Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
The aim of this study was to determine the influence of nifedypine – competitive antagonist of voltage-gated dependent L-type Ca2+ channels (VGCCs) – on inhibition of reticulo-ruminal motility, heart beats, respiratory rates and other nociceptive behavior symptoms caused by duodenal distention (DD). The animals, which were under general anesthesia, had duodenal and ruminal fistulas and intracerebroventriculary (i.c.v.) cannulas inserted into the lateral ventricle. Reticulo-ruminal contractions were recorded mechanographically using an electronic tensometer. The frequency of reticulo-ruminal contractions was determined by the number of mechanograms with 5 min intervals prior to and after DD (for 180 min).The duodenal distention was performed using a rubber balloon (10 cm length), which was inserted via the duodenal fistula and filled with 40 ml water. Five min DD caused immediate and almost complete inhibition of reticulo-ruminal contractions, nociceptive behavior symptoms, tachycardia and hyperventilation. Nifedypine per se did not change the reticulo-ruminal motility, general behavior or clinical symptoms; however, doses of 1 and 2 mg of nifedypine in toto infused i.c.v 10 minutes before DD prevented all signs of reticulo-ruminal disorders, as well as the general nociceptive behavior. Nifedypine inhibited particularly clinical symptoms such as tachycardia and hyperventilation. The observed antinociceptive action of VGCCs type-L blockers suggests that these channels play a crucial role in the modulation of acute visceral hyperalgesia. Nifedipine can be useful in controlling acute visceral pain associated, for example, with different kinds of colic.
Plants belonging to Rhodiola kirilowii species, members of Rhodiola genus and Crassulaceae family, grow wildly in Tibet, Mongolia and China mountains and are traditionally used as adaptogens, antidepressants and anti-inflammatory remedies. Nowadays, R. kirilowii is cultivated in some countries, also in Poland. In our previous papers we reported immuno- and angio-modulatory effects of aqueous and hydro-alcoholic extracts of radix and rhizome of this plant in non-pregnant and pregnant mice. The aim of the present study was to evaluate the effect of feeding pregnant and further lactating mice these extracts on selected thymus function parameters in adult progeny. The counts of M-30+ apoptotic cells, in the thymuses obtained from progeny of mice fed during pregnancy and lactation water or 50% water-alcoholic extract of Rhodiola kirilowii, were significantly lower (p<0.05) than apoptotic cells counts observed in the control mice. No significant differences in the counts of IL-7-positive cells in the thymuses obtained from progeny of the control mice and mothers treated with water or hydro-alcohol extracts of Rhodiola kirilowii were observed.
Jony chromu (III), podobnie jak genisteina, mogą pełnić rolę modulującą proces proliferacji komórek. Celem przeprowadzonych badań było określenie zmian dynamiki podziałów komórkowych miocytów mysich linii C2C12 zależnych od stężeń chromu oraz genisteiny. Do badań zastosowano standardową pożywkę (DMEM) zawierającą 10% płodowej surowicy bydlęcej (FBS) poddanej uprzedniej adsorpcji związków hydrofobowych na kolumnie Lipidex-1000. Chrom dodawano do medium w postaci pikolinianu [C18H12N3O6Cr] lub octanu [(CH3C02)7Cr3(OH)2] w 5 różnych stężeniach (0.1 - 1000 µgCr3+/L). Genisteinę badano w stężeniach 1, 10 i 100 µM. Czynniki doświadczalne stosowano w okresie od 48 do 96 godz. hodowli, po czym próbki zbierano i liczono w komorze Burkera. W badaniu kontrolnym efektu oczyszczania FBS na lipideksie stwierdzono nieoczekiwany 50% wzrost liczebności komórek po usunięciu hydrofobowych związków, co wskazuje że ich obecność ma hamujący wpływ proliferacje. Wprowadzenie rosnących stężeń chromu do medium hodowlanego spowodowało proporcjonalny spadek podziałów komórek począwszy od 10 µgCr3+/L dla pikolinianu oraz od 100 µgCr3+/L dla octanu z maksymalnym efektem hamowania przy 100 µgCr3+/L (pikolinian; 80%) i 1000 µgCr3+/L (octan; 55%). Genisteina dodana do medium hodowlanego w stężeniu 1 i 10 µM powodowała tylko niewielkie zmniejszenie dynamiki podziałów (25%), natomiast stężenie 100 µM spowodowało całkowitą blokadę podziałów komórkowych (100%). Uzyskane wyniki wskazują na większą aktywność biologiczną chromu stosowanego w postaci pikolinianu aniżeli octanu. Podsumowując można stwierdzić, że obserwowane efekty działania wysokich i niskich stężeń obu badanych związków są zgodne z założeniem ich dwufazowego działania oraz, że stężenia jonów chromu do 1 µgCr3+/L oraz genisteiny do 10 µM można uznać za wartości graniczne.
