Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 64

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Wstęp. Wapń jest niezbędny do zachowania zdrowych kości i zębów oraz prawidłowej pracy serca. Spożycie wapnia w ilości zgodnej z zaleceniami może być czynnikiem zmniejszającym ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego, otyłości, chorób serca oraz raka piersi. Cel pracy. Celem pracy była analiza zawartości wapnia w dietach Polaków. Materiał i metody. W pracy przedstawiono wyniki 36 badań opublikowanych w latach 2008-2013. Dane o zawartości wapnia w dietach pochodziły z 24-godzinnego wywiadu, trzydniowego zapisu spożycia lub siedmiodniowego zapisu spożycia. Wyniki. Wyniki badań sposobu żywienia wskazują na powszechne występowanie niedoboru wapnia w dietach Polaków we wszystkich grupach wieku. Wnioski. Najlepszym sposobem zmniejszenia niedoborów wapnia jest zwiększenie spożycia produktów mlecznych.
Wstęp. Dzieciństwo to najlepszy moment do kształtowania prawidłowych nawyków żywieniowych. Odpowiedni skład i regularne spożywanie posiłków mają wpływ na stan zdrowia i kondycją fizyczną dzieci. Cel pracy. Celem badania była ocena związku między spożyciem jogurtu a wartością odżywczą diet dzieci czteroletnich. Materiał i metody. W badaniu ogólnopolskim brało udział 400, losowo wybranych z rejestru PESEL, dzieci czteroletnich. Oceny sposobu żywienia dokonano za pomocą 7-dniowego zapisu spożycia prowadzonego przez przeszkolonych rodziców oraz nauczycielki w przedszkolu. Spożycie składników odżywczych porównano do norm żywienia z 2012 roku. Wyniki. W badanej populacji 17,5% dzieci nie spożyło ani jednego jogurtu w czasie 7 dni obserwacji . Zawartość składników odżywczych w dietach dzieci była największa w grupie spożywającej 5 lub więcej porcji jogurtu w tygodniu. Ponadto w grupie spożywających jogurty występował najmniejszy odsetek dzieci z niedoborowym spożyciem składników odżywczych. Wnioski. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że spożycie jogurtu wiązało się z lepszą jakością diet dzieci czteroletnich.
Zbyt duża ilość sodu w diecie wpływa na podwyższenie ciśnienia tętniczego, może podnosić zewnątrzkomórkowe wydzielanie sodu i niekorzystnie oddziaływać na naczyniową reaktywność, wzrost oraz stymulacją zwłóknienia mięśnia serca. W wylosowanych szkołach i klasach w obrębie całej Warszawy zbadano 2190 uczniów w wieku 11-15 lat w dwóch okresach: w latach 1999-2000 i po pięciu latach, w okresie od 2005 do 2006 roku. Zawartość sodu w dietach uczniów obliczono na podstawie wywiadów 24-godzinnych o spożyciu i informacjach o sposobach solenia i dosalaniu produktów. W pięcioletnim okresie spożycie sodu istotnie spadło (p < 0,05) w dietach chłopców średnio o 0,7g/dzień w przeliczeniu na sól, a w dietach dziewcząt o 0,9 g/dzień (p < 0,05). Rozważną decyzją będzie kontynuowanie działań na rzecz obniżania spożycia sodu i dążenie do optymalnego spożycia sodu w celu zachowania zdrowia, polegające na dokonaniu kompromisu między szkodliwymi oddziaływaniami: a więc między zbyt wysokim, ale także zbyt niskim spożyciem tego składnika.
