w Krakowie. Rozprawy
|
2001
|
nr 276
1-94
2

Skrobia modyfikowana alkaliczno-termicznie - struktura i wlasciwosci

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2008
|
tom 530
419-426
Określono wszechstronną charakterystykę nowego typu stabilnej reologicznie skrobi ziemniaczanej. Modyfikację fizyczną polegającą na kolejno następującej obróbce alkalicznej i termicznej, przeprowadzono wg oryginalnej metody opracowanej w centralnym Laboratorium Przemysłu Ziemniaczanego i zgłoszono do ochrony w Urzędzie Patentowym RP. Otrzymane produkty modyfikacji charakteryzowano poprzez określenie przebiegu procesu kleikowania wg Brabendera, oznaczanie lepkości wg Brookfielda, jak również ocenę strawności in vitro. Strukturę produktów badano metodą spektroskopii w podczerwieni oraz dyferencji promieni Roentgena. Stwierdzono, że skrobia ziemniaczana modyfikowana przez kolejno następującą obróbkę alkaliczną i termiczną, wykazuje podobne właściwości funkcjonalne jak skrobie sieciowane. Otrzymane preparaty kleikują (w odróżnieniu od naturalnej skrobi ziemniaczanej) bez charakterystycznego piku lepkości przy jej progresywnym wzroście w szerokim zakresie temperatur oraz bez spadku lepkości w toku termostatowania w temp. 92,5°C. Otrzymane preparaty wykazują strawność obniżoną do 30%, przy czym skala tego zjawiska zależy od intensywności zastosowanej obróbki. Badania metodą spektroskopii IR udowodniły, że w wyniku zastosowanej obróbki nie tworzą się żadne nowe grupy funkcyjne, natomiast badania metodą rentgenografii strukturalnej wykazały znaczny spadek krystaliczności względnej skrobi wywołany obróbką termiczną. Otrzymane wyniki badania właściwości funkcjonalnych otrzymanych preparatów wskazują na możliwości zastosowania ich w produkcji żywności o obniżonej kaloryczności.
3

Preparaty skrobiowe w przetworstwie miesnym

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Dostawcy dla Przemysłu Mięsnego
|
2004
|
nr 2
55-56
4

Tworzywa biodegradalne zawierajace skrobie - technika, ekologia, ekonomia

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Biuletyn Instytutu Ziemniaka
|
1995
|
nr 45
119-125
5

Tworzywa ekologiczne na bazie surowcow skrobiowych

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
1994
|
tom 38
|
nr 07
15-18
W artykule przedstawiono charakterystykę tworzyw ekologicznych na bazie surowców skrobiowych. Podano także strategię działania w dziedzinie racjonalnej produkcji, użytkowania i unieszkodliwiania tworzyw sztucznych.
6

Dietetyczne produkty skrobiowe

63%
Le T. J., Lewandowicz G.
Przemysł Spożywczy
|
2007
|
tom 61
|
nr 08
54
Dietetyczne preparaty skrobiowe stanowią specyficzną klasę produktów spożywczych zaliczanych do grupy prebiotyków. Oporność pewnych frakcji skrobiowych na trawienie przez enzymy amylolityczne przewodu pokarmowego jest związana z brakiem rozpuszczalności w wodzie oraz obecnością innych wiązań niż α-l,4- oraz α-l,6-glikozydowych. W celu otrzymania nierozpuszczalnych w wodzie preparatów skrobinowych opornych na enz amylolityczne stosuje się metody mające na celu stymulowanie retrograi i rekrystalizacji. Otrzymywanie rozpuszczalnych dietetycznych prepare skrobiowych polega na stymulowaniu reakcji transglikozydacji z utworzeniem wiązań α-l,2-; α-l,3-; β -1,4- oraz β l,6-glikozydowych.
7

Enzymatyczne upłynnianie skrobi kukurydzianej przeznaczonej do powierzchniowego zaklejania papieru

63%
Balcerek W., Lewandowicz G.
Przegląd Papierniczy
|
2009
|
tom 65
|
nr 03
8

Nowy skrobiowy srodek zageszczajacy dla cukiernictwa i lodziarstwa

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Przegląd Piekarski i Cukierniczy
|
1993
|
tom 41
|
nr 09
27
9

