Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 34

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
1
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Azbest w podwrocławskiej wsi a regulacje prawne

100%
W Polsce od 1997 r. obowiązuje zakaz produkcji, sprzedaży i stosowania wyrobów azbestowych. Wyroby azbestowe stosowane były jako dobry materiał izolacyjny, ze względu na złe przewodnictwo ciepła i prądu. Dzięki ogniotrwałości i izolacyjności termicznej stosowane były również do wyrobu i farb ogniotrwałych. Azbest używano w produkcji azbestocementu (sprasowany cement z azbestem). Stanowił on wzmocnienie w niepalnych materiałach budowlanych, jak np. pokryciach dachowych (płytach eternitowych płaskich i falistych), rurach itp. Najbardziej szkodliwy, rakotwórczy jest pył azbestowy, będący przyczyną pylicy azbestowej i międzybłoniaka opłucnej. Pierwsze wzmianki na temat szkodliwości azbestu pochodzą z lat 1900–1910. W roku 1910 francuskie badania potwierdziły szkodliwy wpływ azbestu na organizm człowieka. Usuwanie wyrobów azbestowych z budynków wymaga stosownych zabezpieczeń pracowników, a odpady utylizacji. Jednym ze sposobów utylizacji azbestu jest jego składowanie na składowiskach odpadów niebezpiecznych. Ostatnio coraz częściej korzysta się z nowoczesnej, bezodpadowej technologii unieszkodliwiania azbestu – MTT (Microwave Thermal Treatment). Omówiona w pracy problematyka dotyczy ochrony i poprawy stanu środowiska, zdrowia społeczeństwa poprzez usuwanie wyrobów azbestowych, na przykładzie wybranych czterech podwrocławskich gmin: Miękinia, Kobierzyce, Żórawina, Kąty Wrocławskie. Azbest jest szkodliwy dla zdrowia i ze względu na zagrożenie, jakie stwarza musi być usunięty ze wszystkich obiektów w kraju do końca 2032 roku.
2
Artykuł dostępny w postaci pełnego tekstu - kliknij by otworzyć plik
Content available

Funkcja turystyczno-rekreacyjna wsi

100%
Na przykładzie kilku dolnośląskich wsi omówiono możliwość rozwoju w nich funkcji turystyczno-rekreacyjnej, wykorzystując elementy dziedzictwa kulturowego, warunki naturalne, krajobrazowe. Przedstawione wsie mają szanse w niedługim czasie zmienić swoje oblicze, zostać „odkryte" przez ludzi poszukujących sposobów na życie poprzez m.in. rozwój turystyki na wsi, poznane przez osoby szukające miejsc wypoczynku wśród wiejskich krajobrazów i zabytków. Na obecny stan obiektów na wsi, powstawanie nowych inwestycji i ochronę istniejących, często cennych zabytków architektonicznych wpływ ma w dużej mierze sytuacja gospodarcza, zaangażowanie mieszkańców, władz lokalnych, prawidłowa polityka przestrzenna. Liczne przykłady świadczą o tym, iż umiejętność wykorzystania walorów naturalnych, elementów dziedzictwa kulturowego w połączeniu z dobrą organizacją daje możliwości rozwoju m.in. funkcji turystyczno-rekreacyjnej, a zarazem całej wsi. Zwiększenie ruchu turystycznego na wsi spowoduje powstawanie nowej bazy noclegowej, gastronomicznej, handlowej. Wymusi niejako poprawę warunków higieniczno-zdrowotnych osiedli wiejskich, podnosząc ich estetykę i uzupełniając infrastrukturę.
Modern German village, in the form of dense or shattered settlement, its architecture, constructive materials, spatial lay-out, functions, the way of ground-exploitation are slightly differentiated in particular united countries (lands). Natural conditions, the time of springing up, farming type (if still exists) and social structure – all those factors influence the country development. All changes in the style of farming and village function are being reflected in development of building areas, which has been moderated and renovated from many years – not always with the profit for cultural heritage. The evidences of the urbanisation may be seen at German countryside (as well as in other UE countries), discussed in the paper and shown on annexed photographs. In the process of constant changes the attention points on saving the identity of the place and form of development. The projects focused on development and infrastructure renovation and preserving cultural heritage as well are being initiated. The awareness of countryside cultural value as the result historical colonisation has been creating during multi-year transformation.
