Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wśród środków spożywczych wyróżnia się suplementy diety, które produkowane są m. in. w postaci tabletek. Za jedną z najważniejszych substancji pomocniczych w takiej postaci uznaje się substancje rozsadzające, warunkujące rozpad tabletek w przewodzie pokarmowym i uwolnienie substancji aktywnych. Tradycyjne substancje rozsadzające stosowane w tabletkach to np. skrobia, hydrofilowe pochodne celulozy czy pektyny. Celem niniejszej pracy była charakterystyka substancji rozsadzających, tzw. superdezintegrantów, jak np. kroskarmeloza, krospowidon czy glikolan sodowy skrobi. Użycie superdezintegrantów pozwala uzyskać tabletki, które bardzo szybko rozpadają się w żołądku, uwalniając substancję aktywną w krótkim czasie. Mechanizm działania superdezintegrantów jest złożony i może polegać na pęcznieniu cząstek, odzyskiwaniu pierwotnego kształtu po sprasowaniu, egzotermicznych reakcjach zwilżania czy działaniu sił kapilarnych. W artykule, poza właściwościami stosowanych polimerów i mechanizmami ich działania omówiono także sposoby wprowadzania superdezintegrantów do tabletek (przed lub/i po granulacji). Uwzględniono również status prawny charakteryzowanych substancji pomocniczych na podstawie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz wymagań obowiązującej Farmakopei.
W pracy dla wybranych przykładów przedstawiono wyniki obliczeń okresu drgań własnych słupów stalowych otrzymane ze wzorów wyprowadzonych w pierwszej części tego artykułu. Wyniki te dotyczą słupa w kształcie stożka ściętego, szczególnego przypadku wydrążonego stożka ściętego (rury stożkowej) i ściętych ostrosłupów prawidłowych – pełnych i wydrążonych. Wyniki obliczeń własnych porównano z obliczeniami według załącznika 2 do normy PN-77/B-02011 i obliczeniami wykonanymi w programie komputerowym ANSYS.
W pracy rozwinięto przybliżony sposób wyznaczania okresu drgań własnych konstrukcji wieżowych (według normy PN-77/B-02011), zastępując podział słupa na skończoną liczbę mas skupionych i sumowanie iloczynów mas i kwadratów ugięć przez całkowanie. Wyprowadzono wzory do obliczeń pierwszej częstości (okresu) drgań własnych dla słupów w kształcie ściętego stożka i ściętego ostrosłupa prawidłowego. Rozwiązano także szczególny przypadek słupów w kształcie rur stożkowych (o ściankach zbieżnych), kiedy tworzące stożka (lub ostrosłupa) zewnętrznego i wewnętrznego przecinają oś stożka (lub ostrosłupa) w tym samym punkcie. Przykłady obliczeń i porównanie wyników zostaną zamieszczone w drugiej części pracy.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.