Jony chromu (III) mają istotny wpływ na przemianę węglowodanowo-lipidową ludzi i zwierząt, powodując u chorych na cukrzycę wzrost wrażliwości komórek na insulinę, zwiększenie przemian kwasów tłuszczowych, spadek masy ciała i poziomu wolnych kwasów tłuszczowych w surowicy. Celem pracy było zbadanie działania chromu na proces beta-oksydacji kwasów tłuszczowych oraz zmiany ekspresji genów szlaku insulinowego w tkance mięśniowej. Do badań użyto mysich komórek mięśniowych linii C2C12 poddanych 4-dniowemu różnicowaniu. Chrom dodawano do medium w postaci chlorku lub pikolinianu chromu a aktywność β-oksydacji mierzono po 1, 3, 6 lub 48 godzinnej inkubacji. Suplementacja chromem w stężeniu 1 μgCr³⁺/L spowodowała wzrost (p < 0,001) aktywności procesu spalania kwasów tłuszczowych w 1, 3 godzinie inkubacji z pikolinianem oraz w 1, 3, i 6 godzinie inkubacji z chlorkiem chromu. Po 48 godzinnej inkubacji z jonami chromu obserwowano obniżenie aktywności tego procesu. Wpływ chlorku chromu 10 μgCr³⁺/L na ekspresję genów zaangażowanych w szlak przekazywania sygnału od insuliny określono z wykorzystaniem mikromacierzy SuperArray. Chrom po 4 godz. inkubacji spowodował wzrost ekspresji 22 genów natomiast po 24 godzinach wzrost dwóch i spadek ekspresji dwóch genów w porównaniu z kontrolą. Uzyskane wyniki wskazują na pozytywny wpływ suplementacji chromem na zwiększenie aktywności β-oksydacji. Dane uzyskane techniką mikromacierzy wskazują na interakcję jonów chromu ze szlakiem przewodzenia sygnału insulinowego również na poziomie transkrypcyjnym. Wzrost ekspresji genów związanych z metabolizmem lipidów i genów docelowych dla PPAR sugerują trwałe efekty wywołane przez jony chromu.
It is very difficult to cure pregnant females suffering from infections, because of the risk which might occur during treatment by several, even herbal, medications. Many of these substances, among them extracts from plants, have antimicrobial, anti-inflammatory and immunostimulatory properties owing to their polyphenols content, but also may reveal unwanted effects on the fetal development because of their anti-angiogenic properties. The aim of the present study was to elucidate whether daily feeding pregnant and nursing mice 0.2 mg/kg epigallocatechin (EGC), previously recognized as angiogenesis inhibitor, may lead to abnormalities in morphology of spleen and in some parameters of immune function of their adult, 6-week old progeny. Morphometry of EGC offspring spleens revealed lower number of lymphatic nodules and their larger diameter than those found in the control offspring. Cellularity of spleens was lower in EGC offspring than in the controls. Cytometric analysis showed that this decline concerns lymphocytes with CD335 (p<0.001), CD19 (p<0.01) and CD4 (p<0.05) markers. No differences were observed in the humoral response to the immunization with SRBC, and in the proliferative response of splenocytes to mitogens PHA, ConA and LPS.
Lymphocyte-induced angiogenesis test (LIA) is a model of local graft-versus-host (GVH) reaction, marker of the earliest events resulting from activation of donor lymphocytes after contact with host semi-allogeneic histocompatibility antigens. The effect of in vivo oral administration of Aloe vera gel for 21 days to maternal strain (Balb/c) donor mice on the ability of their splenic lymphocytes to induce cutaneous angiogenesis (LIA test) in F1 Balb/c x C3H recipients, was studied. Results: Neovascular reaction evaluated 72 hours after cells grafting was significantly lower in F1 mice grafted with lymphocytes collected from Aloe- fed donors, than in recipients of lymphocytes collected from respective controls. Conclusions: This observation opens the promise of safe and ethically acceptable possibility of use of Aloe vera gel in human donors in prevention of GVHD in recipients of bone marrow grafts.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.