W trwałym, statycznym doświadczeniu nawozowym założonym w 1968 roku, badano wpływ nawożenia mineralnego i organiczno-mineralnego na zmiany zawartości form potasu w glebie oraz na plonowanie roślin i ich skład chemiczny. Po 23 latach trwania doświadczenia, pod wpływem nawożenia, w warstwie ornej nastąpiło wyraźne zróżnicowanie zawartości potasu dostępnego (od 7,6 do 20,4 mg K·100 g⁻¹ gleby). Zawartość potasu ogólnego wykazywała niewielkie zmiany (od 839 do 913 mg K·100 g⁻¹ gleby). W głębszych warstwach gleby zawartość potasu nie ulegała zmianom i była niższa niż w wierzchniej warstwie. W miarę wzrostu poziomów nawożenia mineralnego, obserwowano systematyczny wzrost plonów roślin, ale tylko do dawki wysokiej (210 kg NPK·ha⁻¹). Przy nawożeniu mineralnym z obornikiem wzrost plonów roślin zaznaczył się w całym zakresie dawek (0-280 kg NPK·ha⁻¹). U wszystkich roślin obserwowano wzrost zawartości potasu, w ziemniakach (1,95-2,11), jęczmieniu jarym (0,49-0,52 ziarno, 1,40-1,78 słoma), rzepaku ozimym (0,73-0,78 nasiona, 1,23-1,90 słoma) i pszenicy ozimej (0,32-0,38 ziarno, 0,70-1,05 słoma).
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.