Wstęp. W bieżącym piśmiennictwie poświęcono dużo uwagi analizom związków pomiędzy spożyciem sacharozy (cukrów) a jakością diet spożywanych przez dzieci i młodzież, ryzykiem rozwoju otyłości lub kardiometabolicznych zaburzeń. Natomiast w krajowym piśmiennictwie prac dotyczących spożycia cukrów przez dzieci i młodzież opublikowano niewiele. Cel. Głównym celem pracy była ocena spożycia sacharozy oraz identyfikacja grup produktów dostarczających najwięcej tego składnika w dietach dzieci i młodzieży. Materiał i metody. Badanie 400 losowo wybranych dzieci w wieku 4 lat z obszaru kraju w tym z miast i wsi (na podstawie rejestru PESEL), przeprowadzono w roku 2007. Badanie losowo wybranej grupy 1054 młodzieży w wieku 11-15 lat, z obszaru Warszawy (losowanie dwustopniowe) przeprowadzono w roku 2006. Spożycie sacharozy i grup produktów u dzieci 4 letnich oceniono z zastosowaniem 7 dniowego zapisu całodziennych diet, prowadzonego przez przeszkolonych rodziców lub opiekunów. U młodzieży w wieku 11-15 zastosowano metodę wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 godzin, przeprowadzonego przez profesjonalnych żywieniowców, z pomocą zdjęć z „Albumu produktów i potraw”. W obu grupach wartość odżywcza i spożycie grup produktów wyliczono z zastosowaniem programu komputerowego „DIETA 5”. Sacharozę zdefiniowano w tej pracy jako sumę, tzn.: 1) składnik znajdujący się w sposób naturalny w produktach lub dodany w procesie technologicznym oraz 2) spożywany w postaci cukru dodanego z cukierniczki do napojów i potraw. Wyniki. Spożycie sacharozy ogółem było w obu analizowanych grupach wieku wysokie i wynosiło u dzieci 76 g, u chłopców w wieku 11-15 lat 84 g, i u dziewcząt 67 g dziennie. Sacharoza dostarczała 17% energii u dzieci i odpowiednio 14%-15% energii u młodzieży. Trzy główne grupy produktów dostarczające najwięcej sacharozy to: cukier dodawany z cukiernicy, grupa słodycze (cukierki, ciasteczka, wafle, batony itp.), soki i napoje owocowe oraz kompoty. U młodzieży dodatkowym źródłem sacharozy (13,9%) stały się słodzone napoje gazowane i niegazowane. Wnioski. Spożycie sacharozy (naturalnej z produktów i dodawanej technologicznie oraz jako cukru, razem) jest u dzieci i młodzieży duże. W celu zmniejszenia spożycia należy ograniczyć spożycie głównych jej źródeł zarówno poprzez edukację społeczeństwa i poszczególnych grup demograficznych, jak i poprzez współpracę z przemysłem spożywczym.
Mikroflora zawarta w jogurtach oraz probiotycznych napojach mlecznych fermentowanych odznacza się zdolnością zasiedlania przewodu pokarmowego, wpływając hamująco na rozwój mikroflory gnilnej i chorobotwórczej. Zasiedlając komórki nabłonka jelitowego, stanowi konkurencję dla mikroflory niepożądanej. Wykazuje w ten sposób właściwości stymulujące układ odpornościowy, zapobiegając infekcjom jelitowym i chorobom autoimmunologicznym. Bakterie kwasu mlekowego, będące w produktach mlecznych, zwiększają wchłanianie składników odżywczych w jelitach, łagodzą objawy nietolerancji laktozy, poprawiają perystaltykę jelit oraz obniżają poziom cholesterolu w surowicy i usprawniają postępowanie terapeutyczne w różnych schorzeniach.
Wprowadzenie: Sposób żywienia, ze względu na jego istotną rolę w zachowaniu zdrowia, powinien być podstawowym elementem oceny stanu zdrowia osób starszych. Cel pracy: Celem przeprowadzonych badań była ocena sposobu żywienia kobiet powyżej 60. roku życia, w zależności od podejmowania zorganizowanej aktywności fizycznej. Materiał i metody: Badanie zostało przeprowadzone wśród 133 kobiet „aktywnych” (podejmujących zorganizowaną aktywność fizyczną przynajmniej raz w tygodniu) i 35 kobiet „biernych” (niepodejmujących aktywności fizycznej w sposób zorganizowany). Ocena sposobu żywienia została przeprowadzona metodą 4-dniowgo zapisu spożycia z dwóch wybranych dni powszednich (od poniedziałku do piątku) oraz soboty i niedzieli. Wyniki: Średnia wartość energetyczna diety była niższa w grupie kobiet „aktywnych” w porównaniu z grupą „bierną”. W przypadku witaminy B6, D, E, niacyny oraz jodu i sodu różnice między grupami były istotne statystycznie. Największe ryzyko niedostatecznego spożycia w obu grupach dotyczyło witaminy D, potasu, wapnia i folianów. Wnioski: 1. Analiza sposobu żywienia wykazała ryzyko niedostatecznego spożycia energii oraz kluczowych składników odżywczych zarówno w grupie „aktywnej”jak i „biernej”, co wskazuje na potrzebę zwiększenia wiedzy i świadomości dotyczących zasad prawidłowego żywienia wśród kobiet powyżej 60. roku życia. 2. Kobiety podejmujące zorganizowaną aktywność fizyczną spożywały mniej energii i większości składników odżywczych w porównaniu do kobiet niepodejmujących aktywności w sposób zorganizowany. 3. Pomimo wielu błędów w żywieniu, udział energii z podstawowych źródeł: białka, tłuszczów i węglowodanów był bliższy zaleceniom zdrowego żywienia u kobiet „aktywnych”fizycznie w porównaniu do „biernych”.
