Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W pracy oceniono następujące właściwości funkcjonalne: rozpuszczalność, zdolność wiązania tłuszczu, zdolność emulgującą oraz zdolności pianotwórcze następujących preparatów pochodzenia drożdżowego: dwu ekstraktów drożdżowych, koncentratu i hydrolizatu białka drożdżowego. Oba ekstrakty i hydrolizat charakteryzowały się dobrą rozpuszczalnością w zakresie pH 2 - 10, rozpuszczalność koncentratu malała w pobliżu punktu izoelektrycznego, przy wartości pH = 4. Ekstrakty drożdżowe charakteryzowały się ponadto zdolnością wiązania tłuszczu FBC = 60% i 80%, zdolnością tworzenia piany FC = 300% i 500% oraz brakiem zdolności emulgujących. Koncentrat białka drożdżowego charakteryzował się zdolnością wiązania tłuszczu FBC = 170%, zdolnością tworzenia piany, FC = 700%, wysoką trwałością utworzonej piany oraz zdolnością emulgującą EC = 82%. Wartości oznaczeń własności funkcjonalnych hydrolizatu wynosiły odpowiednio EC = 70%, FBC = 72% i FC = 600%. Dobra rozpuszczalność uzyskanych preparatów drożdżowych i cechy funkcjonalne wskazują na możliwość ich zastosowania w produkcji spożywczej.
Otrzymano i scharakteryzowano pod względem wartości żywieniowej ekstrakty i hydrolizaty z drożdży piekarskich i poprodukcyjnych drożdży piwowarskich. Oceniono zawartość składników chemicznych i skład aminokwasowy badanych preparatów. Na podstawie składu aminokwasowego określono chemiczne wskaźniki wartości żywieniowej białek: wskaźnik aminokwasu ograniczającego CS, zmodyfikowany wskaźnik aminokwasów egzogennych EAAI, wskaźnik wartości biologicznej białka BV. Badane preparaty zawierały wszystkie aminokwasy egzogenne. Ich wartość żywieniową ograniczały aminokwasy siarkowe, wskaźnik CS przyjmował wartości od 38 do 61. Preparaty drożdżowe charakteryzowały się zbilansowanym składem aminokwasowym, wskaźnik EAAI przyjmował wartości powyżej 80 w przypadku wszystkich badanych preparatów.
Celem pracy było określenie wpływu temperatury suszenia fluidyzacyjnego na aktywność biologiczną preparatów drożdżowych bezpośrednio po zakończeniu procesu suszenia i w czasie przechowywania przez 8 miesięcy. Materiał do badań stanowiła biomasa drożdży Candida quillermondii KKP 1621. Szczep ten charakteryzuje się właściwościami potencjalnie probiotycznymi. Jako nośnik drożdży wykorzystywano rozpuszczalną skrobię ziemniaczaną, a jako emulgator stosowano lecytynę. Biopreparaty granulowano z zastosowaniem sit o rozmiarach oczek 1,5 x 1,5 mm. Preparaty suszono w suszarce fluidyzacyjnej w czterech zadanych temperaturach powietrza: 31, 35, 39 i 45°C w czasie od 60 do 35 minut. Aktywność biologiczną oznaczano bezpośrednio po suszeniu oraz po 6 i 8 miesiącach przetrzymywania w temperaturze 8-10°C. Stwierdzono, że stosując metodą fluidyzacyjną do suszenia drożdży z gatunku Candida quillermondii można zapewnić wysoką przeżywalnoścć komórek, przy czym przeżywalność jest uzależniona od temperatury suszenia. W najkorzystniejszym wariancie doświadczenia, to jest przy zadanej temperaturze procesu 31°C, przeżywalność komórek drożdży wynosiła 89%. Tak otrzymane preparaty, przechowywane w temperaturze 8-10 °C, traciły do 50% aktywności biologicznej po 6 miesiącach przechowywania, a po 8 miesiącach aktywność ta obniżała się do około 20%.
Paper presents some aspects concerned with significance (importance) of starter cultures containing lactic acid bacteria (IAB) in production of fermented vegetable and explains the need to involve indigenous (autochthonous) strains, occurring on the raw material and invoived/participation in the process spontaneous fermentation, in the composition of such cultures. Benefits arising from the use of starter cultures are presented in the case of effect of starter culture, developed in IBPRS, introduced to fermentation of beet on microbiological and organoleptic quality of fermented products.
Celem badań było opracowanie udoskonalonych kultur starterowych do pieczywa zakwasowego, z zastosowaniem szczepów bakterii mlekowych wyizolowanych z naturalnie fermentujących zakwasów piekarskich oraz przeprowadzenie oceny ich przydatności do produkcji pieczywa. W pierwszym etapie wykonano analizę mikroflory spontanicznie fermentujących zakwasów pochodzących z piekarni rzemieślniczych. Wykazano, że takie zakwasy mogą zawierać znaczną liczbę drobnoustrojów wpływających negatywnie na jakość pieczywa, a także, że w około 40% z nich nie stwierdzono obecności bakterii mlekowych (LAB) - czyli tej grupy drobnoustrojów, która, obok drożdży, ma największy wpływ na walory smakowe i zdrowotne pieczywa. W celu poprawy jakości pieczywa mieszanego i żytniego, produkowanego przez piekarnie rzemieślnicze, przygotowano 4 bakteryjne kultury starterowe, zawierające szczepy LAB pochodzące z kolekcji IBPRS oraz wyizolowane z naturalnie fermentujących zakwasów. Otrzymane kultury starterowe oceniono w warunkach mikrotechnicznych pod względem przydatności do produkcji pieczywa mieszanego przy dwufazowym sposobie prowadzenia zakwasów. Oceniono właściwości ciast oraz jakość pieczywa wytwarzanego przy użyciu kultur starterowych. Najlepsze wyniki otrzymano w przypadku kultury zawierającej trzy szczepy LAB: dwa należące do gatunku Lactobacillus brevis, w tym jeden z kolekcji, a drugi wyizolowany z naturalnie fermentujących zakwasów i zdolny do wzrostu w temp. 15°C oraz szczep Lactobacillus fermentům z kolekcji. Pieczywo wyprodukowane z udziałem tej kultury starterowej charakteryzowało się największą objętością oraz dobrą smakowitością. Kultura ta została z dobrym efektem sprawdzona w warunkach produkcyjnych w piekarni. Wykazano również jej przydatność i łatwość do zastosowania w tygodniowym cyklu produkcyjnym. Pozostałe trzy kultury starterowe, wpływające w różny sposób na właściwości technologiczne ciast (np. stopień ukwaszenia), mogą znaleźć zastosowanie w produkcji zróżnicowanych, pod względem składu surowcowego i walorów sensorycznych, sortymentów pieczywa.
