Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 13

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przepisy dotyczące znakowania żywności wartością odżywcza^ które przewidują obowiązkowe umieszczanie informacji o wartości odżywczej, w tym m.in. o zawartości sodu, w przypadku pewnych grup środków spożywczych, jak też dobrowolne zamieszczanie przez producentów informacji żywieniowej, zapewniają konsumentom możliwość oceny produktu spożywczego pod kątem zawartości w nim sodu. Coraz częściej pojawiają się też dodatkowo informacje o zawartości soli w produkcie. Niestety, jak wskazują badania konsumenckie, znaczna część badanych osób nie interesowała się informacjami odnoszącymi się do wartości odżywczej żywności zamieszczanymi przez producentów na opakowaniach środków spożywczych. Wskazuje to na potrzebę działań edukacyjnych i zachęcania konsumentów do czytania i wykorzystywania informacji z etykiet produktów spożywczych.
Podstawowym dokumentem, który reguluje zagadnienia dotyczące wzbogacania żywności jest rozporządzenie (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji. W sprawach znakowania oraz w kwestiach nieuregulowanych jeszcze prawnie na szczeblu wspólnotowym, ww. rozporządzenie odwołuje się do istniejących dyrektyw i rozporządzeń WE oraz przepisów poszczególnych Państw Członkowskich. Przestrzeganie ustalonych wymagań, zwłaszcza w odniesieniu do znakowania żywności wartością odżywczą, stanowi ważny element ochrony zdrowia konsumentów oraz ich edukacji żywieniowej. Na podstawie etykiet 51 wzbogaconych produktów spożywczych – dostępnych na rynku warszawskim, należących do różnych grup asortymentowych – oceniono przestrzeganie przez producentów obowiązujących przepisów dotyczących wzbogacania i znakowania żywności. Stwierdzono, że produkty spożywcze były wzbogacane wyłącznie w witaminy i składniki mineralne dozwolone do dodawania do żywności, jednak w przypadku 11 produktów w ilościach niezgodnych z wymaganymi przepisów krajowych. Wymaganą informację żywieniową (według grupy 2. dyrektywy 90/496/EWG oraz całkowite ilości witamin i składników mineralnych w żywności po wzbogaceniu) zamieszczono jedynie na etykietach 9 spośród 51 ocenianych produktów. W wielu przypadkach informacja żywieniowa była niezbyt widoczna i mało czytelna. Zdecydowana większość produktów opatrzona była oświadczeniami żywieniowymi o zastosowanym dodatku witamin i/lub składników mineralnych.
W wybranych asortymentach produktów spożywczych z dodatkiem wapnia, żelaza i magnezu oznaczono zawartość tych składników mineralnych. Uzyskane wyniki porównano z ilościami zadeklarowanymi w informacji żywieniowej na etykietach produktów. Średnia zawartość wapnia we wszystkich badanych produktach z dodatkiem tego składnika mineralnego była zgodna z jego ilością zadeklarowaną na etykiecie. W przypadku żelaza wszystkie wyniki oznaczeń były o co najmniej 20% wyższe od wartości deklarowanych. Największą różnicę pomiędzy oznaczoną analitycznie zawartością składnika mineralnego w produkcie a jego ilością deklarowaną uzyskano w przypadku cappuccino z magnezem; średnia oznaczona zawartość była o 75% niższa od zawartości zadeklarowanej na opakowaniu tego produktu.
W lalach 2004 - 2005 przeprowadzono walidację melody oznaczania wapnia i magnezu w żywności metodą atomowej spektrometrii absorpcyjnej w wersji płomieniowej oraz oszacowano niepewność wyników. W pracy przedstawiono wyniki badań podstawowych parametrów walidacji, tj. precyzji i poprawności, wyniki oznaczeń w certyfikowanych materiałach odniesienia oraz uzyskane w badaniach biegłości. Uzyskane wyniki potwierdzają, że stosowana metoda charakteryzuje się zadowalającą precyzją i poprawnością. Dodatkowym potwierdzeniem kompetencji Laboratorium IZZ w tym zakresie było uzyskanie w 2006r. certyfikatu Polskiego Centrum Akredytacji.
W artykule porównano zawartość witaminy C i zawartość wapnia deklarowane na etykietach produktów z wartościami oznaczonymi analitycznie w wybranych produktach wzbogaconych, dostępnych na warszawskim rynku. W przypadku witaminy C stwierdzono stosowanie znacznych naddatków technologicznych w procesie wzbogacania żywności. Natomiast rzeczywista zawartość wapnia nie różniła się znacząco od wartości deklarowanych na etykietach. W końcu 2006 r. opublikowano tekts rozporządzenia UE o dodawaniu witamin i składników mineralnych oraz innych substancji. Rozporządzenie będzie obowiązywać we wszystkich krajach Wspólnoty i zastąpi przepisy krajowe dotyczące dobrowolnego wzbogacania żywności.