Background. Insufficient intake of vitamins and minerals, in teenagers engaged in physical activity increases the risk of health disorders. Objective. The aim of this study was to evaluate selected vitamins and minerals intake in 13-15 -year-old boys from sport school. Material and methods. The study of dietary intake was conducted among 44 boys from the School of Sport Championship (SSC). Nutritional data was collected using 24-hour recall for 3 days of week. Daily intake of minerals: sodium, potassium, calcium, phosphorus, magnesium, iron, zinc, copper, iodine and vitamins: A, E, D, B1, B2, B6, B12, C, folate and niacin was estimated. The probability of insufficient intake of nutrients in relation to the standard levels: Estimated Average Requirement (EAR) or Adequate Intake (AI) as well as excessive intake of them in relation to the Tolerable Upper Intake Level (UL) were assessed. Results. The highest percentage of insufficient intake concerned vitamin D (100%), potassium (69%), folate (53%), and calcium (50%), slightly lower of magnesium (27%), vitamins C (24%) and E (15%). The risk of inadequate intake of other minerals: sodium, copper, iron, zinc, phosphorus, iodine and vitamins: B6, B1, B2, A, B12, niacin, was relatively lower and amounted from 0.3% to 5.4%. The disturbingly high probability of exceeding the UL for sodium (99.5%) was observed. Conclusions. A significant disproportion between the mean intake and the percentage of inadequate diets indicates a large diversity in the intake of vitamins and minerals in the group of studied boys, what was the reason of unbalanced diet. The insufficient intake concerns especially vitamin D, potassium, folate, calcium and a lesser extent magnesium, vitamins C and E. Sodium intake was disturbingly high. In order to avoid nutritional mistakes in the future education on the rational nutrition among students, their parents, and teachers is necessary.
Wstęp: Zastępowanie posiłków łatwo dostępnymi przekąskami stało się szybko nasilającym się zwyczajem żywieniowym, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży w wielu krajach. Cel pracy: Analiza częstości występowania zjawiska spożywania przekąsek, ich rodzaju oraz ocena udziału w całodziennym spożyciu energii wśród dzieci i młodzieży. Materiał i metody: Dane pochodziły z dwóch grup demograficznych: 1) ogólnopolskiej próby dzieci w wieku 4 lat, wylosowanych z rejestru PESEL, zbadanych w 2007 roku, 2) losowo dobranej próby (losowanie dwustopniowe, szkoła i klasa) młodzieży w wieku okołopokwitaniowym 11 - 15 lat, z terenu Warszawy, zbadanej w latach 2005 - 2006. U dzieci 4 - letnich dane o spożyciu przekąsek i ich rodzaju pochodziły z zapisu całodziennego spożycia, u młodzieży zebrane były za pomocą metody wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 godzin poprzedzających badanie. Wyniki: Częstość spożywania przekąsek jest duża, gdyż co najmniej jeden raz dziennie lub więcej spożywało je 98,8% dzieci czteroletnich i 85% młodzieży. Przekąski wnosiły u dzieci 548 kcal, u młodzieży 455 kcal, co stanowiło kolejno 30% i 20% ogółu całodziennej energii. Co piąte dziecko czteroletnie i co dziesiąty uczeń realizowali ponad połowę (≥ 50%) normy zapotrzebowania na energię za pomocą przekąsek. Przekąski zaliczane do niezdrowych, spożywane w nadmiarze, to przede wszystkim z grupy produktów słodycze (44% dzieci) i (35%) wśród młodzieży, następnie ciasta, ciasteczka, herbatniki oraz kolejno przekąski słone. W charakterze zdrowych przekąsek najczęściej spożywano owoce, warzywa, kolejno przekąski zbożowe i jako trzecia grupa - produkty mleczne. Wnioski: W upowszechniającym się zwyczaju spożywania przekąsek, potencjalnie istnieje możliwość poprawy diety w kierunku pro-zdroiwotnym, gdyż modyfikacja wyboru produktów szczególnie u młodzieży mogła by zmniejszyć istniejące najczęstsze niedobory składników mineralnych i witamin w dietach.