Produkcja biopaliwa z lignocelulozowych surowców rolniczych

63%
Leja K., Lewandowicz G.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2010
|
tom 54
|
nr 02
With rapid development of transport industry, there is a need for new sustainable energy sources. One solution is the production of ethanol from biomass (second generation biofuel). The search for effective, profitable technology of production and cheap raw materials selection, such as lignocelluloses complex, is necessary. Optimization of bioethanol production from lignocellulose makes it possible to obtain cheap, good quality fuel.
10

Krajowe skrobie modyfikowane jako efektywne środki stabilizująco-teksturotwórcze w przemyśle owocowo-warzywnym

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny
|
2003
|
tom 47
|
nr 12
Rheological and texture properties of medium and high cross-linked acetylated distarch adipates (E 1422) and acetylated phosphates (E 1414) produced in Poland were examined. The time-temperature profiles according to brabender method, concentration-viscosity profiles according to Brookfield method, hardness, adhesiveness and springiness of the pastes were determined. The possible applications of examined preparations of modified starches were showed.
11

Polymer biodegradation and biodegradable polymers - a review

63%
Leja K., Lewandowicz G.
Polish Journal of Environmental Studies
|
2010
|
tom 19
|
nr 2
255-266
Synthetic polymers are important in many branches of industry, for example in the packaging industry. However, they have an undesirable influence on the environment and cause problems with waste deposition and utilization. Thus, there is a tendency to substitute such polymers with polymers that undergo biodegradable processes. Increasing interest in applying polymers based on natural materials such as starch has been observed. This review describes biodegradation processes of xenobiotics such as aromatic compounds, plastics (PVA, polyesters, polyethylene, and nylon), and polymer blends (Starch/Polyethylene, Starch/Polyester, and Starch/PVA). Moreover, this review includes information about biodegradable polymers such as mixtures of synthetic polymers and substances that are easy digestible by microorganisms (chemically modified starch, starch-polymer composites, thermoplastic starch, and biodegradable packing materials), synthetic materials with groups susceptible to hydrolytic microbial attack (polycaprolactone), and biopolyesters (poly-β-hydroxyalkanoates). Production of this kind of material and introducing it to the market is important for the natural environmental. It may result in decreasing the volume of waste dumps.
12

Mozliwosc modyfikacji skrobi metodami inzynierii genetycznej

63%
Lewandowicz G., Grajek W.
Przemysł Spożywczy
|
2004
|
tom 58
|
nr 11
16-20
Tradycyjne strategie modyfikacji skrobi obejmują zmiany struktury cząsteczkowej i nadcząsteczkowej skrobi w toku przemian fizycznych, chemicznych bądź enzymatycznych. Strategie modyfikacji cech użytkowych skrobi metodami inżynierii genetycznej obejmują ingerencję w proces biosyntezy skrobi poprzez selektywne blokowanie aktywności enzymów, głównie tych, które są odpowiedzialne za tworzenie amylozy bądź amylopektyny. Najbardziej spektakularne rezultaty uzyskano w odniesieniu do otrzymywania transgenicznych odmian ziemniaków, kukurydzy i pszenicy zawierających wyłącznie amylopektynę. Trudności wystąpiły natomiast w przypadku prób takiego manipulowania aktywnością enzymów aby w procesie biosyntezy otrzymać skrobie o podwyższonej zawartości amylozy. Dalszy rozwój technologii modyfikacji skrobi metodami inżynierii genetycznej jest związany z jednej strony z rozwojem badań nad mechanizmami biosyntezy skrobi a z drugiej strony z możliwością komercjalizacji otrzymanych wyników.
13
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Wlasciwosci funkcjonalne skrobi modyfikowanych wzbogaconych jonami miedzi

