Ograniczanie wyników

Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 61

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Miażdżyca jest przewlekłą chorobą zapalną o złożonej etiopatogenezie. Oksydacyjnie zmodyfikowane lipoproteiny o niskiej gęstości (LDL) odgrywają najważniejszą rolę w jej rozwoju. Nasycone kwasy tłuszczowe (SFA) w diecie, szczególnie kwas mirystynowy oraz izomery trans nienasyconych kwasów tłuszczowych podnoszą stężenie LDL w surowicy. Natomiast zamiana w diecie SFA na wielonienasycone kwasy tłuszczowe (PUFA) lub jednonienasycone kwasy tłuszczowe (MUFA) powoduje spadek stężenia LDL. Naturalne antyoksydanty występujące obficie w żywności roślinnej, szczególnie w warzywach, owocach i olejach, hamują oksydacyjną modyfikację LDL i łagodzą odczyn zapalny w błonie wewnętrznej tętnic wywoływany hiperglikemią i hiperlipemią poposiłkową. To tłumaczy dobrze znany efekt przeciw miażdżycowy diety śródziemnomorskiej. Także ograniczanie spożycia sodu ma duże znaczenie w profilaktyce miażdżycy, zmniejsza bowiem ryzyko rozwoju nadciśnienia tętniczego. Upowszechnianie zasad zdrowego żywienia jest ważną metodą pierwotnej profilaktyki chorób wywoływanych miażdżycą.
Podstawą zapobiegania chorobom cywilizacyjnym, których epidemia pojawiła się po II Wojnie Światowej, jest zmiana stylu życia i ochrona środowiska. Jak wykazano w wielu pracach badawczych, bardzo istotnym elementem stylu życia mającym wpływ na występowanie czynników ryzyka choroby niedokrwiennej serca w populacji oraz na umieralność z powodu schorzeń cywilizacyjnych jest model żywienia. Na znaczenie roli żywienia zwraca uwagę dokument WHO „Targets for Health for All”. Do osiągnięcia zmiany struktury żywienia w społeczeństwie konieczna jest polityka żywieniowa. Tylko w niewielu krajach podjęte zostały decyzje dotyczące tego rodzaju polityki. W Polsce poczyniono pierwsze kroki zmierzające do wprowadzenia polityki żywieniowej w życie. Celem pośrednim polityki żywieniowej w Polsce jest utrzymanie całkowitego spożycia tłuszczu na dotychczasowym poziomie (36% energii). Osiągnięcie spożycia tłuszczu w granicach 30—33% jest celem do osiągnięcia około roku 2000. Spożycie cholesterolu nie powinnno przekraczać 300 mg dziennie, a spożycie cukru 10% dziennego spożycia energii. Spożycie błonnika powinno wzrosnąć. Wyszczególniono zmiany w strukturze żywienia umożliwiające osiągnięcie wymienionych celów. Dla urzeczywistnienia tych celów konieczna jest współpraca służby zdrowia, rolnictwa, przemysłu spożywczego, handlu żywnością, oświaty i środków masowego przekazu. Podano zakres proponowanych zadań dla poszczególnych resortów. Działalność różnych działów gospodarki państwowej powinna być koordynowana na poziomie ponadministerialnym.
Otyłość, cukrzyca, nadciśnienie tętnicze i wysokie poziomy lipidów w surowicy, będące głównymi czynnikami ryzyka chorób układu krążenia, stały się największym zagrożeniem zdrowia w drugiej połowie XX wieku. Wadliwe żywienie cechujące się dużym spożyciem nasyconych kwasów tłuszczowych, cholesterolu i soli kuchennej, a małym nienasyconych kwasów tłuszczowych, warzyw i owoców, należy do najważniejszych przyczyn epidemii chorób układu krążenia. Udowodniono, że racjonalizacja żywienia zapobiega przedwczesnemu rozwojowi miażdżycy. Śródziemnomorski sposób żywienia uważany jest za najlepszą metodę profilaktyki. Ponadto bardzo ważne jest zapobieganie otyłości.
Wysokie spożycie sodu, a niskie potasu, sprzyja rozwojowi nadciśnienia tętniczego i innych chorób sercowo-naczyniowych. Zalecane jest spożywanie soli przez ludzi zdrowych poniżej 6 g/dzień, co przy wysokim spożyciu warzyw i owoców zapewnia pożądany stosunek spożycia potasu do sodu powyżej 3. W Polsce spożycie soli szacowane jest powyżej 12 g/dzień. W latach 1998-2007 spożycie to prawdopodobnie uległo niewielkiemu zmniejszeniu. Brak jest jednak dowodów, że spadek liczby zgonów na choroby sercowo-naczyniowe po 1991 roku zależny był od mniejszego spożycia soli.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 4 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.