4
100%
W opracowaniu omówiono udział społeczności lokalnej w rozwiązywaniu współczesnych problemów ziem górskich. Partycypacja społeczna to ważny proces demokratyczny. Odgrywa ona istotną rolę w rozwiązywaniu współczesnych problemów rozwoju nie tylko ziem górskich, ale i podgórskich, nizinnych, nadmorskich. Problematyka ta została przedstawiona na podstawie przykładu Ziemi Lądeckiej, a zwłaszcza małego miasta Lądek Zdrój, siedziby gminy (6140 stałych mieszkańców). Miejscowość położona jest na Ziemi Kłodzkiej, na wysokości 440–480 m n.p.m., pomiędzy Górami Złotymi a Krowiarkami, w dolinie rzeki Białej Lądeckiej. Teren przynależy geograficznie do Sudetów Południowo- Wschodnich. W demokratycznym kraju, jakim jest Polska w szczególny sposób winno zwracać się uwagę na udział społeczeństwa w kształtowaniu i pielęgnowaniu przestrzeni, dbałość o ład przestrzenny. Tylko przy aktywnym udziale społeczności lokalnych właściwie mogą być rozwiązywane określone problemy przestrzenne związane z rozwojem miast i wsi, ich odnową, rewaloryzacją i rewitalizacją. Wdrażając zrównoważony rozwój do planowania i gospodarowania przestrzenią jakże istotne są formy aktywności społecznej. Przedmiotem analizy były również mechanizmy partycypacji społecznej jako narzędzia zarządzania, czynnik pewności tak ważny przy podejmowaniu każdego nowego przedsięwzięcia. Wskazano trzy pola tworzenia możliwości i rozwijania partycypacji społecznej (dostęp do informacji; udział w procesie podejmowania decyzji; dostęp do środków prawnych i administracyjnych). Przedstawiono aktywny udział społeczności lokalnych w konsultacjach społecznych stanowiących klucz pozytywnych przemian w przestrzeni. Zwrócono również uwagę na jej słabości, wdrażając zrównoważony rozwój do planowania i gospodarowania przestrzenią. Skrótowo wskazano rozwiązania dotyczące partycypacji społecznej stosowane w tzw. „starych krajach UE”. Na szczególną uwagę zasługuje instytucja mediatora społecznego, chroniąca przed konfliktami pomiędzy uczestnikami dyskusji dotyczących zagospodarowania, organizacji w przestrzeni. Mówiąc o partycypacji społecznej, należy zwrócić uwagę na podstawowe uwarunkowania rozwoju przestrzeni, zarówno zewnętrzne, jak i wewnętrzne, tak by już od samego początku procesu planistycznego wszystko właściwie ułożyć, uporządkować, zaplanować, ku zadowoleniu społeczności lokalnych.
6
100%
W opracowaniu zwrócono uwagę na byłe dolnośląskie uzdrowisko wiejskie Sokołowsko, któremu przypisać można miano „uzdrowiska zapomnianego”. Potencjał lecznictwa uzdrowiskowego to przede wszystkim: właściwości klimatyczne, zasoby surowców leczniczych oraz infrastruktura usługowa. Główne atuty miejscowości to przede wszystkim: górska lokalizacja przygraniczna nieopodal Wałbrzycha, właściwości klimatyczne sprzyjające leczeniu dróg oddechowych, infrastruktura uzdrowiskowa, unikalne w skali kraju krajobrazy górskie, objęte ochroną w ramach utworzonego w 1998 roku Parku Krajobrazowego „Sudety Wałbrzyskie”. Współcześnie niepokojącym zjawiskiem jest zmniejszanie się bazy lecznictwa uzdrowiskowego w regionie oraz ogólnej liczby kuracjuszy (patrz Sokołowsko i inne miejscowości uzdrowiskowe zarówno miejskie, jak i wiejskie).
W opracowaniu przedstawiono współczesne procesy, w tym funkcjonalnoprzestrzenne i zjawiska społeczno-ekonomiczne występujące w strefie podmiejskiej Wrocławia w ostatnich dziesięciu latach. Wskazano te obszary, jako nie zdefiniowane na tle miast i wsi. W miarę oddalania się od miasta, w kierunku peryferii, strefy podmiejskiej intensywność i różnorodność zjawisk funkcjonalnych, przestrzennych, społeczno-gospodarczych zdecydowanie maleje. Tereny te, zwłaszcza w ostatnich latach (w okresie tzw. boomu budowlanego) wyróżniają się na tle najbliższego i dalszego otoczenia. Pojawia się na nich bardzo rozwinięte, nowoczesne budownictwo mieszkaniowe (przede wszystkim indywidualne) lub usługowe i produkcyjne (zwłaszcza wielkopowierzchniowe). Obserwuje się napływ ludności z miast (zwłaszcza młodego pokolenia). Szybko zmienia się struktura użytkowania ziemi, a także pełnione funkcje społeczno-gospodarcze. W niezwykle szybkim tempie wzrasta natężenie ruchu na wszystkich wlotach do Wrocławia z poszczególnych stref podmiejskich (ze szczególnym nasileniem od południa, wschodu i północy) powodowane przez ich mieszkańców dojeżdżających do pracy i szkół w mieście. Koncepcja kontinuum miejsko-wiejskiego wykazuje na tych obszarach szczególną zmienność. Granice strefy podmiejskiej są trudno wyznaczalne.
