Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 26

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Dzikie gatunki rodzaju Beta stanowią cenne źródło genów odporności lub tolerancji na choroby, szkodniki i trudne warunki środowiska. Celem pracy było opracowanie wydajnej metody mikrorozmnażania dzikich gatunków rodzaju Beta. Eksplantatem wyjściowym w doświadczeniu były wierzchołki wzrostu pędów kwiatostanowych (B. macrorhiza, B. lomatogona, B. corolliflora, B. trigyna), które wykładano na pożywkę MS z różnymi rodzajami i stężeniami cytokinin (BAP, TDZ, KIN, 2iP). Kontrolę stanowiły rośliny buraka cukrowego. Najbardziej efektywna regeneracja pędów gatunków dzikich buraka zachodziła na pożywce zwierającej BAP w stężeniu 1 mg∙dm-3. Uzyskane pędy przenoszono na pożywkę ukorzeniającą 1/2 MS z dodatkiem 3,0; 6,0 lub 9,0 mg∙dm-3 IBA oraz pożywkę MS o zwiększonej zawartości witamin z dodatkiem 6,0 mg∙dm-3 IAA, 1,0 lub 3,0 mg∙dm-3 NAA. Badane dzikie gatunki rodzaju Beta w przeciwieństwie do buraka cukrowego sporadycznie tworzyły korzenie na zastosowanych kombinacjach pożywek.
Ostropest plamisty - Silybum marianum (L.) Gaertn. - jest rośliną z rodziny złożonych (Astraceae), która stanowi cenny surowiec dla przemysłu farmaceutycznego. Owoce tej rośliny (nasiona) są bogatym źródłem flawonolignanów - sylibiny, sylidianiny oraz sylikrystyny - stosowanych przy produkcji leków ochraniających i regenerujących tkankę wątroby. Podobnie jak w przypadku wielu innych gatunków roślin wykorzystywanych w medycynie, ostropest plamisty jest przedmiotem zainteresowania biotechnologów. Wynikiem tego może być możliwość zwiększenia zawartości związków biologicznie czynnych, dzięki ukierunkowanym modyfikacjom genetycznym. Przeprowadzono badania nad izolacją, kulturą i regeneracją oraz transformacją protoplastów mezofilowych tego gatunku. Protoplasty izolowano z liści dwutygodniowych sterylnych siewek. Po oczyszczeniu i immobilizacji w alginianie wapnia utrzymywano je w płynnych pożywkach Murashige i Skoog (MS) lub Kao i Michayluka (K8p), zawierających różne kombinacje i stężenia BAP, NAA, 2,4-D oraz od 0,35 do 0,45 M sacharozy. Następnie protoplasty poddawano działaniu mieszaniny od 5 do 20% PEG-u oraz trawionego DNA plazmidowego zawierającego gen β-glukuronidazy (GUS). Protoplasty inkubowano w szoku termicznym, w lodzie oraz w temperaturze pokojowej, przez 5-30 minut. Następnie poddawano je inkubacji z substratem x-gluc, w temperaturze 37°C, przez 15 min do 1 godziny. Obserwowano niebieskie zabarwienie transformowanych protoplastów, świadczące o pozytywnym wyniku transformacji.
Since M. sinensis Anderss., M. sacchariflorus (Maxim.) Hack. and M. ×giganteus J.M.Greef & Deuter ex Hodk. and Renvoize have considerably the highest potential for biomass production among Miscanthus Anderss. species, there is an urgent need to broaden the knowledge about cytological characteristics required for their improvement. In this study our objectives were to assess the genome size variation among eighteen Miscanthus accessions, as well as estimation of the monoploid genome size (2C and Cx) of the M. sinensis cultivars, which have not been analyzed yet. The characterization of three Miscanthus species was performed with the use of flow cytometry and analysis of the stomatal length. The triploid (2n = 3x = 57) M. sinensis 'Goliath' and M. ×giganteus clones possessed the highest 2C DNA content (8.34 pg and 7.43 pg, respectively). The intermediate 2C-values were found in the nuclei of the diploid (2n = 2x = 38) M. sinensis accessions (5.52–5.72 pg), whereas they were the lowest in the diploid (2n = 2x = 38) M. sacchariflorus ecotypes (4.58–4.59 pg). The presented study revealed interspecific variation of nuclear DNA content (P<0.01) and therefore allowed for recognition of particular taxa, inter- and intraspecific hybrids and prediction of potential parental components. Moreover, intraspecific genome size variation (P<0.01) was observed in M. sinensis cultivars at 3.62%. The values of the stomatal size obtained for the triploid M. ×giganteus 'Great Britain' (mean 30.70 μm) or 'Canada' (mean 29.67 μm) and diploid M. sinensis 'Graziella' (mean 29.96 μm) did not differ significantly, therefore this parameter is not recommended for ploidy estimation.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.