63%
Smigielska H., Lewandowicz G.
Żywność Nauka Technologia Jakość
|
2007
|
tom 14
|
nr 6
Celem pracy była ocena przydatności najpopularniejszych, handlowych spożywczych skrobi modyfikowanych jako nośników składników mineralnych. Badaniom poddano spożywcze skrobie modyfikowane różniące się zarówno sposobem modyfikacji, jak i stopniem podstawienia. Proces adsorpcji jonów miedziowych prowadzony był z roztworu soli w zawiesinie skrobiowej poniżej temperatury kleikowania. W badanych skrobiach oznaczano zawartość miedzi metodą AAS, określano przebieg kleikowania przy użyciu wiskografu Brabendera, a także zmiany barwy poprzez jej pomiar w systemach CIE Yxy oraz L*a*b*. Badano strukturę krystaliczną metodą dyfrakcji promieni Roentgena oraz określano sposób wiązania jonów miedziowych metodą EPR. Stwierdzono, że skrobie modyfikowane efektywnie adsorbują jony miedzi i mogą być stosowane jako nośniki składników mineralnych w procesach wzbogacania żywności, przy czym: hydrofilowy bądź hydrofobowy charakter grup modyfikujących wpływa na proces adsorpcji; obecność polarnych grup karboksylowych poprawia efektywność adsorpcji, natomiast wprowadzenie niepolarnych grup acetylowych zmniejsza jej wydajność. Jony miedzi są rozproszone równomiernie w całej próbie i nie występują pozostałości soli użytej do adsorpcji. Obecność zaadsorbowanych jonów miedziowych nie wpływa na typ struktury krystalicznej skrobi modyfikowanych. Wzbogacanie jonami miedzi nieznacznie zmienia barwę powstałych preparatów oraz modyfikuje w niewielkim stopniu ich właściwości reologiczne. Niewielkie zmiany we właściwościach użytkowych pozwalają na rekomendację wszystkich badanych preparatów jako nośników składników mineralnych w żywności.
14

Skrobie modyfikowane wlasciwosci technologiczne i zakres stosowania

63%
Walkowski A., Lewandowicz G.
Przemysł Spożywczy
|
2004
|
tom 58
|
nr 05
49-51
Przedstawiono problematykę zastosowania skrobi modyfikowanych w produkcji żywności. Porównano właściwości fizykochemiczne skrobi naturalnych różnego pochodzenia botanicznego i wykazano szczególną przydatność skrobi ziemniaczanej jako surowca do produkcji preparatów spożywczych. Przedstawiono ogólną charakterystykę technologiczną skrobi modyfikowanych oferowanych przez przedsiębiorstwa przemysłu ziemniaczanego w Polsce. Opisano właściwości użytkowe skrobi utlenionych i estryfikowanych, zwracając szczególną uwagę na skrobie sieciowane produkowane w szerokim asortymencie preparatów różniących się stopniem podstawienia. Omówiono zależność właściwości użytkowych tej grupy modyfikatów, tj. siły zagęszczającej, odporności na kwaśne środowisko i procesy sterylizacji, od stopnia usieciowania. Wykazano, że krajowe skrobie modyfikowane w niczym nie ustępują produktom zagranicznym, a w niektórych przypadkach mają lepsze parametry jakościowe i użytkowe.
15

Aspekty zywieniowe i toksykologiczne stosowania skrobi modyfikowanych

63%
Lewandowicz G., Walkowski A.
Przemysł Spożywczy
|
1994
|
tom 48
|
nr 11
365-368
W pracy przeanalizowano problematykę bezpiecznego stosowania skrobi modyfikowanych w produkcji żywności zarówno w aspekcie technologicznym, jak i fizjologicznym. Wykazano, że technologie produkcji skrobi modyfikowanych oraz obowiązujące w kraju wymagania jakościowe w całej rozciągłości odpowiadają standardom FAO/WHO. Przeanalizowano różnice metabolizmu skrobi modyfikowanych w stosunku do skrobi natywnej ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wapniowo-fosforowej. Wykazano, że stosowanie skrobi modyfikowanych w produktach spożywczych w ilości do 5% stanowi korzyść technologiczną, nie wpływa ujemnie na stan zdrowia, a w skali globalnej wpływa na lepsze zrównoważenie diety konsumentów.
16

Biopaliwo z biomasy lignocelulozowej

63%
Leja K., Lewandowicz G.
Ekonatura
|
2009
|
nr 11
20-21
17

Effect of microwave radiation on microstructure of tuber and cereal starches

63%
Lewandowicz G., Fornal J.
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
|
1998
|
tom 07
|
nr 2 Suppl.
18

Tworzywa biodegradowalne na bazie surowców skrobiowych

51%
Walkowski A., Lewandowicz G., Fornal J.
Opakowanie
|
1995
|
nr 3
Aktualny stan wiedzy i techniki pozwala na co namniej 10% udział tworzyw bio- i fotodegradowalnych w ogólnej masie produkowanych tworzyw sztucznych i na związane z tym wydatne zmniejszenie obciążenia środowiska. Na szczególną uwagę zasługują polimery fortyfikowane skrobią i skrobią modyfikowaną. Zdjęcia wykonane za pomocą skaningowego mikroskopu elektronowego pozwalają na rozumienie mechanizmu degradacji tworzyw.
19