Tereny miejscowości uzdrowiskowych są zazwyczaj obszarami o wysokiej atrakcyjności krajoznawczo-przyrodniczej. Walory środowiskowe występujące w poszczególnych uzdrowiskach mają wpływ na jakość ich funkcjonowania. Do walorów środowiskowych należą między innymi: elementy infrastruktury tury-stycznej, atrakcje turystyczne, usługi turystyczne stanowiące przedmiot zapotrzebowania na rynku turystycznym. W przeprowadzonych badaniach zwrócono uwagę na dwa uzdrowiska Kotliny Jeleniogórskiej tj. Świeradów-Zdrój i Cieplice Śląskie-Zdrój. Zaliczyć je można do prężniej funkcjonujących na Dolnym Śląsku. Miejscowości te poziom pełnionych funkcji uzdrowiskowych, standard infrastruktury uzdrowiskowej w pewnym stopniu zawdzięczają podstawowym czynnikom występującym na ich terenie, a mającym wpływ na kształtowanie przestrzeni uzdrowisk. Wśród nich wymienić należy: zasoby leczniczych surowców naturalnych (klimat, wody mineralne, torfy, borowiny); niepowtarzalne układy zieleni w kontekście walorów kompozycyjnych, estetycznych i historycznych; obecność w sąsiedztwie uzdrowisk dużych kompleksów leśnych, mających wpływ na warunki klimatyczne i lecznicze oraz stanowiących tło estetyczne założenia uzdrowiskowego; usytuowanie uzdrowiska wewnątrz lub w pobliżu obszarów prawnie chronionych; lokalizację na terenach tradycyjnie wypoczynkowych; usytuowanie na terenach dostępnych publicznymi środkami transportu (korzystne połączenia komunikacyjne).
12
100%
W opracowaniu zwrócono szczególną uwagę na dominującą funkcję uzdrowiskową małego miasta. Badania oparto o przykład Buska Zdroju, liczącego 17 035 mieszkańców stałych. Busko Zdrój to miejsce wyjątkowe, położone w południowej części województwa świętokrzyskiego, na Garbie Wójczańsko-Pińczowskim, 50 km od Kielc, 80 km od Krakowa. Już w 1252 roku zapoczątkowano tu eksploatację solanki. W trakcie poszukiwań soli kamiennej odkryto wody mineralne, związane z rozkładem gipsów mioceńskich, a posiadające właściwości lecznicze. Nastąpił intensywny rozwój uzdrowiska od 1866 r. - budowa m.in. łazienek, parku zdrojowego, szpitala, pensjonatów wokół parku zdrojowego. Obok wód siarczkowych do celów leczniczych wykorzystywano również muły mineralne z okolicznych stawów. Okres międzywojenny i powojenny należał do czasów świetności Buska Zdroju. Aktualnie dla celów leczniczych stosuje się wody siarczkowe, jodkowo-bromkowe oraz borowiny. Obecnie bazę sanatoryjną stanowi trzynaście obiektów, dysponujących 2066 miejscami dla kuracjuszy. Rocznie wykonywanych jest tu ok. półtora miliona zabiegów, z czego 800 tysięcy to kąpiele siarczkowe. Leczy się tu choroby układu krążenia, narządów ruchu, reumatyczne, ortopedyczne, neurologiczne, dermatologiczne oraz choroby dziecięce (np. porażenie mózgowe). Funkcja uzdrowiskowa tego małego miasta przyczyniła się znacząco do jego rozwoju i popularności. Tworzy w przeważającym stopniu miejsca pracy dla mieszkańców miasta i pobliskich miejscowości. W obrębie granic administracyjnych miasta wyodrębniono strefę ochrony uzdrowiskowej, która wymusza na włodarzach miejscowości szczególny rodzaj gospodarowania, uwzględniający priorytet uzdrowiska. Pod względem rozwoju i dostępności elementów infrastruktury uzdrowiskowej Busko Zdrój zajmuje wysoką pozycję w regionie.
W opracowaniu zwrócono uwagę na unikatową architekturę, układ urbanistyczny, infrastrukturę, ład przestrzenny osiedla Nikiszowiec w Katowicach. To robotnicze osiedle wybudowano dla górników kopalni „Giesche” w latach 1908-1918. Na szczególną uwagę zasługuje logiczna i czytelna kompozycja urbanistyczna tego zespołu. Składa się ono z 9 zamkniętych, różnej wielkości bloków, w których oprócz mieszkań w parterach mieszczą się m.in. sklepy, inne lokale usługowe. Dzięki licznie stosowanym, prawidłowo i ciekawie zaprojektowanym detalom architektonicznym, brak jest w osiedlu monotonii, mimo iż całość wybudowano z czerwonej, surowej cegły, dzięki której zachowano ujednolicony charakter, styl, formę i kolorystykę. Współcześnie, osiedle określane jest mianem „cud architektury” i uznano je za pomnik historii.
