Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 47

Liczba wyników na stronie
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników

Wyniki wyszukiwania

help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
Przedmiotem badań było określenie zmian jakościowych soków truskawkowych przechowywanych przez 1, 2 i 3 miesiące w temp. 4 ºC. Sporządzono 4 warianty soków: (1) bez maceracji enzymatycznej miazgi, (2) bez maceracji enzymatycznej miazgi z dodatkiem taxifolinu, (3) po obróbce miazgi Panzymem BE, (4) po obróbce miazgi Panzymem BE z taxifolinem. W sokach oznaczano zawartość: polifenoli ogółem, antocyjanów, katechin, witaminy C oraz pojemność przeciwutleniającą. Największą zawartością antocyjanów wyróżniał się sok po maceracji miazgi bez dodatków (47,07 mg/100 ml), najwięcej witaminy C zawierał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (11,73 mg/100 ml), natomiast największą zawartością polifenoli i katechin odznaczał się sok po maceracji miazgi z taxifolinem (194,1 mg/100 ml i 17,9 mg/100 ml). Spośród badanych soków najwyższą pojemność przeciwutleniającą wykazywał sok po maceracji miazgi z taxifolinem (14,4 μmoli Troloxu/ml). W trakcie 3-miesięcznego przechowywania stwierdzono zmniejszenie zawartości antocyjanów katechin, witaminy C i polifenoli ogółem, co powodowało obniżenie pojemności przeciwutleniającej. Szybkość degradacji składników oraz zmniejszenie właściwości przeciwutleniających miało najbardziej intensywny przebieg w 1. miesiącu przechowywania.
Naturalne barwniki antocyjanowe mogą być stosowane zamiennie z barwnikami syntetycznymi, jednak odznaczają się stosunkowo małą stabilnością. W moszczach i winach aroniowych antocyjany odgrywają istotną rolę w kształtowaniu ich jakości, w tym szczególnie barwy. Zastosowanie metody chromatografii cieczowej pozwala na precyzyjne badanie ilościowego i jakościowego składu antocyjanów. Metoda ta umożliwia dokładną analizę przemian antocyjanów w produkcji moszczy i win oraz badanie efektów dodawania stabilizatorów barwy. W pracy badano możliwość stabilizacji czerwonej barwy moszczy i win aroniowych przez dodatek flawonów tarczycy bajkalskiej, zawierającej glikozydy skutelaryny i bajkaleiny.
The qualitative changes in strawberry nectars stored at 4°C during the period of 1, 2, 3 and 4 months without access to light were determined. Three types of nectars were analysed: nectars without additives, nectars enriched with kudzu extract and nectars enriched with skullcap extracts. The content of total polyphenols and anthocyanins as well as antioxidant capacity and colour parameters were determined in all extracts. Directly after production nectars without additives as well as those enriched with kudzu extract and with skullcup extracts contained anthocyanins in the amount of 7.9, 8.5 and 7.7 mg·100 ml⁻¹, respectively while the content of polyphenols amounted to 74.1, 78.2 and 79.3 mg·100 ml⁻¹, respectively. Antioxidant activity amounted to 5.2, 6.2 and 6.5 µmol Trolox eq.·ml⁻¹, respectively. During 4 months of storage the content of total polyphenols and anthocuanins decreased in all nectars which contributed to the fall of antioxidant activity. After 4 months of storage strawberry nectars without any additives contained 77% less anthocyanins than the initial samples while the drinks with kudzu extract that value decreased by 71% and in nectars with skullcup by 63%.
Celem pracy było określenie zmian zawartości antocyjanów i polifenoli ogółem oraz aktywności przeciwutleniającej soków malinowych bez dodatków i z dodatkiem preparatu pektyn niskometylowanych, przechowywanych w temp. 4°C. Zawartość antocyjanów w sokach bezpośrednio po wytworzeniu wynosiła 97,34 mg/100 ml w soku bez pektyny i 93,5 mg/100 ml w soku z dodatkiem pektyny. Dominującym monomerem był pelargonidyno-3-soforozyd, który stanowił 72% składu antocyjanowego. Po 3 miesiącach przechowywania soki bez dodatku pektyny zawierały o 23% mniej antocyjanów niż próbki wyjściowe, natomiast w sokach z pektyną wartość ta zmalała o 16%. W trakcie przechowywania stwierdzono także zmniejszenie zawartości polifenoli ogółem, co skutkowało obniżeniem pojemności przeciwutleniającej. W sokach bez dodatku pektyny pojemność przeciwutleniająca zmalała o 18%, a w próbkach z dodatkiem pektyny o 6%.
