Ochrona lasu już w swej pierwotnej formie dostrzegała powiązania stanu zagrożenia drzewostanu ze stanem środowiska leśnego. Nie znalazła jednak koncepcji uporządkowania metodologicznego tej dyscypliny zgodnie z jej proekologiczną perspektywą. Zasadniczy wpływ na kształt ochrony lasu miała przez dziesiątki lat schwerdfegerowska idea nawiązywania metodologii ochrony lasu do metodologii nauk medycznych, co w Polsce rozwinął Witold Koehler wprowadzając do przestrzeni intelektualnej koncepcję hylopatologii. Następnie dyskutowano nad ochroną lasu jako ochroną ekosystemów leśnych lub hylosozologią wykorzystującą możliwości inżynierii ekologicznej. Były to próby twórcze, ale nie zakończone powszechną akceptacją. Tymczasem zmiana charakteru gospodarki leśnej na proekologiczną i wielofunkcyjną i silne zmiany w środowisku globalnym wykazały niedostatki dotychczasowej klasyfi kacji celów ochrony lasu, możliwości ich osiągania zarówno w zakresie nauki jak i działań praktycznych. Istnieje więc uzasadnienie, by do tej tematyki powrócić poddając ją osądowi zawodowemu jak i z punktu widzenia metodologii naukowej.
W pracy określono prognozy skutków środowiskowych dla dobrych praktyk rolniczych i działań rolno-środowiskowych wdrażanych jako zintegrowane narzędzia przeciwerozyjnej ochrony gleb. Obszarem interdyscyplinarnych badań była mała zlewnia rolnicza położona w rejonie Wzgórz Trzebnickich. Na obszarze tym dominują użytki rolne. Rzeźba terenu jest bogato urozmaicona. Zlewnia jest silnie degradowana procesami erozji wodnej. W oparciu o studia i analizy przestrzenne zaproponowano kompleksowe rozwiązania przeciwerozyjne na obszarze całej zlewni. Wykorzystując zmodyfikowane narzędzia oeny oddziaływania na środowisko - listę kontrolną oraz macierz Leopolda - dokonano oceny skutków środowiskowych zaproponowanych działań ochronnych.