15
100%
W opracowaniu zwrócono uwagę na Srebrną Górę, dolnośląską wieś położoną w powiecie ząbkowickim, liczącą około 1500 mieszkańców. Od 1536 roku była miastem, z prawami miejskimi. W powojennej Polsce miejscowość nie została zakwalifikowana do rzędu miast. Nadal jest wsią, jednak swym układem urbanistycznym przypomina małe miasto. Przeprowadzone analizy, wizje lokalne, inwentaryzacje, wywiady środowiskowe pozwoliły lepiej poznać tę miejscowość, przybliżyć jej ogólny potencjał, pozwoliły na wyciągnięcie stosownych wniosków, zwłaszcza w kontekście niewykorzystanych możliwości turystycznych tego szczególnego miejsca. Do największych atrakcji turystycznych Srebrnej Góry należą: Twierdza Srebrnogórska, Stare Miasto, Sowiogórska kolej zębata, średniowieczne sztolnie kopalń srebra.
W opracowaniu zwrócono uwagę na mocno ugruntowaną funkcję uzdrowikowo-wczasową w niewielkim austriackim mieście Baden bei Wien (Baden pod Wiedniem), należącym do aglomeracji wiedeńskiej. Jego usytuowanie w Lesie Wiedeńskim sprzyja zwłaszcza wiedeńczykom, którzy traktują tę miejscowość uzdrowiskową, jako główne miejsce odpoczynku, zwłaszcza sobotnio-niedzielnego. Połączenie funkcji leczniczych z innymi funkcjami turystycznymi, realizowane w Baden bei Wien jest zjawiskiem prawidłowym, bowiem uzdrowiska oparte tylko na modelu medyczno-terapeutycznym, nie zawsze są w stanie poradzić sobie w gospodarce rynkowej. Model uzdrowisk, oparty wyłącznie na leczeniu uzdrowiskowym, bez prowadzenia działalności wypoczynkowo-turystycznej nie odpowiada wymogom unijnym i współczesnym oczekiwaniom gospodarki rynkowej.
Celem artykułu było zbadanie relacji pomiędzy krajobrazem kulturowym wsi, a występującą w jego obrębie przestrzenią uzdrowiskową na przykładzie wsi Solec-Zdrój. Na niektóre obszary wiejskie w Polsce już od wielu lat wkroczył ruch turystyczny, w tym uzdrowiskowy (np. Solec-Zdrój, Przerzeczyn-Zdrój, Długopole- Zdrój i inne). Wykorzystywał i wykorzystuje on między innymi zasoby krajobrazu, uznawane za łatwo dostępne „surowce” do produkcji turystycznych atrakcji. Ścisłe są powiązania kultury i turystyki. Turystyka wzbogaca, chroni i popularyzuje dobra kulturalne. Kultura, szeroko rozumiana coraz częściej stanowi ważny element programów turystycznych, wpływa na rozwój turystyki, na podejmowanie podróży turystycznych. Występuje ona trwale, zwłaszcza w turystyce krajoznawczej, uzdrowiskowej, dydaktycznej, studyjnej, językowej, alternatywnej, pielgrzymkowej. Turystyka kulturalna stanowi jeden z najszybciej rozwijających się segmentów globalnego rynku turystycznego. W problematyce tej istotna jest również postawa samorządowców i mieszkańców, którzy w rozwoju turystyki szeroko pojmowanej dostrzegają źródła dochodów. Wyjątkowo korzystną sytuację posiadają miejscowości uzdrowiskowe dysponujące dodatkowymi walorami jakimi są: lecznicze wody mineralne, mikroklimat, dziedzictwo kulturowe, zwłaszcza obejmujące obiekty infrastruktury uzdrowiskowej.
The research described in this paper is centred around the small spa village of Goczałkowice-Zdrój (German: Bad Gottschalkowitz), located in the south of Poland, in the Silesian Voivodeship, the Pszczyński poviat, and the Goczałkowice- Zdrój commune. Along with the rise in the importance of the tourist services sector – including spa services – the tourist product of this tourist town has become the subject of a complex analysis and evaluation in the context of adapting it to the requirements of the market and the needs of consumers, as well as indicating directions for its development. In order to be successful on the national and international tourist market, as well as stay ahead of their competitors, Polish spas should adjust their policies to the needs and determinants of the contemporary market, providing a proper product – preferably an individualised and integrated one, sufficient for the challenging triple-segmented (patient, patient-tourist, tourist) market.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 2 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.