Oceniano soki produkowane z przeznaczeniem dla dzieci i napoje skierowane przede wszystkim do młodzieży. Produkty te otrzymane były z owoców kolorowych, bądź z ich dodatkiem. Badano w nich zawartość antocyjanów, polifenoli oraz aktywności przeciwutleniającej. W wyniku przeprowadzonych prac stwierdzono, że soki zawierały 1,5-4,6 razy więcej związków polifenolowych aniżeli napoje. Badane soki wykazywały aktywność przeciwutleniającą na poziomie 28,9-55,73 µmoli Troloxu/ml, przewyższając w tym względzie 3-8-krotnie napoje z owoców kolorowych. Ponadto potwierdzono, że o poziomie aktywności przeciwutleniającej w głównej mierze decyduje nie rodzaj użytego składnika owocowego, lecz jego ilość i jakość.
Celem pracy było określenie zmian zawartości polifenoli ogółem, w tym antocyjanów oraz aktywności przeciwutleniającej odtwarzanych z koncentratów soków truskawkowych i z czarnych porzeczek bez dodatków oraz wzbogacanych preparatem pektyn wysoko metylowanych, przechowywanych w temp. 20°C bez dostępu światła. W trakcie 4-miesięcznego przechowywania stwierdzono ubytek zawartości antocyjanów i polifenoli ogółem, co powodowało obniżenie się pojemności przeciwutleniającej. Zawartość antocyjanów badano metodą HPLC. Pomiar zdolności wygaszania wolnych rodników wykonano metodą EPR przy użyciu stabilnego rodnika DPPH (1,1-difenylo-2-pikrylohydrazylu). Stwierdzono, że dodatek pektyn znacznie spowalnia obniżanie aktywności przeciwutleniającej. Bezpośrednio po wytworzeniu pojemność przeciwutleniająca próbek soków z czarnych porzeczek z dodatkiem pektyny, jaki i kontrolnych była zbliżona i wynosiła odpowiednio 3,48 i 3,41 mM Troloxu/100 ml. Jednak po 4 miesiącach wartości te wynosiły już 3,29 oraz 3,01 mM Troloxu/100 ml, co świadczy o stabilizującym wpływie dodatku pektyn.
Celem pracy było określenie zmian wybranych aktywnych biologicznie składników w sokach i półkoncentratach truskawkowych, przechowywanych w temp. 4°C. W obydwu produktach oznaczano zawartość antocyjanów i polifenoli ogółem. W sokach dodatkowo zbadano aktywność przeciwutleniającą DPPH• ,a w półkoncentratach zawartość witaminy C. Badaniom poddano produkty z dwóch odmian truskawek: Honeoye, popularnych jako owoc świeży, i z odmiany przemysłowej Senga Sengana. W sokach z truskawek odmiany Honeoye zawartość antocyjanów bezpośrednio po ich wytworzeniu wynosiła średnio 22,9, a z 'Sengi Sengany' 22,3 mg/100 ml, natomiast polifenoli ogółem odpowiednio 123,2 i 105,8 mg/100 ml. Po 3 miesiącach przechowywania lepszą zachowalność związków antocyjanowych stwierdzono w sokach wyprodukowanych z odmiany przemysłowej. Aktywność przeciwutleniająca soków uzyskanych z truskawek 'Honeoye' wynosiła 14,8 µmola Troloxu/ml zaś w przypadku 'Sengi Sengany' 7,6 µmola Troloxu/ml. Zarówno w przypadku soków, jak i półkoncentratów stwierdzono zróżnicowane zmiany zawartości składników biologicznie czynnych w trakcie ich przechowywania. Badania chromatograficzne zawartości antocyjanów w półkoncentratach uwidoczniły zróżnicowanie stabilności poszczególnych monomerów w czasie, co wpływnęło na tempo zachodzących zmian.
