Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 60

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Sformułowano ogólny, niezależny od przyjętego układu współrzędnych, matematyczny model procesu konwekcyjnego suszenia porowatego złoża, nadający się do opisu procesu konwekcyjnego suszenia warzyw np. w suszarce tunelowej lub taśmowej. Początkowa duża zawartość wody w warzywach sprawia, iż w trakcie suszenia warzywa kurczą się, deformują i często pękają, dlatego sformułowano, uwzględniający zjawisko skurczu suszarniczego, uogólniony matematyczny model zmian średniej zawartości wody w surowcu w czasie konwekcyjnego wysychania. Model pozytywnie zweryfikowano w odniesieniu do cebuli, buraków ćwikłowych, czosnku, jabłek oraz pieczarek. Zaletą modelu jest prostota, wadą zaś to, że spośród dużej grupy parametrów wpływających na przebieg zjawiska skurczu suszarniczego uwzględnia jedynie wpływ średniej zawartości wody w surowcu. Na podstawie badań stwierdzono, że wyniki komputerowej symulacji pierwszego okresu konwekcyjnego suszenia warzyw, uzyskane po zastosowaniu warunków brzegowych pierwszego rodzaju, różnią się znacznie od wyników pomiarów. Znacznie lepsze dopasowanie aproksymacji do wyników pomiarów uzyskano po zastosowaniu warunków brzegowych trzeciego rodzaju. Model współczynnika konwekcyjnej wymiany masy na powierzchni suszonego warzywa pozytywnie zweryfikowano w odniesieniu do plasterków marchwi. Model może służyć do obliczania początkowej wartości współczynnika konwekcyjnej wymiany masy w cząstkach suszonych warzyw, nie badano jednak możliwości jego zastosowania w całym okresie suszenia. Wyprowadzono równanie opisujące gradient zawartości masy wymienianej na powierzchni suszonego ciała. Równanie to jest prawdziwe w odniesieniu do ciała o dowolnym kształcie, również zmieniającym się w procesie suszenia, i w całym przedziale trwania procesu.
9
63%
Sformułowany został uproszczony matematyczny model procesu suszenia warzyw w suszarce tunelowej. Model wyprowadzono na podstawie ogólnych równań bilansu masy, energii i pędu. Uwzględniono trzy fazy procesu: nagrzewanie wstępne, I oraz II okres suszenia. Pominięto wpływ skurczu suszarniczego oraz niejednorodności surowca na przebieg wysychania warzyw. Nie uwzględniono również recyrkulacji czynnika suszącego. Zaprezentowany model procesu został logicznie zweryfikowany z wynikiem pozytywnym. Wyniki eksperymentów symulacyjnych porównane zostały z wynikami badań przemysłowej suszarki tunelowej do warzyw w PGR Sokołów w odniesieniu do suszenia cebuli. Wyniki weryfikacji empirycznej nie pozwalają na jednoznaczną ocenę prezentowanego modelu. Modelowano współ- oraz przeciw-prądowy charakter pracy suszarni.
Określono model matematyczny suszenia warzyw w suszarni tunelowej. Uwzględnia on skurcz suszarniczy suszonego produktu oraz nagrzewanie się wózków. Model został zweryfikowany z wynikiem pozytywnym logicznie i empirycznie. Do weryfikacji empirycznej wykorzystano pomiary przeprowadzone w przemysłowej suszarni tunelowej w Czersku. Suszono cztery produkty: marchew, pietruszkę, cebulę i pieczarki. Przedstawiony model może być zastosowany do określania przewidywanej końcowej zawartości wody w surowcu przy suszeniu go w danych warunkach. Podano też sposób obliczenia na jego podstawie parametrów eksploatacyjnych suszarni tunelowej.
Celem pracy było wstępne zbadanie przydatności zastosowania obniżonego ciśnienia do przechowywania ogórków gruntowych w atmosferze o wysokiej wilgotności względnej. Stwierdzono pozytywny wpływ obniżonego ciśnienia na trwałość przechowywanych ogórków. Długość okresu przechowywania ogórków przy ciśnieniu 12,5 kPa i w temperaturze 20°C wyniosła 27 dni i była dłuższa o 17 dni w stosunku do metody przechowywania w normalnej atmosferze i temperaturze 20°C. Zaproponowany ekspotencjalny matematyczny model poprawnie opisuje ubytki masy ogórków w czasie ich przechowywania pod obniżonym ciśnieniem.
The kinetics of celery slice air drying have been measured in a vacuum chamber. Experiments were carried out at various temperatures under conditions of low pressure. The drying rate versus product water content curves showed no constant drying rate period in all cases. A marked initial warming-up period, and a relatively long period of slightly decreasing material temperature followed by a final material warming-up period were exhibited. The amount of water absorbed by celery slices previously dried with a vacuum drier was measured. The samples dried at lower temperatures level absorbed more water than those dried at higher temperatures. The results proved that vacuum drying can be used for preservation of high quality celery slices.
Ze względu na to, iż suszenie jest procesem wysoce energochłonnym bardzo ważna staje się jego optymalizacja w celu obniżenia kosztów uzyskania produktu końcowego o możliwie wysokiej jakości. Efektywnie i tanio można wyznaczać optymalne warunki przebiegu procesu suszenia, wykorzystując do tego celu standardowe metody optymalizacji, co pociąga za sobą konieczność wykorzystania matematycznego modelu opisującego przebieg badanego procesu. Opracowana została koncepcja takiego matematycznego modelu suszenia nieruchomej warstwy ziarna zbóż, który uwzględnia zjawiska wykrapla- nia wody w trakcie procesu a także fakt, iż wykroplona woda przez pewien czas pokrywa powierzchnię cząstek warstwy. U podstaw proponowanego modelu leżało założenie, iż system ziarno-powietrze-woda można traktować jako złożony z niezależnych podsystemów: ziarno-powietrze, ziarno-woda lub woda-powietrze. Analizowane były dwa przypadki suszenia: suszenie ziarna powietrzem przepływającym przez warstwę ziarna oraz odparowanie wody (lub dalsza kondensacja pary wodnej) pokrywającej ziarno. Model opisujący wymianę ciepła i masy składa się z układu różniczkowych równań cząstkowych (2)—(5) w odniesieniu do podsystemu ziarno-powietrze oraz równań (7)-(10) w odniesieniu do podsystemie woda-powietrze. Model ten można uznać za częściowo zweryfikowany empirycznie, gdyż zawiera on układ opisujący podsystem ziarno-powietrze, który został pozytywnie zweryfikowane wcześniej przez Spencera [1969]. Weryfikacji jednak wymagają równania opisujące zachowanie się podsystemu woda-powietrze.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.