Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
5
100%
Starodrzew jest miejscem o wysokich wartościach przyrodniczych. Wartości te są zagrożone z powodu jego fragmentacji. Można jednak przeciwdziałać negatywnym skutkom fragmentacji poprzez świadome zmiany w gospodarce leśnej.
10
100%
Większość osób chętnie obserwuje ptaki. Są one bowiem uosobieniem ludzkich marzeń o nieskrępowanej wolności. Doskonałym miejscem do prowadzenia zajęć edukacyjnych jest karmnik dla ptaków, który jest swoistą, niepowtarzalną – żywą ekspozycją. W tekście zaprezentowano metody i techniki tworzenia i obsługiwania karmników tak, aby były one pożyteczne dla ludzi i nieszkodliwe dla ptaków.
Comparison of understory of stands disturbed by hurricane and managed ones allowed to distinguish two phases that include degenerative and regenerative changes. In the first phase, which lasted about 6 years, following processes were observed: chaotic changes in species composition, invasion of exogenous species, increase in cover of Deschampsia flexuosa and Vaccinium vitis−idaea, decrease in moss cover and Vaccinium myrtillus as well. In the second phase changes had opposite direction. Structure of ground flora typical to Scots pine forest was slowly developing. Increasing shade of forest floor, caused by growing shrub layer and regeneration of tree species, was a key factor of the regeneration process.
Ochrona i zachowanie różnorodności biologicznej wymaga wdrożenia metod jej oceny. Metody takie pozwolą wskazać obszary szczególnie cenne jak również ocenić wpływ gospodarki człowieka na stan zasobów przyrodniczych w lasach. Jednym z powszechnych podejść do powyższego problemu jest opracowanie listy gatunków i siedlisk wskaźnikowych. Zwykle na takie listy trafiają gatunki rzadkie i cenne zaczerpnięte wprost z Czerwonych list lub aneksów dyrektyw i konwencji. Podejście takie ma wiele zalet, pozwala porównać w sposób obiektywny różne kompleksy leśne, wskazać lasy o pierwotnym – puszczańskim charakterze. Z drugiej jednak strony, gatunki rzadkie występują w rozproszeniu, często są trudno wykrywalne lub trudne do oznaczenia. Skutkiem tego mapy waloryzacyjne oparte o takie kryteria mają wiele białych plam. Co więcej, Czerwone listy nie mają charakteru zamkniętego, zatem wartość inwentaryzacji może z czasem stracić aktualność lub być po prostu trudno porównywalna. Niektóre gatunki funkcjonują w szerszej skali przestrzennej, więc trudno odnieść wyniki takiej waloryzacji do konkretnego drzewostanu. Wiele drzewostanów będzie pozbawionych oceny, ponieważ nie występują tam gatunki z arbitralnie przygotowanych list. Trudno jest ocenić prowadzoną gospodarkę opierając się o powyższe kryteria. Prezentowana praca ma na celu zaprezentowanie alternatywnej metody oceny przyrodniczej wartości lasu opartej o miary strukturalnego i siedliskowego zróżnicowania lasu. Ogromną zaletą tej metody jest prostota i szybkość jej wykonania. Nie trzeba być specjalistą w oznaczaniu i wyszukiwaniu rzadkich gatunków. Można ją zastosować do wszystkich drzewostanów, zatem na mapie waloryzacyjnej nie będzie miejsc, dla których nie ma przypisanej wartości. Prosta punktowa metoda pozwala porównywać różne drzewostany jak również oceniać wpływ zabiegów gospodarczych na przyrodniczą wartość lasu. Prezentowana metoda opiera się na analizie struktury piętrowej drzewostanu, ocenie ilości i jakości martwego drewna, zróżnicowania grubości drzew, zróżnicowania topografii, obecności mikrosiedlisk i stosunków wodnych. Praca prezentuje wyniki oceny wartości przyrodniczej lasu wykonanej na 37 powierzchniach Białowieskiego Parku Narodowego reprezentujących 12 typów siedliskowych lasu. Dane te mogą stanowić dobre tło pozwalające odnieść wyniki uzyskane w lasach gospodarczych do standardów wyznaczonych przez lasy poddane długotrwałej ścisłej ochronie. Proponowana metoda nie jest alternatywą dla oceny lasu za pomocą gatunków i siedlisk wskaźnikowych, ale może stanowić jej doskonałe uzupełnienie.
W pracy porównano wyniki pomiarów temperatury gleby i natężenia światła na powierzchni zrębowej, kępach starodrzewu o wielkości od 6 do 19 arów i dojrzałym drzewostanie sosnowym wykonane w okresie od listopada do maja. Wykazano, że pozostawiane na zrębach zupełnych fragmenty starego lasu wyraźnie modyfi kują warunki mikroklimatyczne zrębu. W listopadzie i grudniu gleba na kępach była istotnie cieplejsza niż na otwartej powierzchni zrębu. W marcu temperatury wyrównały się, natomiast w kwietniu i maju gleba kęp była wyraźnie chłodniejsza niż na powierzchni otwartej i była zbliżona do temperatury panującej w dojrzałym drzewostanie. Największe natężenie światła odnotowano na powierzchni otwartej a najniższe w dojrzałym drzewostanie. Wartość tego parametru w obrębie kęp przyjmowała wartości pośrednie. Wyraźnie silniejszy wpływ na warunki mikroklimatyczne miały kępy większe niż 12 arów.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.