Dane zawarte w tabelach wartości odżywczej produktów spożywczych są stale aktualizowane i uzupełniane ze względu na obserwowany szczególnie w ostatnich latach szybki rozwój rynku żywność, w Polsce, jak również stosowanie nowoczesnych metod analitycznych do oznaczania składników odzywczych. Osoby wykorzystujące w swej pracy dane o składzie żywności powinny więc sięgać po najnowsze krajowe wydania tabel lub najbardziej aktualne komputerowe bazy danych.
W pracy przedstawione zostały wybrane zagadnienia prawa żywnościowego, których przepisy mają związek z profilaktyką przewlekłych chorób niezakaźnych. Stanowią one podstawę ochrony konsumentów przed nadmiarem niepożądanych dla zdrowia substancji oraz ograniczają stosowanie niewłaściwych procesów technologicznych w produkcji żywności. Regulują skład dostępnych na rynku środków spożywczych, w tym w szczególności żywności wzbogacanej. Rozwój nowych technologii powoduje pojawianie się nowych składników żywności stosowanych do środków spożywczych, często określanych jako żywność funkcjonalna. Składniki te mogą podnosić wartość odżywczą produktów spożywczych. Wzrastające zainteresowanie konsumenta osiągnięciem i utrzymaniem dobrego stanu zdrowia oraz wysokiej aktywności psychofizycznej przez jak najdłuższy czas, wymusza poszukiwanie nowych metod produkcji żywności, które pozwolą pozyskać nie tylko odpowiednią ilość surowców do produkcji środków spożywczych, ale również będą spełniać wysokie standardy jakości zdrowotnej i żywieniowej. Coraz powszechniej w produkcji surowców roślinnych stosuje się inżynierię genetyczną ze względu na korzyści, jakie może ona przynieść nie tylko dla środowiska czy rolników, ale również dla konsumentów, ze względu na poprawę jakości zdrowotnej tej żywności. Odpowiednie regulacje prawne mają służyć zachowaniu bezpieczeństwa produktów, jak też zapewnić przekaz prawidłowej informacji.
Wadliwy sposób żywienia oraz nieprawidłowa jakość zdrowotna żywności mogą być czynnikiem ryzyka wystąpienia wielu chorób oraz zaburzeń stanu zdrowia. Produkty wprowadzane do obrotu muszą być bezpieczne i odpowiednio znakowane. Prawo żywnościowe odgrywa w tym obszarze znaczącą rolę, mając na uwadze ochronę zdrowia konsumenta. W artykule omówiono przepisy prawne ustanawiające wymagania dla środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz suplementów diety, a także substancji dodatkowych. Produkty te, jako źródło składników odżywczych i innych fizjologicznych mogą przyczynić się do lepszej realizacji zaleceń żywieniowych, a także mogą umożliwić zaspokojenie szczególnych potrzeb żywieniowych osób w różnych stanach fizjologicznych oraz w określonych stanach chorobowych. W profilaktyce chorób żywieniowozależnych bardzo ważną rolę odgrywa również prawidłowa informacja dla konsumentów, w tym znakowanie wartością odżywczą oraz oświadczenia żywieniowe i zdrowotne. Odpowiednie regulacje w tym obszarze mają zapewnić właściwą jakość i bezpieczeństwo produktów wprowadzanych do obrotu.
Using the method of food frequency questionnaire, energy intake and that of selected nutrients was studied in two groups of children with coeliac disease kept on gluten-free diet or on traditional diet containing gluten. The recommended dietary allowances for energy, basic nutrients, phosphorus, magnesium, potassium, vitamins A, E, C and B-vitamins (thiamin, riboflavin and niacin) were generally sufficiently covered. In both groups of children the intake of energy and fat was particularly high, the intake of cholesterol and sodium was also too high. The mean intake of calcium, iron, zinc and copper was below the recommended values. No statistically significant differences were found between these groups in the intake of energy and nutrients. In about one-fourth of children with coeliac disease on gluten-free diet or on the traditional one the intake of protein, magnesium, vitamin E, vitamin C, thiamin and riboflavin was below the recommended level, and at least half these children had calcium, iron, zinc, copper and niacin intake below the recommended values.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.