Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
A case of cholecystolithiasis in a dog was described on which a total cholecystectomy was performed. After the surgical operation antibacterial and symptomatical treatment was ordered. The control examination carried out at 6, 12 and 24 months after the treatment revealed no disorders in the dog’s health.
23 cases of caesarian sections in mares are presented in the article. 9 mares were operated in the clinic, 14 in field conditions. In all cases dead fetuses were found during the clinical examination performed before the operation. 3 mares were operated by the flank approach, 20 operations were carried out by midline incision. In 3 cases it was impossible to perform the incision of the uterus extraperitonealy. In one of these cases operators were forced to conduct a fetotomy during the operation. In all other mares the incision of the uterus was carried out extraperitonealy. From the 23 mares, 2 mares in a very bad condition died the during operation, a third passed away after 3 months (for unknown reasons). Other mares survived the operation but the further reproduction history of these patients is unknown. Among serious postoperative complications were: 2 abdominal hernias and one serious peritonitis with postpartum laminitis, which left permanent lameness. An approximately 86% survival rate in mares that underwent caesarian section with dead fetuses before an operation seems to be a good result. When there is no possibility of transportation of the mare to the clinic, a caesarian section can be carried out successfully in field conditions.
Fractures of the first phalanx belong to the most frequent in horses. Three cases of surgical treatment of first phalanx fractures in horses have been presented. The cases differed by the period of time between the accident and surgical treatment. In all cases osteosynthesis by means of orthopedic screws was applied. In all horses fracture repair was successful, however, not all horses recovered fully enough to return to work.
Selekcja koni wolnych od martwicy chrzęstno-kostnej (osteochondrosis – OC) jest obowiązkowym elementem hodowli w większości związków hodowców koni. Konie selekcjonuje się w tym kierunku przed rozpoczęciem właściwej próby dzielności, choć wyniki badań wykazują, że istotnym elementem mającym wpływ na występowanie zmian osteochondrotycznych jest poddawanie koni treningowi. Celem pracy było określenie częstości występowania OC u młodych ogierów podczas prób dzielności. 28 ogierów zbadano dzień po przyjęciu do zakładu oraz po 100 dniach treningu. Podstawą rozpoznania choroby było badanie rentgenowskie. Zdjęcia rentgenowskie wykonywano przy użyciu aparatu rentgenowskiego Gierth HF 80 Plus umocowanego na specjalnym statywie, a następnie poddawano obróbce cyfrowej przy użyciu skanera CR 3600 firmy VetRay. U każdego konia wykonano 10 zdjęć radiologicznych: każdy palec w projekcji bocznej (4 zdjęcia), każdy stęp w projekcji bocznej i strzałkowej (4 zdjęcia) oraz kolana w projekcji bocznej (2 zdjęcia). Zmiany widoczne na zdjęciach rentgenowskich, wskazujące na występowanie OC, określono według skali 4-stopniowej (0 – brak OC; 1 – ogniskowe ubytki i zagęszczenia cienia kości na wysokości miejsca zamknięcia chrząstki wzrostowej kości, minimalnego stopnia spłaszczenie kości podchrzęstnej oraz nieznaczna nadbudowa kości w okolicy przyczepu torebki stawowej; 2 – wyraźne spłaszczenie kości podchrzęstnej oraz wyraźna nadbudowa kości w okolicy przyczepu torebki stawowej 3 – obecność wolnego fragmentu kostno-chrzęstnego w jamie stawu) oraz skali 2-stopniowej (0 – brak wolnego fragmentu kostno-chrzęstnego w stawie; 1 – obecność wolnego fragmentu kostno-chrzęstnego w stawie). Wstępne wyniki zmian podano w procentach występowania przed i po treningu. W populacji badanych ogierów już w chwili przyjęcia do zakładów treningowych częstość występowania zmian osteochondrotycznych sięgała 25% i wzrosła po treningu do 29% badanych ogierów. Najwięcej rentgenowskich zmian OC stwierdzono w stawach pęcinowych, zarówno kończyn piersiowych, jak i miednicznych.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.