Wpływ stopnia podstawienia skrobi utlenionych i acetylowanych na ich właściwości funkcjonalne

51%
Malyszek Z., Kowalczyk K., Szczepanik E., Lewandowicz G.
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
|
2010
|
tom 557
Utlenianie i acetylacja są podstawowymi typami reakcji stosowanymi w procesach chemicznej modyfikacji skrobi a ich znaczenie dalece wykracza poza otrzymywanie skrobi pojedynczo modyfikowanych E 1404 i E 1420, służą one bowiem do otrzymywania całego szeregu skrobi podwójnie modyfikowanych. Stopień podstawienia, obok rodzaju wprowadzonej grupy modyfikującej, jest podstawowym czynnikiem determinującym właściwości funkcjonalne skrobi jak również istotnym elementem kosztotwórczym procesu produkcyjnego. Zatem w celu otrzymania jak najlepszego produktu finalnego bardzo istotna jest precyzyjna znajomość korelacji pomiędzy stopniem podstawienia a właściwościami fizykochemicznymi produktu. Za jedną z najistotniejszych należy tu uznać oporność na siły ścinające oraz funkcjonalność w emulsjach spożywczych. Celem pracy była ocena wpływu stopnia podstawienia skrobi utlenionych oraz acetylowanych na stabilność reologiczną kleików w warunkach stałego naprężenia ścinającego oraz na ich zdolność do tworzenia emulsji. Materiałem badawczym były handlowe preparaty skrobi utlenionej (Skrobia Budyniowa, Skrobia Żelująca i Lubox) oraz laboratoryjnie otrzymane skrobie acetylowane o różnym stopniu podstawienia. Badania Teologiczne kleików pasteryzowanych oraz sterylizowanych prowadzono w trybie CS. Zdolność emulgującą oznaczano poprzez wyznaczenie indeksów stabilności emulsji ES oraz aktywności emulgującej EAI. Przeprowadzone badania wykazały, że wprowadzenie grup acetylowych do makrocząsteczek skrobiowych powoduje niewielkie zmiany lepkości oraz zwiększenie odporności kleików na siły ścinające. W przypadku skrobi utlenionych zaobserwowano, zwiększeniu stopnia podstawienia grupami karboksylowymi towarzyszy nie tylko znane zjawisko istotnego spadku lepkości początkowej, ale również zwiększona tendencja do żelowania. Wprowadzenie grup chemicznie modyfikujących makrocząsteczkę skrobiową powoduje istotny wpływ na zdolność do tworzenia emulsji przez ten polisacharyd. Naturalna skrobia ziemniaczana charakteryzuje się niewielką efektywnością w tworzeniu emulsji nie przekraczającą ES = 25% natomiast wprowadzenie grup acetylowych bądź karboksylowych wiąże się ze zwiększeniem efektywności tworzenia, wartość indeksu ES wynosi dla skrobi acetylowanych maksymalnie 44% a dla utlenionych 97%. Wzrost stężenia kleików skrobiowych użytych do sporządzania emulsji wiąże się ze wzrostem ich stabilności oraz zmniejszeniem indeksu aktywności emulgującej preparatu - najstabilniejsze emulsje (ES = 97%) uzyskano przy użyciu do ich sporządzania 7% kleików Skrobi Żelującej natomiast najwyższy indeks aktywności emulgującej zanotowano w przypadku 4% kleiku skrobi acetylowanej o najwyższym stopniu podstawienia.
20

Biopierwiastki w zywnosci. Przyswajalnosc skladnikow mineralnych

51%
Smigielska H., Lewandowicz G., Gawecki J.
Przemysł Spożywczy
|
2005
|
tom 59
|
nr 07
28-32
Substancje mineralne pełnią wiele istotnych funkcji fizjologicznych. Ich poziom oraz wzajemne proporcje w tkankach i komórkach decydują o stanie zdrowia, wpływają także na metabolizm innych składników pożywienia. Makro- oraz mikroelementy są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu i muszą być dostarczane z pożywieniem. W pracy omówiono współczesne poglądy na temat zalecanego spożycia składników mineralnych z dietą oraz czynniki determinujące biodostępność z pożywienia: wapnia, żelaza, miedzi, cynku, magnezu, manganu i selenu.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.