Ograniczanie wyników

Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 30

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
W latach 2004-2007 w Zakładzie Herbologii i Technik Uprawy Roli IUNG – PIB we Wrocławiu (50°58’ N; 16°56’ E) oceniano wpływ systemów uprawy roli na bioróżnorodność gatunkową chwastów segetalnych oraz efektywność herbicydów i ich mieszanin w ograniczaniu zachwaszczenia kukurydzy uprawianej w zmianowaniu i monokulturze. Dynamikę zmian w zbiorowiskach chwastów oceniano metodą ramkową na obiektach kontrolnych kukurydzy uprawianej w zmianowaniu z zastosowaniem orki oraz w monokulturze z siewem bezpośrednim. W monokulturze kukurydzy znacznie zwiększyły swój udział Echinochloa crus galli i Chenopodium album oraz Solanum nigrum, Aethusa cynapium i Galeopsis tetrahit. Zbiorowisko chwastów w kukurydzy uprawianej w zmianowaniu charakteryzowało się większą bioróżnorodnością, a zmiany liczebności i składu gatunkowego w latach badań były niewielkie. Skuteczność działania herbicydów oceniano na tle trzech wariantów uprawy roli: tradycyjnego (orka pod kukurydzą w zmianowaniu i monokulturze), uproszczonego oraz zerowego (siew bezpośredni). Stosowano herbicydy Lumax 537,5 SE, mieszaniny środków Maister 310 WG + Mustang 306 SE oraz Callisto 100 SC + Milagro 040 SC. Najlepszy efekt chwastobójczy uzyskano w kukurydzy uprawianej w zmianowaniu po orce. W monokulturze z zastosowaniem uproszczeń uprawowych oraz siewów bezpośrednich zadowalający efekt chwastobójczy osiągnięto po zastosowaniu mieszaniny Maister 310 WG + Mustang 306 SE z dodatkiem adiuwantu – systemem dawek dzielonych.
Badania inwentaryzacyjne wskazują na występowanie znacznych niedoborów Cu w glebach Polski. W tej sytuacja pszenica jako roślina szczególnie wrażliwa na brak Cu wymaga nawożenia tym pierwiastkiem. Efekt aplikacji Cu może być jednak zależny od poziomu nawożenia N. Interakcja N × Cu w żywieniu roślin jest bowiem od dawna znanym zjawiskiem. Celem pracy było zbadanie reakcji pszenicy ozimej na aplikację Cu w zależności od poziomu nawożenia azotowego, z uwzględnieniem jej zróżnicowania odmianowego. W latach 2003, 2004 i 2006 przeprowadzono 3 doświadczenia połowę, w których badano reakcję kilkunastu odmian pszenicy ozimej na łączną aplikację miedzi i azotu. Stosowano 2 poziomy azotu: 90 kg·ha⁻¹ (N1) i 130 kg·ha⁻¹ (N2) oraz dolistną aplikację miedzi w dawce 300 g·ha⁻¹ Cu. Oprysk siarczanem miedzi wykonywano wiosną w fazie krzewienia. We wszystkich latach badań stwierdzono interakcję nawożenia pszenicy miedzią i azotem, zarówno w plonach jak i w zawartości tych pierwiastków w pędach pszenicy ozimej. Łączne oddziaływanie N i Cu na plony zależało od zawartości dostępnej dla roślin Cu w glebie oraz od warunków pogodowych. Interakcja negatywna w plonach wystąpiła w szczególnie suchym 2003 roku, a pozytywna w roku 2004 z najmniejszą zawartością Cu w glebie. Wyższy poziom nawożenia azotowego wyraźnie podwyższał zawartość miedzi w pędach pszenicy w stosunku do poziomu niższego. Badane odmiany pszenicy reagowały odmiennie na aplikację Cu zarówno w zależności od poziomu nawożenia azotem jak i od roku badań. Na podstawie 3-letnich badań nie udało się wyodrębnić odmian o jednolitej reakcji na łączne nawożenie N i Cu.
Badania prowadzono w latach 2003-2006 na polach Stacji Doświadczalnej IUNG - PIB w Jelczu Laskowicach w ramach Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego (PDO). Oceniono wpływ zróżnicowanego nawożenia azotowego na plonowanie roślin oraz wybrane wskaźniki architektury łanu kilku odmian pszenicy jarej. Odmiany należały do trzech grup wartości technologicznej: elitarnej, jakościowej i chlebowej. Czynnikami doświadczenia były odmiany oraz dawki nawożenia azotem. Doświadczenia zakładano na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego metodą pasów prostopadłych (split-block) w dwóch powtórzeniach. Pomiary powierzchni liści (LAI) oraz średniego kąta ich nachylenia (MTA) wykonano w czterech powtórzeniach miernikiem LAI-2000 w fazie początku kłoszenia pszenicy. W badaniach nie wykazano związku wskaźnika LAI z plonem ziarna pszenicy jarej. Duży wpływ na wyniki badań wywierały warunki pogodowe w poszczególnych latach badań. Zróżnicowane nawożenie azotowe nie wpłynęło istotnie na żaden z badanych wskaźników.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.