Celem pracy badawczej było otrzymanie pieczywa owsianego o dużej zawartości mąki owsianej razowej i odpowiedniej jakości sensorycznej, poprzez zastosowanie wyselekcjonowanych kultur starterowych. Wyizolowano jedenaście szczepów bakterii fermentacji mlekowej (LAB) naturalnie występujących w ekologicznej mące owsianej. Sześć z wyizolowanych szczepów należało do gatunku Lactobacillus plantarum, po dwa do Pediococcus acidilactici i Pediococcus pentosaceus i jeden do Leuconostoc mesenteroides. Przydatność wyizolowanych LAB do komponowania piekarskich kultur starterowych określono na podstawie oceny: zdolności do wzrostu w różnej temperaturze, ilości syntetyzowanego kwasu mlekowego i octowego oraz indywidualnej zdolności każdego ze szczepów LAB do modyfikowania przebiegu fermentacji i pozytywnego wpływania na cechy sensoryczne zakwasu. Z wyselekcjonowanych szczepów LAB sporządzono trzy mieszane kultury starterowe, różniące się liczbą szczepów i składem gatunkowym. W próbnych wypiekach stosowano mieszaną kulturę starterową, charakteryzującą się zdolnością hamowania rozwoju pleśni w zakwasie owsianym, w skład której wchodziły: L. plantarum KKP 1797, L. plantarum KKP 1803, P. pentosaceus KKP 1804, P. acidilactici KKP 1805, L. mesenteroides KKP 1807. Przygotowano cztery warianty doświadczalne chlebów pszenno-owsianych na zakwasie wyprowadzonym z otrzymaną kulturą starterową, różniące się udziałem razowej mąki owsianej. Pieczywo z 30- procentowym udziałem mąki owsianej w zakwasie piekarskim charakteryzowało się objętością i jakością sensoryczną pozwalającą na zakwalifikowanie go do I klasy jakościowej zgodnie z polską normą (PN-A-74108:1996).
Celem pracy było zastosowanie szczepu Lactobacillus plantarum K (KKP 593p) charakteryzującego się aktywnością amylolityczną, do otrzymywania zakwasowego pieczywa pszennego typu ciabatta. Otrzymaną w skali mikrotechnicznej biomasę L. plantarum K zastosowano do zainicjowania fermentacji zaczątków piekarskich sporządzonych z mąki pszennej. Porównano efekt zastosowania szczepu L. plantarum K (KKP 593p) i wyizolowanego z rzemieślniczego zakwasu szczepu Lactobacillus plantarum L (KKP 1588), do otrzymywania zakwasowego pieczywa pszennego. Właściwości technologiczne (kwasowość miareczkowa, pH, wydzielanie CO₂) i mikrobiologiczne zakwasów piekarskich oceniono jako dobre: liczba bakterii mlekowych osiągnęła poziom 10⁸ - 10⁹ j.t.k./g. Pieczywo pszenne otrzymane z udziałem wyprowadzonych zakwasów charakteryzowało się dobrymi parametrami jakościowymi. Oceniane zakwasy piekarskie sporządzone z udziałem obu kultur starterowych różniły się głównie pod względem właściwości sensorycznych. Pieczywo otrzymane z dodatkiem kultury zawierającej szczep amylolityczny charakteryzowało się wyższą oceną w badaniach sensorycznych. Przy zastosowaniu chromatografii gazowej (HS-GC), stwierdzono występowanie różnic w charakterystyce związków składających się na aromat, obecnych w cieście i pieczywie otrzymanym z udziałem kultur starterowych. Analiza ekstensograficzna pszennych ciast zakwasowych wykazała, że ciasta te są „słabsze” w porównaniu do ciast bez dodatku kwasu piekarskiego, charakteryzowały się niższą opornością na zrywanie, niższą rozciągliwością jak i energią niż ciasto kontrolne, jednak ciasta otrzymane z udziałem Lactobacillus plantarum K wykazywały lepsze parametry ekstensograficzne niż z Lactobacillus plantarum L.
The aim of the research was to analyze the volatile compounds in beers manufactured with the use of maize grits, as unmalted raw material. Three batches of beer were produced on a laboratory scale. The participation of maize grits in each batch amounted to 0, 15 and 25% respectively. The SPME technique was used to extract volatile compounds (Solid Phase Microextraction), whereas the gas chromatography coupled with mass spectrometry was applied to analyze separated compounds. In the examined beers, there were 15 volatile compounds identified and they were divided into 5 groups: esters (7), alkohols (5), hydrocarbons (1), alkanes (1), sulfides (1).
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.