Celem artykułu było przeanalizowanie zasobności przykładowych soków owocowych w związki biologicznie aktywne, takie jak związki fenolowe i kwas askorbinowy. W artykule przedstawiono zagadnienie produkcji soków oraz ich podział na różne rodzaje, charakterystykę i występowanie związków biologicznie aktywnych, a także ich straty w wyniku procesów technologicznych. Przeanalizowano również trendy panujące na rynku soków owocowych. Na podstawie dostępnej literatury stwierdzono, iż soki, zwłaszcza bezpośrednie (NFC), są dobrym źródłem związków biologicznie aktywnych. Potwierdzono, że należy włączać je do diety w celu zwiększenia spożycia substancji prozdrowotnych. Soki mogą stanowić jedną z codziennych porcji owoców i warzyw
Wydajność zakładów przemysłu spożywczego jest coraz wyższa. Przemysłowe przetwórstwo żywności wiąże się z koniecznością realizacji zintensyfikowanych przepływów strumieni surowców, materiałów, wyrabów gotowych. Produkty spożywcze wymagają transportu i składowania. W artykule scharakteryzowano obiekty magazynowe stosowane w zakładach przemysłu spożywczego
Celem pracy było określenie wpływu dodatku nektaru z dzikiej róży w ilości 25 i 50% do soku jabłkowego na właściwości przeciwutleniające i zawartość wybranych składników bioaktywnych podczas 4miesięcznego przechowywania tych produktów w temperaturze pokojowej bez dostępu światła. Produkt uzyskany przez dodatek nektarów różanych do soków jabłkowych w porównaniu z czystymi sokami jabłkowymi charakteryzował się znacznie wyższą zawartością substancji biologicznie czynnych. Dodatek nektarów różanych do soków jabłkowych podniósł ich wartość witaminową, jak również pozwolił na uzyskanie nowego atrakcyjnego produktu. W porównaniu z sokami jabłkowymi, soki z 25 i 50% dodatkiem nektaru różanego zawierały 3 i 5 razy więcej polifenoli oraz wykazywały 3 i 5 razy wyższą aktywność przeciwutleniającą. Największe zmniejszenie zawartości polifenoli, witaminy C i właściwości przeciwutleniajacych zachodziło w początkowym okresie przechowywania. Wraz z wydłużaniem czasu przechowywania następowało pociemnienie wszystkich rodzajów soków. W miarę ubytku substancji biologicznie aktywnych zmniejszała się aktywność przeciwutleniająca soków.
Celem pracy było określenie zmian jakościowych nektarów z czarnej porzeczki przechowywanych przez 1, 2 i 4 miesiące w temp. 20 ºC bez dostępu światła. Badaniom poddano 3 warianty nektarów: bez dodatków, wzbogacane ekstraktem z jeżówki purpurowej i wzbogacane ekstraktem z zielonej herbaty. W nektarach oznaczono zawartość polifenoli ogółem, antocyjanów, witaminy C oraz pojemność przeciwutleniającą. Bezpośrednio po wytworzeniu nektary: bez dodatków oraz wzbogacane ekstraktem z jeżówki purpurowej i ekstraktem z zielonej herbaty wykazywały aktywność przeciwutleniającą na poziomie, odpowiednio, 9,3 µmoli Troloxu/ml, 11,8 µmoli Troloxu/ml i 16,3 µmoli Troloxu/ml. Z kolei zawartość antocyjanów wynosiła odpowiednio 89,7 oraz 100,2 i 105,2 mg/100 ml, a polifenoli 96,3 oraz 110,1 i 124,2 mg/100 ml. W trakcie 4-miesięcznego przechowywania stwierdzono zmniejszenie zawartości polifenoli ogółem, antocyjanów i witaminy C, co spowodowało obniżenie pojemności przeciwutleniającej. Po 4 miesiącach przechowywania nektary zawierały 70 % mniej antocyjanów niż próbki wyjściowe.
Artykuł prezentuje wyniki ostatnich badań na temat pojemności przeciwutleniającej soków i napojów owocowych i warzywnych. Spośród czterech najpopularniejszych rodzajów soków najwyższą pojemność przeciwutleniającą wykazują soki: z owoców jagodowych (czarna porzeczka, aronia, malina)>cytrusowe>winogronowe>jabłkowy. Związkami odpowiedzialnymi za właściwości antyoksydacyjne soków są: witamina C (65-100% ogólnej pojemności p/utl. soków cytrusowych i z czarnej porzeczki), antocyjany (50% ogólnej pojemności p/utl. soków z owoców jagodowych), inne polifenole (katechiny, kwasy fenolowe, procyjanidyny) (80% pojemności p/utl. soku jabłkowego). Badania in vivo wykazują, że spożywanie od 350 do 700 ml dziennie soków bogatych w polifenole powoduje wzrost pojemności przeciwutleniajacej plazmy krwi (o 30 do 50%) i jednoczesny spadek stężenia toksycznego metabolitu oksydacyjnych przemian lipidów komórkowych - MDA (o ok. 20%). Jednocześnie zwrócono uwagę, że ekstrapolacja wyników badań in vitro do oceny skuteczności działania tych samych czynników in vivo wymaga dużej ostrożności, z uwagi na złożony i szybki metabolizm naturalnych przeciwutleniaczy zawartych w żywności.