Wstęp: Żywieniowcy rekomendują, że śniadanie powinno być spożywane każdego dnia zwłaszcza przez najmłodszych. Rotą śniadania jest dostarczenie energii niezbędnej do prawidłowej, codziennej pracy i rozwoju młodego organizmu. Skutkiem opuszczania śniadań może być podwyższone ryzyko zachorowania na przewlekłe choroby. Cel pracy: Celem pracy była ocena częstości i jakości spożywanych śniadań przez warszawską młodzież w wieku 11 - 15 lat zbadaną w latach 2005 - 2006 oraz wpływ ich spożywania na masę ciała. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono w latach 2005 - 2006 w wylosowanych 22 szkołach i 86 klasach w obrębie całej Warszawy. Łącznie zbadano 1054 uczniów (554 dziewcząt i 500 chłopców). Sposób żywienia oceniono metodą bezpośredniego wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 - godzin. Wyniki: Zawarte w I i II śniadaniach energia i składniki pokarmowe pokrywały w dużych procentach całodzienne zapotrzebowanie. Zapotrzebowanie na energię było realizowane w 17,3 - 20,5%, na białko aż w 24,6 - 43,1%, Zapotrzebowanie na składniki mineralne było pokryte od 14,0 - 34,5% w zależności od składnika i posiłku. Natomiast dzienne zalecenia dla witamin były realizowane w 12,6 - 56,7% w zależności od rodzaju witamin i analizowanych posiłków. Wnioski: I i II śniadania dostarczają znacznych ilości energii i kluczowych składników odżywczych, takich jak: białko ogółem, witaminy: A, C, B₁, B₂, B₆, czy magnez przyczyniając się w znacznym stopniu do lepszej realizacji przez młodzież codziennego zapotrzebowania, jak również stanowiąc znaczną część w odniesieniu do całodziennego spożycia. Istotnie niższe wskaźniki BMI u młodzieży spożywającej śniadania potwierdziły, że niespożywanie śniadań może przyczyniać się do rozwoju otyłości.
Wstęp. W piśmiennictwie zwrócono uwagę na występowanie związku między spożyciem dużych ilości sodu z dietą a wysoką masą ciała. Nadmierne spożycie sodu może przyczyniać się nie tylko do zwiększenia masy ciała, lecz także do przewlekłego stanu zapalnego organizmu, jak również chorób autoimmunologicznych. Cel. Celem pracy była ocena wpływu spożycia soli na masę ciała oraz spożycie napojów ogółem i napojów słodzonych przez warszawską młodzież. Materiał i metody. Zbadano 1054 warszawskich uczniów, w wieku od 11 do 15 lat wylosowanych z 22 warszawskich szkół. Sposób żywienia oceniono metodą bezpośredniego wywiadu o spożyciu z ostatnich 24 godzin. Spożycie sodu obliczono przy zastosowaniu programu komputerowego Dieta 5.0. Występowanie nadwagi i otyłości oceniono na podstawie wskaźnika BMI według klasyfikacji zalecanej przez IOTF (opracowanej przez Cole i wsp. 2000). Wyniki. Średnie spożycie sodu w dietach badanej grupy młodzieży było wysokie. W przeliczeniu na sól wynosiło 8,7 ± 3,8 g/dzień. Jednocześnie stwierdzono występowanie nadmiernej masy ciała u 17,9% młodzieży (w tym nadwagę u 14,8% młodzieży a otyłość u 3,1% uczniów). W czwartym kwartylu spożycia sodu/1000 kcal w porównaniu do każdego z niższych kwartyli (p < 0,05) stwierdzono istotnie wyższe wskaźniki BMI u wszystkich uczniów. Ponadto w czwartym kwartylu spożycia sodu występowało istotnie (p < 0,04) wyższe spożycie napojów, w tym napojów słodzonych w porównaniu do każdego niższego kwartyla sodu. Wnioski. Ograniczenie spożycia soli, poprzez zmniejszone zapotrzebowanie na napoje słodzone, może wpłynąć na obniżenie tendencji wzrostowej w nasileniu otyłości i nadwagi u dzieci i młodzieży.
