Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Na terenach o rozproszonej zabudowie najczęściej panują sprzyjające warunki do stosowania rozwiązań zwiększających retencjonowanie i wsiąkanie wód opadowych. Zastosowanie urządzeń do infiltracji oraz przetrzymania wód opadowych korzystnie oddziałuje na dynamikę odpływu powierzchniowego, co ma duże znaczenie przy projektowaniu kanalizacji deszczowej w obrębie obszarów zabudowanych oraz obiektów drogowych. Możliwość zastosowania urządzeń do infiltracji wód opadowych uzależniona jest od głębokości zalegania wód gruntowych, rodzaju gruntu, warunków wysokościowych i dostępności terenu o odpowiedniej powierzchni. W artykule przedstawiono sposoby zagospodarowania wód opadowych, które mogą być stosowane na terenach o luźnej zabudowie. Wyniki z przeprowadzonych badań składu granulometrycznego zawiesin występujących w wodach opadowych oraz analiza danych literaturowych dotycząca oceny jakości spływów opadowych wykazały dużą zmienność oznaczanych wskaźników zanieczyszczeń. Zastosowanie systemów chłonnych pozwala na usunięcie większości zanieczyszczeń skumulowanych na cząstkach zawiesiny zatrzymywanej najczęściej w powierzchniowej warstwie chłonnej urządzeń do infiltracji wód opadowych do gruntu. Znajomość składu granulometrycznego zawiesin w opadach atmosferycznych pozwala oszacować intensywność zachodzenia zjawiska kolmatacji w gruntach o różnym uziarnieniu, a także wybrać metody pozwalające chronić powierzchnię chłonną przed wgłębną kolmatacją. Regularnie przeprowadzane zabiegi eksploatacyjne systemów chłonnych umożliwiają usunięcie zakolmatowanej warstwy gruntu, a wraz z nią większość zanieczyszczeń wprowadzanych do profilu glebowego przez infiltrujące wody. Pozwala to chronić wody podziemne przed ich zanieczyszczeniem.
Celem badań przeprowadzonych w skali półtechnicznej było określenie możliwości ograniczenia strat azotu w czasie kompostowania pomiotu kurzego. Badania przeprowadzono stosując różny skład kompostowanego materiału. W próbie A kompostowano materiał o składzie: 70% pomiotu kurzego i 30% słomy, w próbie B: 80% pomiotu kurzego i 20% słomy, w próbie C: 60% pomiotu kurzego, 20% słomy i 20% fosfogipsu. Ubytek azotu ogólnego po 278 dniach kompostowania w przypadku próby A wyniósł 274 g·kg⁻¹, próby B - 388 g·kg⁻¹ i próby C - 363 g·kg⁻¹ s.m. Zaobserwowano, że w próbach A i B po pewnym okresie czasu następował wzrost zawartości azotu w kompostowanym materiale. Zjawiska tego nie zaobserwowano w próbie C zawierającej fosfogips.
Pola irygowane zalicza się do jednych z najstarszych rozwiązań technicznych, służących do oczyszczania ścieków. Przy wieloletniej eksploatacji pól irygowanych dochodzi do istotnych zmian składu chemicznego profilu glebowego. Najbardziej niebezpieczne jest odkładanie się w gruncie siarczków metali ciężkich. Po zaprzestanie eksploatacji pól irygacyjnych dochodzi do zmiany warunków tlenowych. Napowietrzenie gleb organicznych prowadzi do uruchomienia biochemicznych procesów utleniania materii organicznej, azotu amonowego i siarczków. Skutkować to może gwałtownym zakwaszeniem środowiska glebowego. W pracy przedstawiono oryginalne wyniki badań przeprowadzonych w warunkach laboratoryjnych nad wpływem dynamiki zmian odczynu gleb organicznych, porośniętych roślinnością szuwarową pobranych z terenu wrocławskich pól irygowanych. Wykazano, że w skrajnych przypadkach odczyn gleb może obniżyć się po kilku miesiącach od zaprzestania nawadniania ściekami nawet do 3,5 pH.
W artykule przedstawiono charakterystykę zlewni zbiornika retencyjnego Dobromierz oraz zamieszczono wyniki analiz kształtowania się wybranych wskaźników jakości wód powierzchniowych zlewni i wód zbiornika. W zlewni prowadzona jest intensywna produkcja drobiu. Niewłaściwe wykorzystanie nawozów organicznych powoduje pogorszenie jakości wód powierzchniowych, retencjonowanych w zbiorniku Dobromierz. Na podstawie analizy utlenialności, stężeń azotanów i chlorków wykazano m. in., że szereg czasowy azotanów i utlenialności ma istotną składową harmoniczną; stężenie chlorków wykazuje statystycznie istotny liniowy trend malejący. Obserwowane zmniejszenie stężeń chlorków w wodach rzeki Strzegomki, to prawdopodobnie efekt zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego, jaki nastąpił na terenie zlewni z chwilą wyłączenia z eksploatacji wałbrzyskich koksowni.
W procesach oczyszczania wody i ścieków przy usuwaniu zawiesin istotną rolę odgrywają właściwości i cechy pojedynczych cząstek. Powierzchnia właściwa, kształt, wielkość i stopień upakowania cząstek zawiesiny decyduje o ich właściwościach sedymentacyjnych i sorpcyjnych. Informacje na temat budowy wewnętrznej, struktury i rozmiaru cząstek tworzących zawiesinę można uzyskać między innymi w badaniach składu granulometrycznego przy wykorzystaniu granulometrów laserowych. W artykule przedstawiono oryginalne wyniki badań składu granulome-trycznego zawiesin zawartych w komunalnych ściekach surowych, ściekach oczyszczonych oraz w popłuczynach powstających na stacjach uzdatniania wód podziemnych. Przy opracowywaniu wyników badań składu granulometrycznego zawiesin wykorzystano zmodyfikowaną postać równania Avramiego.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 1 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.