Za magazyn środków spożywczych uważa się wyodrębnioną przestrzeń przeznaczoną do przechowywania surowców, półproduktów, produktów gotowych oraz materiałów pomocniczych. Składowanie odgrywa bardzo ważną rolę w zaopatrywaniu w żywność Uwzględniono następujące warunki składowania: temperaturę, wilgotność, promieniowanie świetlne. W artykule zaprezentowano najczęściej wykorzystywane magazyny przemysłowe. Podano informacje o uwarunkowaniach prawnych składowania żywności dotyczących bezpieczeństwa zdrowotnego żywności.
Żywność dla niemowląt i małych dzieci stanowi specyficzną gałąź przemysłu spożywczego. Proces produkcji tej żywności jest zróżnicowany zależnie od rodzaju produktu oraz wieku dziecka. Wyróżnia się tu szczególną dbałość o jakość i bezpieczeństwo produktu finalnego. Reguluje to ustawodawstwo zarówno polskie, jak i unijne. Najczęściej żywność ta występuje na rynku pod postacią preparatów sypkich, ciekłych oraz gotowych do spożycia zup, deserów i innych typów konserw w opakowaniach szklanych.
Głównym celem pracy było określenie zmian jakościowych nektarów truskawkowych wzbogaconych preparatem pektyn wysoko metylowanych, przechowywanych przez 4 miesiące w temp. 4 °C oraz 20 °C. W nektarach oznaczono zawartość: polifenoli ogółem, witaminy C i antocyjanów. Określono półokres rozpadu antocyjanów i aktywność przeciwutleniającą. Ponadto oznaczono zawartość: cukrów ogółem, cukrów bezpośrednio redukujących i sacharozy oraz zmierzono parametry barwy w systemie CIE Lab. Bezpośrednio po produkcji największą zawartością polifenoli i witaminy C wyróżniał się nektar kontrolny, odpowiednio: 81,6 mg/100 ml i 6,12 mg/100 ml. Pod względem zawartości antocyjanów i zdolności przeciwutleniającej najwyższymi wartościami charakteryzował się nektar z dodatkiem preparatu pektynowego wysoko metylowanego odpowiednio: 13,9 mg/100 ml oraz 4,73 μmoli Troloxu/ml. Także badane parametry barwy L*, a*, b* były najwyższe w przypadku nektarów z dodatkiem preparatu pektynowego. Po 4-miesięcznym przechowywaniu stwierdzono statystycznie istotny spadek zawartości wszystkich badanych składników. Wykazano lepsze ich zachowanie w próbkach przechowywanych w temp. 4 °C w stosunku do składowanych w temp. 20 °C. Jednocześnie nie wykazano statystycznie istotnego, pozytywnego wpływu dodatku preparatu pektynowego na parametry jakościowe badanych nektarów.
W pracy podjęto próbę stabilizacji barwników antocyjanowych oraz barwy kompotów i dżemów truskawkowych flawonami tarczycy bajkalskiej, dodawanymi podczas przygotowania produktów. Efekty stabilizacji kontrolowano w próbach wyjściowych i po 60-cio dniowym przechowywaniu w temperaturze 30°C. Dodatek stabilizatora wpłynął na poprawę zachowalności antocyjanów i trwałość czerwonej barwy w procesie produkcji i przechowywania tylko dżemów z truskawek. Jednocześnie na skutek dodatku stabilizatora obserwowano wzrost zdolności zmiatania wolnych rodników badanych kompotów i dżemów, ale tylko bezpośrednio po ich otrzymaniu. Tego korzystnego efektu dodatku stabilizatora nie było już po 6 miesiącach przechowywania produktów truskawkowych w temperaturze 30°C.
Coraz większa świadomość dobroczynnego działania sportu skłania ludzi do uprawiania bardziej niestandardowych form aktywności, do których można zaliczyć turystykę kwalifikowaną. Jej amatorzy, chcąc osiągnąć najwyższą specjalizację w wybranej dyscyplinie, intensywnie trenują, aby ich organizm poradził sobie z ekstremalnymi warunkami nierozerwalnie związanymi z uprawianiem tego typu turystyki. W takiej sytuacji organizm potrzebuje odpowiednio zbilansowanej diety, dostosowanej do stopnia wysiłku i uprawianej dyscypliny. Określonym wymaganiom musi odpowiadać nie tylko sprzęt, ale również żywność, która powinna być łatwa do przygotowania oraz taka, by można ją było zabrać ze sobą na każdą wyprawę, pamiętając, że jest to jedynie część ekwipunku. Szybki rozwój turystyki kwalifikowanej skłania do zastanowienia się, jakie oczekiwania mają turyści w stosunku do tzw. żywności turystycznej.
Pierwsza strona wyników Pięć stron wyników wstecz Poprzednia strona wyników Strona / 3 Następna strona wyników Pięć stron wyników wprzód Ostatnia strona wyników
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.