Introduction: Replacing meals with readily available snacks has become a rapidly escalating dietary habit especially among children and adolescents in many countries. Aim: The analysis of the frequency of the phenomenon of eating snacks, their type and the assessment of its contribution in the daily energy intake among children and adolescents. Material and Methods: The data came from two demographic groups: 1. Polish nationwide sample of children aged 4, drawn from the register of Personal Identification Number PESEL, surveyed in 2007. 2. Randomly selected sample (two-stage draw, school and class) of adolescents aged 11 - 15, from Warsaw, surveyed in 2005 - 2006. In children aged 4, the data on the consumption of snacks and their type came from the all-day consumption record, in adolescents the data were collected by means of an interview on the consumption during the last 24 hours, preceding the survey. Results: The frequency of eating snacks is high, because 98.8% of four-year-old children and 85% of adolescents consumed them at least once a day or more. Snacks brought 548 kcal in children, and 455 kcal in adolescents, which accounted for respectively 30% and 20% of the daily energy. Every fifth four-year-old child and every tenth student met over half (≥50%) of the daily energy requirement with the use of snacks. Snacks classified as unhealthy when eaten in excess include primarily sweets (44% children) and (35% adolescents), followed by cakes, cookies, biscuits and salty snacks. As healthy snacks, fruits, vegetables, cereal products and as a third group - dairy products were most often consumed. Conclusions: In growing habit of eating snacks, it is potentially possible to improve the diet in the pro-health direction, since modifying the choice of products, especially in adolescents, could reduce the existing, most common deficiencies of minerals and vitamins in the diet.
W grupie 1433 osób w zróżnicowanym wieku analizowano częstotliwość spożywania posiłków i epizodów „pojadania ". Stwierdzono, że ponad 90% osób spożywa co najmniej trzy posiłki główne; śniadanie, obiad i kolację. Najczęściej spożywano 4 posiłki dziennie. Od 40-70% osób w zależności od wieku wykazywało epizody „pojadania " między posiłkami głównymi. Osoby spożywające mało posiłków (1-2) często pojadały. W związku z nowymi poglądami o wpływie częstości spożywania posiłków na wiele aspektów stanu zdrowia, problem częstości spożywania posiłków powinien znaleźć odzwierciedlenie w działalności oświatowej i edukacyjnej.
Celem pracy było określenie częstości występowania niedokrwistości u dziewcząt i młodych kobiet w powiązaniu z analizą zawartości w dziennych racjach pokarmowych żelaza oraz innych składników odżywczych, mogących wpływać na jego przyswajalność. Badaniami objęto 200 dziewcząt w wieku pokwitania (11-15 lat) i 97 kobiet 20-23-letnich wylosowanych z Warszawy oraz 52 dziewczęta (11-15 lat) z podwarszawskiej wsi, korzystające z pomocy opieki społecznej. Średni poziom hemoglobiny u dziewcząt i młodych kobiet z Warszawy wynosił odpowiednio 14,0 g/dl i 13,7 g/dl, natomiast u dziewcząt z ubogiego, wiejskiego środowiska był znacznie niższy (12,5 g/dl). Niedokrwistości nie stwierdzono w grupie dziewcząt z Warszawy. Wśród młodych kobiet odsetek osób z niedokrwistością wyniósł 6,3%, natomiast u dziewcząt z podwarszawskiej wsi aż 29,6%. Również w tej grupie najniższe było spożycie wszystkich analizowanych składników odżywczych.
Celem pracy była ocena częstości występowania otyłości u kobiet w wieku starszym w powiązaniu z wybranymi elementami ich stylu życia. Badania przeprowadzono u losowo wybranych 128 kobiet w wieku 59-61 lat i 171 kobiet w wieku 69-71 lat. Otyłość (BMI ≥ 30) stwierdzono u 28,1% kobiet w wieku 59-61 lat i 36,8% badanych w wieku 69-71 lat. Młodsze kobiety (59-61 lat) o prawidłowej masie ciała lub z nadwagą istotnie częściej niż otyłe (p<0,05) oceniały swój stan zdrowia jako bardzo dobry lub dobry i częściej niż otyłe paliły papierosy w przeszłości lub obecnie (p<0,05). Bez względu na wiek, duża aktywność fizyczna częściej (p<0,05) charakteryzowała kobiety o prawidłowej masie ciała i z nadwagą niż otyłe. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic w strukturze diet badanych kobiet. Wartość energetyczna oraz zawartość składników odżywczych w dietach kobiet otyłych, chociaż nieistotna statystycznie, była niższa w stosunku do wartości stwierdzonej w dietach pozostałych kobiet.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.